Δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας για λύση του προβλήματος με τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Το συμπέρασμα προκύπτει ύστερα και από τη νέα δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ, δήλωση με την οποία απέκλεισε το ενδεχόμενο να αλλάξει ο νόμος που απαγορεύει στο Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει τα Παρθενώνεια γλυπτά μόνιμα στην Ελλάδα.
Ο Σούνακ δήλωσε πως δεν υπάρχουν σχέδια να τροποποιηθεί η νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία το μουσείο μπορεί να διαθέτει αντικείμενα των συλλογών του μόνο σε περιορισμένες περιπτώσεις. Απαντά έτσι σε σχέδια που είδαν το φως της δημοσιότητας και αναφέρονται στους όρους πιθανής συμφωνίας, με την οποία τα γλυπτά θα επέστρεφαν μόνιμα στην Ελλάδα. Και μάλιστα, χωρίς να θιγεί το ιδιοκτησιακό θέμα, περί του οποίου οι δύο πλευρές, Ελλάδα και Βρετανικό Μουσείο, θα συμφωνούσαν ότι διαφωνούν.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο φροντίζει εδώ και γενιές τα Μάρμαρα του Έλγιν. Οι πινακοθήκες και τα μουσεία μας χρηματοδοτούνται από τους φορολογουμένους επειδή είναι ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο γι’ αυτή τη χώρα», δήλωσε ο Σούνακ μιλώντας στους δημοσιογράφους επί του αεροπλάνου με το οποίο μεταβαίνει στις ΗΠΑ.
Τα μάρμαρα του Ελγιν δεν είναι, βέβαια, τίποτα διαφορετικό από τα γλυπτά που άρπαξε ο λόρδος ενώ η Ελλάδα βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή. Διπλή αιτία ώστε το Βρετανικό κοινοβούλιο να μη γινόταν κλεπταποδόχος. Κι όμως, δύο αιώνες πριν, η Βουλή του Ηνωμένου Βασιλείου δέχτηκε πως τα γλυπτά αποκτήθηκαν από τον Ελγιν… νόμιμα και τα αγόρασε αντί 35 χιλιάδων στερλινών!
«Μοιραζόμαστε αυτούς τους θησαυρούς με τον κόσμο και ο κόσμος έρχεται στο Ηνωμένο Βασίλειο για να τους δει. Η συλλογή του Βρετανικού Μουσείου προστατεύεται δια νόμου και δεν σχεδιάζουμε να το αλλάξουμε αυτό», πρόσθεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός. Εκανε έτσι σαφές, πως ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν διαθέτουν την πολιτική βούληση να επανορθώσουν μια τεράστια αδικία, ένα έγκλημα.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν, πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου, εργάζεται πάνω σε μια νέα ρύθμιση με την Ελλάδα μέσω της οποίας θα μπορεί κάποιος να δει τα γλυπτά τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Αθήνα.
Το Parthenon Project, το οποίο υποστηρίζεται από Βρετανούς πολιτικούς διαφόρων πολιτικών κομμάτων για τη διευθέτηση του ζητήματος, ανακοίνωσε χθες, Κυριακή, πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα, που έχει στην κατοχή του το Βρετανικό Μουσείο, θα μπορούσαν να επιστραφούν στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας συμφωνίας πολιτιστικής σύμπραξης. Υποτίθεται, μάλιστα, πως η συμφωνία δεν θα «σκόνταφτε» στο British Museum Act του 1963, τον νόμο με τον οποίο απαγορεύεται στους επιτρόπους του Βρετανικού Μουσείου να χαρίσουν ή να πωλήσουν οτιδήποτε από τα αποκτήματά του.
Το γεγονός ότι ο Σούνακ δεν έχει επιβάλει σιωπητήριο στον Οσμπορν, έχει, και αυτό τη δική του σημασία. Αποκλείεται τόσο υψηλόβαθμος αξιωματούχος ενός μουσείου όπως το Βρετανικό, να μην είχε δεχθεί συστάσεις (τουλάχιστον) ώστε να μη συνεχίζει τις δηλώσεις στον Τύπο. Επομένως, ίσως κάτι γίνεται στο παρασκήνιο, κάτι που ο Σούνακ δεν θα ήθελε να «ευλογήσει» δημόσια.
Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος πιέζει, εφόσον το Βρετανικό Μουσείο πρέπει να ανακαινίσει τις αίθουσες με τις ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες, στις οποίες ανήκει και η γκαλερί Duveen, όπου στεγάζονται τα γλυπτά του Φειδία. Οσο οι ίδιοι οι Βρετανοί τον «ροκανίζουν» με αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις, τίποτα δεν γίνεται. Πρέπει να αποφασίσουν και εκείνοι αν θέλουν να αρθεί αυτή η τεράστια αδικία κατά της Ελλάδας, του πολιτισμού της, αλλά και του παγκόσμιου πολιτισμού. Αυτού, που όλο μάς λένε πως αναδεικνύουν μέσα από τις αίθουσες του Βρετανικού Μουσείου. Με πολλά εκθέματα αρπαγμένα από διάφορες χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η δική μας.
Η Μεγάλη Βρετανία, με την αποικιοκρατική λογική της παλιάς θαλασσοκράτειρας, έχει αποφασίσει πως θα διατηρήσει όλα τα διαρπαγέντα. Οι καιροί, ωστόσο αλλάζουν και επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Ποιος θα πίστευε πως θα είχαν γίνει συζητήσεις μεταξύ του Ελληνα πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων με τον πρόεδρο του ΔΣ στο Βρετανικό Μουσείο; Κι όμως, οι καιροί υπαγορεύουν πολλά. Υπομονή, λοιπόν.
Αγγελική Κώττη
