Η είδηση της έγκρισης του νέου πακέτου στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία ύψους 61 δισ. δολαρίων από το Κογκρέσο παρουσιάστηκε από μεγάλο μέρος των δυτικών ΜΜΕ αλλά και κάποιους πολιτικούς ως ο νέος παράγων που θα βοηθήσει το Κίεβο να νικήσει! Και ουκρανική νίκη όπως πολλές φορές έχουμε πει σημαίνει ανάκτηση των κατεχομένων από τους Ρώσους εδαφών! Παρεμπιπτόντως η τελευταία φορά που το Αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια για την Ουκρανία ήταν τον Δεκέμβριο 2022, όταν οι Δημοκρατικοί ήλεγχαν και τα δύο σώματα και πιστευόταν ότι μία Ουκρανική επιθετική επιστροφή θα έδιωχνε τους Ρώσους πέρα από τα σύνορα του 1991.
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου *
Οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι από αυτήν την βοήθεια τα 23-24 δισεκατομμύρια δολάρια θα δαπανηθούν για την αναπλήρωση των αμερικανικών αποθεμάτων σε όπλα, υλικά, εφόδια και πυρομαχικά των ΗΠΑ τα όποια είχαν διατεθείς την Ουκρανία αλλά και τη διεύρυνση των μελλοντικών στρατιωτικών μεταφορών. Περί τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά προηγμένων όπλων απευθείας από την αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ ενώ περί τα 11 δισεκατομμύρια θα χρηματοδοτήσουν τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή, θα εκπαιδεύσουν τον ουκρανικό στρατό και θα ενισχύσουν τη συνεργασία των πληροφοριών μεταξύ Κιέβου και Ουάσινγκτον. Τέλος το υπόλοιπο ποσό των 13 δις είναι καθαρά οικονομική βοήθεια για να μπορέσει να λειτουργήσει η Ουκρανία ως… κράτος δηλαδή μισθοί, υγειονομικές δαπάνες κλπ.
Το ζήτημα όμως είναι ότι η ζοφερή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ουκρανία δεν οφείλεται στο ότι καθυστέρησε να ψηφιστεί το νέο πακέτο στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας αλλά η σημαντική εξάντληση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων μετά την αποτυχημένη «αντεπίθεση» του καλοκαιριού του 2023 και η συνεχιζόμενη καταστροφή η οποία επιτελείται από τον πόλεμο φθοράς και κατατριβής που διεξάγεται από την Ρωσία. Λεπτομέρειες είχαν αναφερθεί σε πρόσφατο άρθρο μας στο ThePresident.
Ακόμα και αν παραδοθούν το συντομότερο δυνατό επαρκείς ποσότητες πυρομαχικών 155 χιλ για το Πυροβολικό τους για να μπορούν να ανταποδίδουν τα ρωσικά πυρά. Ακόμα και αν «πατάγαμε ένα κουμπί» και αύριο εγκατασταθούν όλα τα Αντιαεροπορικά Όπλα που απαιτεί ο Ζελένσκι και αυξανόταν η προστασία από εναέριες απειλές. Ακόμα και αν ολοκληρωθούν οι παραλαβές βλημάτων μακρού βεληνεκούς ATACMS με δυνατότητα προσβολής στόχων σε βάθος, η Ουκρανία δεν μπορεί να νικήσει δηλαδή να ανακαταλάβει τα κατεχόμενα της εδάφη από τους Ρώσους. Αυτό που τους λείπει είναι η δυνατότητα «κινητής επιθετικής μάχης» και πρωτίστως προσωπικό για να αναπληρώσουν τις εξ ίσου με τους Ρώσους τεράστιες απώλειες, που αποτελεί ένα «ταμπού» θέμα για το Κίεβο.
Αναμφίβολα όμως οι Ουκρανικές δυνάμεις θα ενισχυθούν προκειμένου να είναι σε θέση να αντισταθούν αποτελεσματικά σε μία νέα ενδεχόμενη επιθετική επιχείρηση του Ρωσικού Στρατού που κάποιοι αναλυτές εκτιμούν ως πιθανή στα τέλη Μαΐου μιας και έχουν αναλάβει ξανά την πρωτοβουλία σε επιχειρησιακό – τακτικό επίπεδο. Η Ουκρανία είναι βέβαια σε δυσχερή θέση αλλά όχι και στα όρια κατάρρευσης όπως διατείνονται κάποιοι αναλυτές στην Δύση. Δεν εγκαταλείπονται αμυντικές περιοχές ούτε σημειώνονται μαζικές παραδόσεις στους Ρώσους. Ανθίστανται αλλά δεν γνωρίζουμε για πόσο ακόμα.
Όμως ό Διευθυντής της Ουκρανικής Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών έχει προειδοποιήσει ότι η Ρωσία ενδέχεται να ξεκινήσει επιθετικές επιχειρήσεις σε όλο το μέτωπο τους επόμενους δύο μήνες. Κρίνεται σκόπιμο να τονίσουμε ότι σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Μελετών του Πολέμου (ISW) οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ήδη καταλάβει περίπου 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους το τελευταίο τρίμηνο και υπάρχει μετά τη κατάληψη της Αβντίβκα σημαντική πίεση στην περιοχή της πόλης Τσασόβ Γιάρ στην περιφέρεια του Ντονιέτσκ. Αν αυτή καταληφθεί, ο δρόμος προς την πόλη Κραματόρσκ αλλά και Σλοβιάνσκ θα είναι ανοικτός για τους Ρώσους αυξάνοντας τις πιθανότητες στρατηγικής ήττας.
Παράλληλα με τις εξελίξεις στο τακτικό πεδίο ο συνεχιζόμενος πόλεμος φθοράς όπως προαναφέρθηκε καταστρέφει όλο και περισσότερο την πολύπαθη αυτή χώρα για την οποία η Δύση έκανε κάκιστους υπολογισμούς. Η εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ότι η συνολική ζημιά που έχει υποστεί η Ουκρανία ανέρχεται σε 486 δις δολάρια. Η ζημιά στον τομέα της στέγασης ξεπερνάει τα 59 δις δολάρια με 250.000 κτήρια να έχουν πολύ ως λίγο καταστραφεί και να επηρεάζουν περί το 1,4 εκ νοικοκυριά, ενώ σημαντικές είναι οι ζημιές στον τομέα υγείας, εκπαίδευσης μεταφορών και υποδομών. Η Μόσχα εντοπίζοντας τα σημαντικά κενά στην αεράμυνα της Ουκρανίας έχει αρχίσει μια νέα εκστρατεία βομβαρδισμού με στόχο τις πόλεις και τις μη στρατιωτικές ενεργειακές υποδομές της χώρας ως απάντηση σε αντίστοιχες ενέργειες του Κιέβου κάτι για το οποίο η Ουάσιγκτον είχε εκφράσει αντίθεση. Αυτό οδήγησε στην καταστροφή πολλών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, πυροδοτώντας φόβους για μια επικείμενη ανθρωπιστική καταστροφή.
Δυστυχώς χωρίς εξωραϊσμούς της σκληρής πραγματικότητας εκτιμούμε ότι το νέο πακέτο της αμερικανικής βοήθειας όπως και η σημαντική αντίστοιχη βρετανική μπορεί να ανέβασε το ηθικό των Ουκρανών αλλά δεν είναι αρκετή για το Κίεβο για να αλλάξει την ροή του πολέμου υπέρ του όταν μάλιστα όπως επισημάνθηκε η καταστροφή της χώρας αυξάνεται και αδυνατεί να αναπληρώσει τις σημαντικές απώλειες της σε προσωπικό. Αυτή η βοήθεια που δίδεται από την Αμερική ίσως να είναι και η τελευταία αν ο Τραμπ εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά ακόμα και αν ο Μπάιντεν κατορθώσει να επανεκλεγεί θα είναι δύσκολο για αυτόν να συνεχίσει να παρέχει δεκάδες δολάρια σε ετήσια βάση καθόσον δεν θα υπάρχει η ανάλογη πολιτική υποστήριξη.
Ο καταστροφικός και αιματηρός πόλεμος κατατριβής θα συνεχίζεται κάτι που ευνοεί τον Πούτιν και απαιτείται όπως επεσήμανε ο γράφων και στο τελευταίο άρθρο-ανάλυση του στον ισότοπο αυτό απαιτείται άμεσα αναζήτηση Στρατηγικής Εξόδου με τις ελάχιστα δυνατές ζημιές και τετελεσμένα για την Ουκρανία! Η Στρατηγική Εξόδου σε πρώτη φάση θα περιλαμβάνει αποκλιμάκωση, με κατάπαυση των εχθροπραξιών και σε δεύτερο χρόνο ανακωχή τύπου Κορέας 1953 χωρίς να αναγνωριστούν τα τετελεσμένα που έχουν πετύχει οι Ρώσοι. Από εκεί και πέρα είναι θα είναι μπροστά μας μία μακρά διπλωματική διαδικασία που οι πιθανότητες επιτυχίας δεν είναι περισσότερες από αυτές της αποτυχίας και την παγίωση μίας επικίνδυνης «παγωμένης σύγκρουσης» με ότι αυτό σημαίνει. Και ως ακροτελεύτια επισήμανση τονίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η αιματοχυσία και η καταστροφή της Ουκρανίας από την στιγμή που δεν μπορεί να ανακτήσει τα χαμένα της εδάφη μιας και ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι «έκανε το κουμάντο» του και μπορεί να τραβήξει τον πόλεμο ακόμα μακρύτερα!
* Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Αντιστράτηγος ε.α. και Γεωστρατηγικός Αναλυτής
