Ένα συχνό θέμα που συναντάει κανείς σε παρέες ή σε συζητήσεις γενικότερα είναι η δυσκολία του σχετίζομαι στην σημερινή εποχή. Οι περισσότεροι άνθρωποι κουβαλάνε μια απογοήτευση και αρκετοί επιλέγουν να απομονώνονται σαν λύση. Δεν μιλάμε μόνο για συντροφικές σχέσεις αλλά και επαγγελματικές, φιλικές κ.α.
Της Μίκας Πανάγου *
Γενικά είναι σαν να έπεσε μια βόμβα στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ατόμου και προσπαθεί να τα συναρμολογήσει ξανά όλα. Για πολλούς συνωμοτεί το σύμπαν, για κάποιους τους φταίει το μέρος που ζουν, υπάρχουν και αυτοί που προδόθηκαν οπότε δεν εμπιστεύονται ξανά, άλλοι ζουν μια ρουτίνα που τους έχει εγκλωβίσει συναισθηματικά. Πολλοί οι λόγοι κοινή η βάση όμως, η εποχή των επιλογών και η κρίση των αξιών. Μεγαλώνοντας σε μια κοινωνία της υπέρ κατανάλωσης και των πολλών επιλογών δυσκολεύεσαι να εστιάσεις σε κάτι. Δημιουργείται ένα αίσθημα ελευθερίας και όχι δέσμευσης. Θες λίγο από όλα. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συγκεντρώνεις καθημερινά αριθμό πληροφοριών παραπάνω από όσων προλαβαίνεις να επεξεργαστείς. Προσπαθείς να τα χορτάσεις και να τα προλάβεις όλα.
Κάποιες αξίες έχουν χαλαρώσει και πλέον θεωρούνται φυσιολογικό να καταπατηθούν. Έχει χαθεί και το αυθεντικό καθώς τα πρότυπα που προβάλλονται απαιτούν μεταμορφώσεις σωματικές, γίνεσαι κάτι άλλο, κάτι στημένο με αποτέλεσμα να αναπαράγεται παντού ένα ίδιο αποτέλεσμα με κίνδυνο να εξαφανιστεί η μοναδικότητα του ατόμου.
Τα πρότυπα επίσης ακόμα και τα οικογενειακά ενισχύουν την συγκαταβατική συμβίωση. Μεγαλώνουν τα παιδιά σε οικογένειες που ενώ δεν θέλουν να είναι μαζί, υπάρχουν συγκρούσεις συχνά ή ο καθένας έχει την δίκη του ζωή, μαθαίνοντας έτσι ότι αγάπη είναι ο συμβιβασμός και η αδιαφορία.Το ερωτικό ζευγάρι συνίσταται να κοιμάται χωριστά και ο ερχομός του παιδιού απλά να καλύπτει κενά. Σε όλους θα συμβούν επίπονα περιστατικά με σχέσεις επαγγελματικές, φιλικές, ερωτικές και θα πρέπει να θεραπεύσουμε τις πληγές, να ξεπεράσουμε την απογοήτευση μας προτού προχωρήσουμε παρακάτω.
Όμως το σύνηθες είναι να κουβαλάμε μια βαλίτσα γεμάτη παρελθόν, να μας μπλοκάρει στο παρών και να συνεχίζουμε τα λάθη στο μέλλον. Οι ευκαιρίες υπάρχουν για να δίνονται σε όλους, τα λάθη για να μαθαίνουμε όμως αν πρώτα δεν αποδεχτούμε εμάς δεν θα συμβιώσουμε με κανέναν άλλον. Δέχεσαι κάποιον όπως είναι χωρίς μπαλώματα και διορθώσεις, παρατηρείς αν σου προκαλεί ευτυχία ή δυστυχία, αν μέσα σε μια σχέση ή δουλειά εξελίσσεσαι. Γιατί ο κύριος στόχος μας είναι να ξετυλίξουμε το μέσα μας στη ζωή αυτή, να δουλέψουμε με εμάς, να μοιραστούμε με τους άλλους, να δημιουργήσουμε αναμνήσεις, να μας επιτρέψουμε να ζούμε.
Οι σχέσεις είναι τα καλύτερα πανεπιστήμια που θα διδαχτούμε τους ανθρώπους και την ζωή. Η ασφαλής ζώνη που επιλέγουν κάποιοι να ζουν αυτή της μοναξιάς και της απομόνωσης είναι μια εύκολη οδός με σταθερότητα. Επιτρέψτε να κάνετε λάθη, κακές επιλογές, να ζήσετε έρωτες, να νιώσετε εξέλιξη και να ανακαλύψετε πόση δύναμη κουβαλάτε μέσα σας. Το τέλειο υπάρχει μόνο για τα σενάρια στις ταινίες. Μην το αναζητάτε στην πραγματική ζωή και χάνετε στιγμές. Όλα είναι θέμα επιλογών και όχι τύχης.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία
