Η είδηση της κατάληψης της πόλης Αβντίβκα από τους Ρώσους μετά την αναγκαστική απαγκίστρωση του Ουκρανικού Στρατού το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου, λίγες ημέρες μόνον πριν ο πόλεμος εισέλθει στο τρίτο χρόνο του, δημιούργησε έντονο προβληματισμό στην Ουκρανία αλλά και στην λεγόμενη Δύση γενικότερα. Το σοβαρό ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν αυτή η ρωσική νίκη θα μπορούσε να αλλάξει την ροή του πολέμου που βρίσκεται σε τέλμα υπέρ της Μόσχας καθόσον συνιστά ένα κατ’ αρχήν σημαντικό τακτικό επίτευγμα μετά την αποτυχημένη «αντεπίθεση» της Ουκρανίας τους καλοκαιρινούς μήνες του 2023, κάτι που ο Πούτιν έσπευσε βέβαια να το εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά.
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου *
Είναι όμως τόσο σημαντική αυτή η ερειπωμένη πόλη που πριν από τον πόλεμο είχε περί τις 35 χιλιάδες κατοίκους και ένα σημαντικό εργοστάσιο και αποτελούσε από μόνη της μία οχυρωμένη τοποθεσία στην πρώτη γραμμή όχι μόνον τώρα αλλά από τις συγκρούσεις του 2014; Αυτή η αναντίρρητα τακτική νίκη συνιστά άραγε μία ρωσική στρατηγική επιτυχία που θα αλλάξει την κατάσταση στο έδαφος υπέρ της Ρωσίας με ότι σημαίνει αυτό;
Πριν επιχειρήσουμε να απαντήσουμε σε αυτά κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πολύ σωστά ότι οι ουκρανικές δυνάμεις απαγκιστρώθηκαν και δεν επανέλαβαν το τεράστιο λάθος να συνεχίζουν να έχουν τεράστιες απώλειες χωρίς επιχειρησιακά κέρδη όπως έπραξε στο Μπαχμούτ ο τότε ο Διοικητής των Χερσαίων Δυνάμεων και νυν Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Σύρσκι. Οι Ουκρανοί μετά από διαταγή του Προέδρου Ζελένσκι κρατούσαν την πόλη χωρίς να υπάρχουν σοβαροί στρατιωτικοί λόγοι θυσιάζοντας ίσως και χιλιάδες Ουκρανούς Στρατιώτες τους οποίους ποτέ δεν μπόρεσαν να τους αναπληρώσουν.
Από την μία η κατάληψη της Αβντίβκα που βρίσκεται μόλις 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Ντονιέτσκ, σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη αλλαγή στη γραμμή του μετώπου που ξεπερνάει τα 1000 χιλιόμετρα από τότε που τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν την κοντινή πόλη Μπαχμούτ τον Μάιο του 2023 και αυτό και μόνον ως γεγονός έχει τεράστιο ψυχολογικό αντίκτυπο. Η γεωγραφική όμως θέση της πόλης δεν της παρέχει στρατηγική σημασία προκειμένου να πούμε ότι τίθεται σε κίνδυνο η συνολική αμυντική δυνατότητα των Ουκρανών στην περιοχή όπως κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν. Επιπλέον δεν γνωρίζουμε τις επιχειρησιακές προθέσεις αλλά και τις δυνατότητες των Ρώσων για μία περαιτέρω προχώρηση προς τα δυτικά προς την πόλη Πότροβσκ είτε βορειοδυτικά προς την πόλη Κωνσταντινόφκα και από εκεί προς Κραματόρσκ. Όπως δεν γνωρίζουμε και αν η Ουκρανία έχει τις απαραίτητες εφεδρείες έτσι ώστε να σταματήσει αποτελεσματικά μία νέα ρωσική επίθεση στην περιοχή αν κριθεί από την Μόσχα σκόπιμο να πραγματοποιηθεί.
Η απογοήτευση που επικρατεί λόγω της κατάληψης της Αβντίβκα από τον Ρωσικό Στρατό στο Κίεβο και σε άλλες δυτικές πρωτεύουσας που δεν είχαν θέσει ευδιάκριτα όρια μεταξύ ευσεβοποθισμού και σκληρής πραγματικότητας είναι αναμφίβολα μεγάλη. Ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι από την Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου με την γνωστή αμετροέπεια του εγκάλεσε την Δύση για τις καθυστερήσεις στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας αποδίδοντας την ήττα την ρωσική επιτυχία στην έλλειψη των απαραιτήτων μέσων και εφοδίων που παρουσιάζεται στον Ουκρανικό Στρατό. Από πλευράς του ο Πρόεδρος Μπάιντεν τηλεφώνησε στον Ζελένσκι το Σάββατο για να υπογραμμίσει τη δέσμευση των ΗΠΑ να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία και επανέλαβε την ανάγκη το Κογκρέσο να εγκρίνει επειγόντως το πακέτο για τον ανεφοδιασμό των ουκρανικών δυνάμεων.
Ενώ η Μόσχα με την κατάληψη της Αβντίβκα έκανε ακόμα ένα βήμα σταθεροποίησης των μέχρι τώρα εδαφικών κερδών που ανέρχονται στο 20% περίπου της ουκρανικής επικράτειας στο Κίεβο η πολιτική και στρατηγική ηγεσία καλείται τώρα να αναπροσαρμόσει την στρατηγική της και τα επιχειρησιακά της σχέδια με αναδιανομή υλικών και εφοδίων και φυσικά να διαχειριστεί το χαμηλό ηθικό. Αλλιώς υφίσταται ο κίνδυνος για την Ουκρανία να χάσει περισσότερα απ’ όσα έχει σήμερα.
Συμπερασματικά θα τονίζαμε ότι αυτή η ρωσική νίκη σε τακτικό επίπεδο είναι μία σημαντική εξέλιξη είναι εξαιρετικά δυσχερές να αποτελέσει εφαλτήριο και άλλων ρωσικών επιτυχιών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα θετικό για την Μόσχα στρατηγικό αποτέλεσμα με σημαντική επέκταση κατοχής σημαντικών ουκρανικών εδαφών που θα επηρεάσει βραχυπρόθεσμα την περαιτέρω πορεία του πολέμου! Βασική προϋπόθεση προς τούτο ότι έχει καταληφθεί από ικανές ουκρανικές δυνάμεις και είναι πλήρως οργανωμένη η επόμενη προς τα δυτικά στην γραμμή άμυνας. Οι Ρώσοι φαίνεται ότι επιδεικνύουν…. «στρατηγική υπομονή» και επιμονή στον πόλεμο φθοράς και διστάζουν να προελάσουν προς δυσμάς τουλάχιστον στις επόμενες εβδομάδες. Και οι Ουκρανοί άρχισαν να προβληματίζονται για το αν η συνέχιση του πολέμου με κάθε κόστος εξασφαλίζει καλύτερη τελική έκβαση.
* Ο Αντιστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής
