Όταν δεν μαθαίνεις από την ιστορία και την παράδοση υπάρχουν συνέπειες και αυτό είναι ένα μάθημα το οποίο δεν πρέπει να διαφεύγει από το μυαλό του Έλληνα πρωθυπουργού στην, άνευ λόγου και αιτίας, αυριανή επίσκεψη του στην Τουρκία, για να συναντήσει τον λύκο, Ταγίπ Ερντογάν. Αποτελεί τρέλα η διαπραγμάτευση με έναν παθιασμένο ιδεολόγο και αυταρχικό ηγέτη με τον οποίο δεν υπάρχει κοινό έδαφος για μια συνάντηση αντιλήψεων που είναι απαραίτητη για μια πραγματική συμφωνία. Αυτή η πρακτική σοφία, βασισμένη στην ανθρώπινη εμπειρία που πηγαίνει πίσω στον δικό μας τον Όμηρο, φαίνεται να έχει ξεχαστεί από την πολιτική ηγεσία στην Αθήνα, αλλά και αυτούς που χαράσσουν εξωτερική πολιτική. Δυστυχώς, πιστεύουν ότι οι διαπραγματεύσεις, η μη θανατηφόρα εμπλοκή και η πειθώ μπορούν να υπερισχύσουν των παθιασμένων συμφερόντων και φιλοδοξιών ενός αυταρχικού αντιπάλου, που από τη φύση τους συγκρούονται με τα δικά μας εθνικά συμφέροντα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Πραγματικά, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, να στηρίζεται το εθνικό συμφέρον, η εδαφική κυριαρχία, και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, στην αυταπάτη μιας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που βασίζεται σε κανόνες, όταν αυτός που πας να συναντήσεις, αντιμετωπίζει αυτή την παγκόσμια τάξη ως κουρελόχαρτο, σου κουνάει δάκτυλο, σε απειλεί και διεκδικεί απροκάλυπτα αυτά που με βάση τους κανόνες ισχύουν, χωρίς μάλιστα να έχει καμία ουσιαστική συνέπεια για αυτή τη συμπεριφορά.
Κάποιοι μπορεί να ενοχλούνται, κάποιοι άλλοι να κουράζονται, ακούγοντας ορισμένες αλήθειες, οι οποίες διαλύουν αυτή την αυταπάτη, αλλά ο ρεαλισμός και το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πατρίδα και το έθνος επιβάλλει, να ακούγονται και να επαναλαμβάνονται.
Πηγαίνεις να συναντήσεις τον λύκο Ερντογάν, ο οποίος διατηρεί ένα casus belli εναντίον της χώρας σου. Συνεχίζει να διατηρεί στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο, 50 χρόνια μετά την εισβολή του 1974, κατέχοντας παράνομα το 40% της Μεγαλονήσου, παραβιάζοντας ωμά τους κανόνες της αυταπάτης της παγκόσμιας τάξης που εσύ στηρίζεις και προωθείς. Απειλεί και αμφισβητεί απροκάλυπτα την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία σου στα ελληνικά νησιά, ζητώντας αποστρατικοποίηση τους. Σε απειλεί και απαιτεί, λέγοντας μάλιστα ότι θα στο θέσει στη συνάντηση, συνεκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου. Όχι του οποιουδήποτε πλούτου, του δικού σου, με βάση την αυταπάτη των κανόνων που αυτός παραβιάζει και εσύ ευαγγελίζεσαι. Στηρίζει και συνδράμει ανοικτά, κόντρα στο σύνολο της Δύσης και του ΝΑΤΟ, τον Πούτιν στον πόλεμο στην Ουκρανία, μετά την παράνομη εισβολή του. Στηρίζει το τρομοκρατικό καθεστώς του Ιράν, και τους τρομοκράτες δολοφόνους της Χαμάς.
Και ενώ εσύ στο μεσοδιάστημα τον υποδέχτηκες στην Αθήνα, υπογράφοντας μαζί του Διακύρηξη Φιλίας, όχι μόνο τίποτα από τα παραπάνω δεν άλλαξε, αλλά συνεχίζει ακάθεκτος και υπερθεματίζει. Το μόνο που άλλαξε είναι, ότι τόσο με τη Διακύρηξη Φιλίας της Αθήνας, όσο και με την αυριανή επίσκεψη, συνεχίζοντας να βιώνεις στην αυταπάτη της παγκόσμιας τάξης των κανόνων τον ξεπλένεις, στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και συμμάχων και κάπου εκεί ανάμεσα πήρε και την αναβάθμιση και πώληση των F-16 από την Αμερική.
Αυτές είναι οι συνέπειες του να μην μαθαίνεις από την ιστορία και την παράδοση, τη σοφία εκείνων που έχουν έρθει πριν από εσένα.
Αντ ‘αυτού, υπάρχει μια προσκόλληση σε άσκοπο ιδεαλισμό για την ανθρώπινη φύση και μια άγνοια της πραγματικής, πολύπλευρης ποικιλομορφίας των λαών και των πολιτισμών που διαψεύδει τις αλαζονικές φαντασιώσεις για την “παγκόσμια κοινότητα” των εθνών που θέλουν να είναι ακριβώς σαν εμάς, κοσμικά, ευημερούντα, ανεκτικά και ειρηνικά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλά εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο το κάνουν, αλλά πολλά άλλα εκατομμύρια βλέπουν τη μόδα της αυτο-απέχθειας, τις άσκοπες δαπάνες για δικαιώματα, και το φοβικό σύνδρομο μπροστά στις προκλήσεις του εχθρού, και λένε όχι ευχαριστώ ή προσπαθούν, όπως ο άξονας, Κίνα, Ρωσία, Ιράν, να αντικαταστήσουν τη Δύση, ειδικά την Αμερική, ως παγκόσμιος ηγεμόνας και φορέας επιβολής της παγκόσμιας τάξης. Και σε αυτό το τραπέζι ο λύκος Ερντογάν, έχει προνομιακή θέση, με πρώτο πιάτο την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η αυταπάτη, ότι ο πόλεμος είναι μια ανωμαλία, και όχι, όπως είπε ο Πλάτωνας, από τη φύση του η προεπιλεγμένη προϋπόθεση των διακρατικών σχέσεων, και η ειρήνη είναι μόνο ένα όνομα, μας οδηγεί στο να εκθειάζουμε τη διπλωματική δέσμευση και τις διαπραγματευόμενες συμφωνίες για τη βία, ξεχνώντας, επίσης, τη σοφία του Τόμας Χόπμς που έλεγε: αρετές όπως “η δικαιοσύνη, η ισότητα, η σεμνότητα, το έλεος και, εν ολίγοις, το να κάνουμε στους άλλους όπως θα έπρεπε να κάνουν, από μόνοι τους, χωρίς τον τρόμο κάποιας δύναμης να τους κάνει να συμμορφωθούν, είναι αντίθετες με τα φυσικά μας πάθη, που μας οδηγούν στη μεροληψία. υπερηφάνεια, εκδίκηση και τα παρόμοια. Και οι διαθήκες, χωρίς το σπαθί, δεν είναι παρά λόγια, και δεν έχουν καμία δύναμη να εξασφαλίσουν έναν άνθρωπο”.
Τέλος, πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα των ριζικά διαφορετικών θεμελιωδών πεποιθήσεων και σκοπών της Τουρκίας του λύκου Ερντογάν, που αποκλείουν τη λογική και ειλικρινή διαπραγμάτευση, απουσία επίδειξης αποφασιστικότητας και θέλησης για προάσπιση του εθνικού συμφέροντος και της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας. Όπως έλεγε ο Αχιλλέας στον καταδικασμένο Έκτορα, “μη μου μιλάς για συμφωνίες . . . καθώς δεν υπάρχουν αξιόπιστοι όρκοι μεταξύ ανθρώπων και λιονταριών, ούτε οι λύκοι και τα αρνιά έχουν πνεύμα που μπορεί να έρθει σε συμφωνία”.
Μέχρι να αποκαταστήσουμε τον ρεαλισμό στην εξωτερική μας πολιτική και να σταματήσουμε να είμαστε αρνιά που διαπραγματεύονται με λύκους, θα συνεχίσουμε να αποδυναμώνουμε τους εαυτούς μας και να ενισχύουμε το λύκο που θέλει να μας κατασπαράξει και ακούει στο όνομα Ερντογάν.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
