Τα ελαττώματα του Ντόναλντ Τραμπ και οι διαφωνίες που μπορεί να έχει κανείς σε θέματα πολιτικής μαζί του είναι πολλά. Παρόλα αυτά αυτό δεν μπορεί να μειώσει το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο το οποίο έχει ανατρέψει κάθε πολιτικό προηγούμενο και αποδεικνύει όλο και περισσότερο το γεγονός ότι τα δεδομένα στο εγχειρίδιο πολιτικής, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο δυτικό κόσμο ευρύτερα έχουν αλλάξει. Εκείνο που δεν φαίνεται, δυστυχώς, να αλλάζει είναι η άρνηση των πολιτικών, επιχειρηματικών ελίτ, αλλά και των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα. Αυτό επικύρωσε με τη δεύτερη κατά σειρά, ιστορική, νίκη του στις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, στην Πολιτεία του Νιού Χάμσαϊρ, ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Λίγες ημέρες μετά τη συντριπτική νίκη του στην Πολιτεία της Αϊόβα, ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε μια ιστορική νίκη με πάνω από 50% στην κατά γενική ομολογία ανεξάρτητη στην νοοτροπία Πολιτεία του Νιού Χαμσάϊρ. Καθιερώνοντας και ένα ιστορικό προηγούμενο, να είναι ο πρώτος υποψήφιος που κερδίζει τις προκριματικές και στις δυο αυτές πολιτείες.
Την ίδια στιγμή η μοναδική αντίπαλος του για το χρίσμα, πρώην κυβερνήτης στην Πολιτεία της Νότιας Καρολίνας και πρώην Πρέσβης των ΗΠΑ, στα Ηνωμένα Έθνη, Νίκι Χέιλι, έχοντας την υποστήριξη του κυβερνήτη της Πολιτείας, Κρίς Σουνούνου, αλλά και τα εκατομμύρια οικονομικής υποστήριξης της Wall Street (ξόδεψε 31 εκ. δολάρια στις εκλογές στην Πολιτεία), απέτυχε να κερδίσει τον Τραμπ, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα απέναντι στο πολιτικό – οικονομικό σύστημα και την κοινωνία.
Εκείνο μάλιστα που προκαλεί εντύπωση, είναι ότι η ίδια η κ. Χέιλι, αλλά και πληθώρα πολιτικών αναλυτών, προσπαθούσαν μετά το αποτέλεσμα να περάσουν το μήνυμα ότι η καθαρή ήττα, είναι νίκη και ότι υπάρχει δρόμος για τη μοναδική πλέον αντίπαλο του πρώην Προέδρου, να συνεχίσει τη μάχη για το χρίσμα. Καθαρό σύνδρομο άρνησης και αποκοπής από την πραγματικότητα. Όταν μάλιστα στην Πολιτεία της Νότιας Καρολίνας, από την οποία προέρχεται και στην οποία διετέλεσε κυβερνήτης, υπολείπεται του Ντόναλντ Τραμπ, με 30 μονάδες στις δημοσκοπήσεις.
Θα μπορούσε κανείς να αποδεχθεί το επιχείρημα και είναι λογικό για κάποιον που δεν γνωρίζει να το ακούει, αν δεν υπήρχαν κάποια σημαντικά δεδομένα. Το Νιού Χαμσάϊρ, είναι μια Πολιτεία που έχει ανοικτή εκλογή για χρίσμα. Δεν είναι απαραίτητο να είσαι Ρεπουμπλικάνος για να ψηφίσεις στις εκλογές. Σύμφωνα με την ανάλυση των αποτελεσμάτων, το 70% αυτών που ψήφισαν την κ. Χέιλι δεν ήταν Ρεπουμπλικάνοι και παρόλα αυτά ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε με ποσοστό άνω του 50%. Τώρα πώς αυτό εκλαμβάνεται από κάποιους ως πρόβλημα για τον πρώην Πρόεδρο, μόνο σε ένα παράλληλο κόσμο μπορεί να εξηγηθεί.
Μια άλλη σημαντική παράμετρος των χθεσινών αποτελεσμάτων, είναι τα θέματα τα οποία καθόρισαν των επιλογή των ψηφοφόρων. Όπως και στην Αϊόβα, έτσι και το Νιού Χάμσαϊρ, στην κορυφή βρέθηκε η παράνομη μετανάστευση και η προστασία των συνόρων, με την οικονομία να ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, ότι ανάμεσα στα θέματα που ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους καταγράφεται και η προστασία της παραδοσιακής οικογένειας.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο Ντόναλντ Τραμπ γράφει ιστορία, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ιστορικά πολιτική επιστροφή. Με το Υπουργείο Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Μπάιντεν να τον κυνηγά αδυσώπητα, σέρνοντας τον στα δικαστήρια. Τη μια παραπομπή πίσω από την άλλη. Πακτωλός εκατομμυρίων της Wall Street εναντίον του. Η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης εναντίον του. Αποτέλεσμα; Κερδίζει και μάλιστα εμφατικά.
Βέβαια, μια ψύχραιμη ανάλυση δεν μπορεί να παραλείψει το γεγονός, ότι άλλο είναι οι προκριματικές εκλογές για το χρίσμα ενός κόμματος και άλλο οι προεδρικές εκλογές. Και για να εκλεγεί πρόεδρος το Νοέμβριο, ο Ντόναλντ Τραμπ, θα χρειαστεί τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους και κάποιους απογοητευμένους Δημοκρατικούς. Το μεγάλο στοίχημα είναι να τους κερδίσει.
Παρόλα αυτά, ένα συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο. Υπάρχει ένα ρεύμα αγανάκτησης στο εκλογικό σώμα της Αμερικής και γενικότερα στο δυτικό κόσμο. Ένα κύμα αγανάκτησης το οποίο εκφράζεται στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ. Μόνο που οι πολιτικές ελίτ και στα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκλαμβάνουν λάθος αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Αυτοί που ψηφίζουν, Ντόναλντ Τραμπ, δεν επικροτούν το χαρακτήρα του, επικροτούν τις πολιτικές που προωθεί και στο πρόσωπό του, εκφράζουν την αγανάκτηση και την οργή τους, απέναντι στις ακραίες πολιτικές του Woke και της πράσινης ουτοπίας, επιζητώντας Common Sense, κοινή λογική.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των, πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
