Προκαλεί ρίγος και ναι, ένα αίσθημα τρόμου, να βλέπει κανείς τον και καλά ηγέτη του ελεύθερου κόσμου, Αμερικανό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, με τελείως απροκάλυπτο τρόπο, να προσπαθεί να ρίξει μια πεπονόφλουδα στη μάχη που δίνει το κράτος του Ισραήλ και ο λαός του, ενάντια στο τρομοκρατικό καθεστώς των Μουλάδων του Ιράν. Μια μάχη για την ύπαρξή του, αλλά πάνω από όλα μια μάχη για το μέλλον και την επιβίωση του δυτικού κόσμου και του δυτικού πολιτισμού.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Ξεπερνάει τα όρια κάθε λογικής και δείχνει πλήρη ασχετοσύνη αναφορικά με το πώς λειτουργούν τα απολυταρχικά καθεστώτα και ειδικά στον μουσουλμανικό κόσμο, να ακούει κανείς τον Αμερικανό πρόεδρο, να απευθύνεται στο Ισραήλ, και να του ζητά να αποδεχθεί ως νίκη την στρατιωτική επίθεση εναντίον του εδάφους του, από το τρομοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς. Τι θα αποτελούσε ήττα και άρα υποχρέωση του Ισραήλ να απαντήσει; Να ξέφευγε κάποιος πύραυλος ή drone από τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας και να είχαμε εκατόμβη νεκρών;
Και το ακόμη πιο αποκαρδιωτικό, είναι να βλέπει κανείς την πλειοψηφία των κυβερνήσεων του δυτικού κόσμου, να ενστερνίζεται αυτή την άποψη και να ζητά από το Ισραήλ και τον πρωθυπουργό του, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, μετά από τη σφαγή 1.200 αμάχων ισραηλινών, από τη Χαμάς με την υποστήριξη του Ιράν, και την εξαπόλυση εκατοντάδων βαλλιστικών πυραύλων και drones από το ίδιο το Ιράν, εναντίον του Ισραήλ.
Αυτό που ζητά στην ουσία ο κ. Μπάιντεν, το σύστημα που κάνει κουμάντο σήμερα στην Ουάσιγκτον και η πλειοψηφία των δυτικών ηγεσιών, από το Ισραήλ και τον πρωθυπουργό του, πατώντας αυτή την πεπονόφλουδα, είναι μια εθνική και μια πολιτική αυτοκτονία.
Βέβαια, είναι ηλίου φαεινότερο το γιατί. Ο κ. Μπάιντεν και οι κλονιζόμενες, στην πλειοψηφία τους, δυτικές κυβερνήσεις, ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους και ας θέτουν σε κίνδυνο για πολιτικό όφελος, την επιβίωση της φιλελεύθερης δημοκρατίας, την επιβίωση του δυτικού πολιτισμού και την επιβίωση του Ισραήλ.
Στην ουσία ο κ. Μπάιντεν, η κυβέρνησή του και οι πολιτικές ηγεσίες στη Δύση, έχουν αρχίσει να κατανοούν την σκληρή πραγματικότητα και τρέχουν να μαζέψουν τις ανοησίες απέναντι στη Σαουδική Αραβία, την εγκληματική πολιτική κατευνασμού έναντι του Ιράν, προσπαθώντας να οικοδομήσουν πάνω στις Συμφωνίες του Αβραάμ, που πέτυχε ο πρώην πρόεδρος, Ντόναλντ Τράμπ.
Το θέμα είναι, ότι το τρομοκρατικό καθεστώς των Μουλάδων της Τεχεράνης, έχει, με αποκλειστική ευθύνη του κ. Μπάιντεν και της κυβέρνησής του, αποκτήσει πλέον δύναμη και η Αμερική έχει απωλέσει αξιοπιστία, που ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η απειλή, είναι η πλήρης στήριξη μέχρι τελικής νίκης των συμμάχων της Αμερικής και της Δύσης στην περιοχή. Και αυτό ξεκινά και τελειώνει μέσα από την πλήρη στήριξη έναντι του Ισραήλ, στη μάχη που δίνει για την ύπαρξή του και την επιβίωση της Δύσης.
Και επειδή για όσους καταλαβαίνουν πραγματικά το υφιστάμενο διακύβευμα για τη σταθερότητα του διεθνούς συστήματος, γεωπολιτική και γεωοικονομία είναι ένα και το αυτό, δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί να επικρατήσει τρομοκρατία και αναρχία σε μια περιοχή, της οποίας ο πλούτος ορυκτών καυσίμων παραμένει κρίσιμος για την ομαλή λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας.
Ακόμη και στον Αραβικό κόσμο, σε μια εποχή που η αξιοπιστία της Αμερικής έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, το Ισραήλ είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Ο αγώνας εναντίον του Ιράν, είναι κοινός, για την επιβίωσή του, αλλά και για την επιβίωση μια σειράς σημαντικών Αραβικών κρατών. Σαν αποτέλεσμα δεν υπάρχει πιο αξιόπιστος σύμμαχος στην περιοχή, από το Ισραήλ.
Δεν υπάρχει πιο σίγουρος δρόμος προς την αυτοκτονία για το Ισραήλ, από το να πατήσει την πεπονόφλουδα που του βάζει ο κ. Μπάιντεν και οι υποστηρικτές του στη Δύση, να ενστερνιστεί δηλαδή τη δήθεν προοδευτική πολιτική του.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
