Ένα συχνό παράπονο του κόσμου είναι η έλλειψη χρόνου για να ασχοληθούν με τους ίδιους ή και με αγαπημένα πρόσωπα τους. Η ταχύτητα και το πλήθος αυτών που έχει κανείς να ανταποκριθεί μέσα στην ημέρα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ του. Σαν μηχανές που οι χρήστες του απαιτούν κάθε μέρα να παράγουν όλο και περισσότερο. Πρέπει όμως να χαλάσουν ή να καταστραφούν για να θυμηθούμε να τι φροντίσουμε. Έτσι λειτουργεί και ο άνθρωπος μέχρι να χτυπήσει την πόρτα του κάποια ασθένεια ή απώλεια ή αλλαγή στο σώμα του.
Της Μίκας Πανάγου *
Τα παλιά τα χρόνια θα αναρωτηθεί κανείς τι διαφορετικό έκαναν. Η διαφορά είναι στις επιλογές. Όταν έχεις πολλές επιλογές στην αγωνία σου να προλάβεις πολλές χάνεις τον έλεγχο. Μια άλλη σημαντική αλλαγή είναι η χρήση κινητού και εφαρμογών. Πόσοι από εμάς άραγε έχουν χρονομετρήσει τις ώρες που χρησιμοποιούν μια συσκευή και του λόγους; Συχνά μέσα από εφαρμογές αντικαθιστούν την απόφαση να πάνε σ’ ένα γυμναστήριο, να βγουν έξω να γνωρίσουν κόσμο, να διασκεδάσουν. Σαν να βολεύτηκαν όλοι στον επιλεγμένο πλέον εγκλεισμό τους. Η μοναξιά γίνεται όλο και καλύτερη συντροφιά πολλών, χάνονται σε νέα άλλων και τα δικά τους θάβονται.
Η εικονική πραγματικότητα δεν απαιτεί συμβιβασμούς, κανόνες, όρια. Όταν βαρεθείς το κλείνεις και φεύγεις και ότι ώρα επιθυμείς το ανοίγεις και το χρησιμοποιείς. Κάθεσαι όσες ώρες θες και κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη. Μπορεί να κλαις ή να γελάς ή να πονάς αλλά κανείς δεν το ξέρει. Μέσα από αναρτήσεις που στήνεις και επιλέγεις, δείχνεις αυτό που θες. Μπερδεύεσαι κι εσύ ο ίδιος με την αλήθεια και το ψέμα συχνά. Τελικά αξιοποιείς τον προσωπικό σου χρόνο ο ίδιος ή αποφασίζουν άλλοι;
Μια άλλη συνήθεια για να κρυφτεί κανείς πίσω από την αλήθεια είναι η εξάρτηση. Το βιώνεις σαν επένδυση χρόνου και ανακούφισης. Μια ανταμοιβή σου για την δύσκολη μέρα που πέρασες όπως έκανε και η μαμά σου με την σοκολάτα που σου έδινε για μπράβο. Αποφασίζεις να φας ή να πιεις ή να παίξεις κάποιο τυχερό παιχνίδι ή να πάρεις ουσίες, νιώθεις ανακούφιση και το θεωρείς πιο σημαντικό από τις κλασικές δραστηριότητες. Το ξεκινάς για μια στο τόσο αλλά σιγά σιγά γίνεται ρουτίνα, σου προκαλεί εκνευρισμό η απουσία της συνήθειας σου και θεωρείς ότι λειτουργεί αγχολυτικά για σένα και επιβεβαιώνεσαι για την θεωρία σου. Ακόμα και η παρατεταμένη χρήση κινητού σε ξεκουράζει και δεν αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιες φορές καις τον πολύτιμο χρόνο σου για να βλέπεις ουσιαστικά τις ζωές εκείνων των άλλων των πιο ευτυχισμένων και πετυχημένων από εσένα.
Τελικά δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος στην πραγματικότητα ή από συνήθειο γκρινιάζουμε ότι τρέχουμε όλη μέρα; Είναι κακό να απολαμβάνεις πράγματα που θες και να μην έχεις ενοχές; Είναι σημαντικό να αντέχουμε την αλήθεια και να αναζητούμε αυτά που μας ωφελούν. Ζούμε στην εποχή του γρήγορου και εύκολου, επειδή δυσκολευόμαστε να μετακινηθούμε γιατί θα αλλάξουν θέση και άλλοι εκτός από εμάς.
Η αυθεντία ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, στον καθρέφτη κοιτάμε και ομολογούμε όσα βαθιά έχουμε θάψει.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία – Facebook – Instagram
