Το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας είναι πραγματικά πολύ διδακτικό, αναφορικά με το θέατρο του παραλόγου που ζήσαμε χθες, κατά τη διάρκεια των λίγων ωρών της επίσκεψης του πειρατή του διεθνούς δικαίου και θιασώτη της τρομοκρατίας, Ταγίπ Ερντογάν, στην πατρίδα μας. Αν και επί της ουσίας το χθεσινό θέατρο του παραλόγου αδικεί την κοκκινοσκουφίτσα. Διότι αυτή η άμοιρη αποτέλεσε βορά του πονηρού λύκου, λόγω της αγαθότητας και της καλοσύνης της. Εδώ βιώσαμε μια εθελοντική πορεία του πρόβατο προς τη σφαγή με τραγελαφική δόση υπόκλισης που γίνεται αγωνιώδης προσπάθεια να παρουσιαστεί ως αστική ευγένεια.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Σε κάθε περίπτωση, Σύμφωνο Φιλίας, με casus belli, διαρκή απειλή εναντίον των ελληνικών νησιών και της εδαφικής μας ακεραιότητας, ευθέως μέχρι πρόσφατα και τώρα με υπονοούμενα, εποικισμό της Αμμοχώστου, επίλυση του Κυπριακού με βάση τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής (λύση δυο κρατών), τουρκολυβικό μνημόνιο, συμφωνία για βίζες στα νησιά που αμφισβητεί και απειλεί ο πειρατής, χαρακτηρισμό της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη ως τουρκικής, μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί και η λίστα δεν τελειώνει, μόνο σε ηλεκτρονικό παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας ή σε case study εθελοντικής παραίτησης μπορεί να σταθεί.
Λίγες ώρες πριν την επίσκεψη του Ερντογάν, ήταν αγωνιώδης η προσπάθεια να εξαφανιστεί η ουσία των λεγομένων του πειρατή του διεθνούς δικαίου και να πέσει όλη η προσοχή στο φίλε μου Κυριάκο. Δυστυχώς για τους συγγραφείς του σεναρίου, όπως έλεγαν οι σοφοί παλαιοί Έλληνες, η τρίχα δεν γίνεται. Βέβαια, εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα είναι αμφίβολο το πόσοι υπάρχουν που γνωρίζουν ότι η τριχιά δεν είναι κάποια μορφή μπούκλας χτενίσματος σε trendy κομμωτήριο.
Όσοι επίσης κάποιοι να θέλουν να παρουσιάσουν τις εύλογες ανησυχίες που εκφράστηκαν από αγνούς πατριώτες, με πρώτους από όλους δυο πρώην πρωθυπουργούς που έχουν βιώσει από πρώτο χέρι και έχουν εμπειρία αντιμετώπισης του πειρατή, ως πατριδοκαπηλία και αντιπολίτευση, καλό θα είναι να μην το συνεχίσουν, γιατί γελάνε και οι πέτρες. Όχι μόνο υπάρχει δικαιώθηκε ο τ. πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς για τα όσα είπε στη συνέντευξη του στη “Καθημερινή” (τον δικαίωσε πλήρως ο πειρατής σε συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα), αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν και επιεικής.
Η χθεσινή ολιγόωρη εικονική πραγματικότητα δημιουργεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη ψευδαίσθηση, σε μια κοινωνία ήδη αποστασιοποιημένη από αυτά τα θέματα, γεγονός που αποτελεί έγκλημα για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Επίσης, μέσω αυτής της ψευδαίσθησης, είναι τραγικό μετά από μια απόλυτα σωστή πολιτική στο θέμα των εξοπλισμών, κρίσιμη και απόλυτα απαραίτητη αναγκαιότητα για την αποτροπή των δεδομένων ορέξεων του πειρατή, να προχωράμε ως χώρα στην ακύρωση της αναβάθμισης του Πολεμικού Ναυτικού μας, σε μια στιγμή που η δύναμη στη θάλασσα είναι και θα γίνει ακόμη πιο κρίσιμος παράγοντας στις γεωπολιτικές εξελίξεις.
Η χθεσινή εικονική πραγματικότητα, πλήττει επίσης ανεπανόρθωτα ένα ακόμη βασικό πυλώνα ισχύος και ασφάλειας της πατρίδας μας. Τις πολύτιμες συμμαχίες μας στη ευρύτερη περιοχή. Ακούσαμε, αν και εσκεμμένα απέφυγε να χρησιμοποιήσει το όνομα του Ισραήλ, τι είπε ο πειρατής στις δηλώσεις μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Και δεν το ακούσαμε μόνο εμείς, το άκουσαν και στην Ιερουσαλήμ και στο Κάϊρο.
Όσο για το μεγάλο σουξέ, της χθεσινής εικονικής πραγματικότητας, με τις απεριόριστου χρόνου βίζες, για τούρκους πολίτες, στα στρατηγικής σημασίας νησιά μας που απειλεί να έρθει νύχτα ο πειρατής, με το επιχείρημα, που ουσιαστικά δεν προκύπτει, ότι έχουν μειωθεί οι ροές, μιλάμε για εθελοντική γκάφα που θα την πληρώσουμε ποικιλοτρόπως.
Όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται ανακοινώνοντας πρόθεση επίσκεψης στην Τουρκία, πριν ακουστεί η πρόσκληση και σίγουρα δεν αντιμετωπίζονται παίζοντας μπάσκετ στη Τουρκία. Ας ελπίσουμε να μην το δούμε και αυτό.
Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, μετά το χθεσινό virtual reality σόου, τίθεται ένα αμείλικτο ερώτημα. Τελικά θέλουμε να έχουμε χώρα ή στο βωμό του να μην χαλάσουμε την πλασματική ευτυχία την οποία ζούμε είμαστε έτοιμοι οικειοθελώς να πούμε ανοίξαμε και σας περιμένουμε;
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
