“Κατευναστής είναι αυτός που ταΐζει έναν κροκόδειλο, ελπίζοντας ότι θα τον φάει τελευταίο”.
Ουίνστον Τσόρτσιλ
Με αυτή την απόλυτα σοφή ρήση είχε περιγράψει ο θρυλικός ηγέτης, Ουίνστον Τσόρτσιλ, την πραγματικά αγαθή και επικίνδυνη πολιτική για οποιονδήποτε έθνος και χώρα η οποία αντιμετωπίζει, ξεκάθαρη απειλή από έναν αντίπαλο. Η ιστορία απέδειξε και συνεχίζει να αποδεικνύει από τότε, πόσο δίκιο είχε. Δυστυχώς, οι σημερινές ηγεσίες αποτυγχάνουν παταγωδώς να διδαχθούν από την ιστορία και τα γεγονότα, θέτοντας σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα τη χώρας και του έθνους.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Στις αρχές Δεκεμβρίου, έχει προγραμματιστεί να γίνει στην Αθήνα “Ανώτατο Συμβούλιο”, Ελλάδος – Τουρκίας, για να ενισχυθεί και καλά το “καλό κλίμα” που επικρατεί ανάμεσα στις δυο χώρες. Πρόκειται πραγματικά, για μια απόφαση που στερείται κάθε λογικής εξήγησης και βρίσκεται σε απόλυτη αντιπαράθεση με τις εξελίξεις τόσο στη γειτονιά μας, όσο και διεθνώς.
Είναι πραγματικά αδύνατον να κατανοήσει κανείς τη λογική από μια τέτοιου επιπέδου συνάντηση με το Ταγίπ Ερντογάν και το καθεστώς του, σε μια στιγμή κατά την οποία το μόνο ουσιαστικό αποτέλεσμα το οποίο θα αποφέρει η εν λόγω συνάντηση είναι η Ελλάδα να παίξει το ρόλο της κολυμβήθρας του Σιλωάμ, για τον πειρατή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του διεθνούς δικαίου.
Εξαγνίζοντας τον πειρατή Ερντογάν και το καθεστώς του, προσδίδοντας του, τον μανδύα του ειρηνοποιού και μεγαλόψυχου, η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει να κερδίσει κάτι από αυτή τη συνάντηση, αλλά αντίθετα έχει να χάσει πολλά, τα οποία μπορεί αυτή τη στιγμή να μην έντονα διακριτά, αλλά στο όχι πολύ μακρινό μέλλον θα πονέσουν και θα έχουν σοβαρό κόστος.
Τα επιχειρήματα που ακούγονται, έντονα από τα μεγάλα μυαλά πίσω από αυτή την πολιτική έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν, τους θιασώτες και τους υποστηρικτές της είναι, ότι αποτελεί ευκαιρία για την Ελλάδα να οικοδομήσει πάνω στην ησυχία που επικρατεί το τελευταίο διάστημα, ότι οι δίαυλοι πρέπει να είναι ανοικτοί και να επικοινωνούμε, η χρησιμότητα συναντήσεων ανάμεσα στις ηγεσίες των δυο χωρών από τη στιγμή που υπάρχουν διαφορές και ότι η χώρα μας κερδίζει στα μάτια των συμμάχων μας όταν δείχνει διάθεση συνεννόησης απέναντι στην Τουρκία που απειλεί.
Ειλικρινά, είναι να απορεί κανείς πως είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι σε κομβικές ηγετικές θέσεις της χώρας, οι οποίοι να πιστεύουν ότι αυτή η λογική και τα επιχειρήματα, αποτελούν μια ρεαλιστική και πάνω από όλα συμφέρουσα για την πατρίδα μας, εθνική στρατηγική, έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν.
Σε μια στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ο πειρατής του διεθνούς δικαίου και ξεδιάντροπος υποστηρικτής της τρομοκρατίας της Χαμάς, δεν χάνει ευκαιρία να επιτίθεται με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, εναντίον της Αμερικής, της Ευρώπης και της Δύσης συνολικά. Όταν ανοικτά συντάσσεται με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν και υποσκάπτει εκ των έσω τη προσπάθεια αντιμετώπισης αυτού του αντιδημοκρατικού και αποσταθεροποιητικού για το διεθνές σύστημα άξονα.
Απέναντι στην Ελλάδα ο πειρατής Ερντογάν και το καθεστώς του δεν έχει μετακινηθεί ούτε μια σπιθαμή από τις διεκδικήσεις και τις απειλές του. Οι παράνομες διεκδικήσεις στο Αιγαίο παραμένουν στο ακέραιο, οι απειλές και οι αμφισβητήσεις, έναντι των ελληνικών νησιών σε πλήρη ισχύ, το τουρκολιβυκό μνημόνιο επίσης, στο Κυπριακό ανοικτά υπέρ της λύσης των δυο κρατών με διαρκείς απειλές εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και βέβαια πάντα στο τραπέζι το casus belli, εναντίον της πατρίδας μας.
Δυστυχώς, η λογική και η πολιτική του κατευνασμού, θα πάρει και χειροπιαστές διαστάσεις, εάν επαληθευθούν οι πληροφορίες που έχουν δει πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, όπως για παράδειγμα στο κρίσιμο εθνικά και για λόγους εθνικής ασφάλειας θέμα της παράνομης μετανάστευσης.
Κάποιοι δεινοί, εάν υπάρχει Θεός, διαπραγματευτές, σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα, πήγαν στη Τουρκία για να διαπραγματευτούν συμφωνία ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών που το τελευταίο διάστημα έχουν κτυπήσει κόκκινο. Όχι μόνο δεν είναι εθνικά συμφέρουσα για την Ελλάδα, αλλά εξαγνίζει την Τουρκία, από τη στιγμή που δεν υπάρχει σύνδεση των ευρωπαϊκών κονδυλίων με τη μείωση των ροών και δέσμευση για επιστροφή των παράνομων μεταναστών στην Τουρκία.
Ας ελπίσουμε ότι δεν αληθεύουν οι πληροφορίες για υπογραφή ενός τέτοιου, “υψηλής διπλωματικής ανοησίας” , Μνημονίου Κατανόησης, που όχι μόνο δεν περιλαμβάνει τίποτα για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, αλλά εξαφανίζει τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς για τους πολίτες της ακριβώς σε κρίσιμα για την παράνομη μετανάστευση νησιά, προβλέποντας και την τοποθέτηση τούρκου αξιωματικού στη Μυτιλήνη.
Σε μια στιγμή που η Τουρκία και ο πειρατής ηγέτης της κρατά το μεγάφωνο των επιθέσεων εναντίον της Δύσης και στηρίζει ουσιαστικά και απροκάλυπτα την τρομοκρατία και τα αντιδυτικά συμφέροντα, η Ελλάδα στο βωμό του να επικρατεί μια πλασματική ησυχία για να μην δυσκολεύονται τα τεράστια στρατηγικά μυαλά κάποιων να πάρουν δύσκολες αποφάσεις και να διαμορφώσουν στρατηγική, αποφασίζει να αποτελέσει την κολυμπήθρα της Τουρκίας του Ερντογάν, βάζοντας πλάτη στις ανόητες και επικίνδυνες γραφειοκρατίες και συμφέροντα στην Ουάσιγκτον και αλλού που θεωρούν, δυστυχώς ακόμη, την Τουρκία στρατηγικά χρήσιμη για τη Δύση, ενώ στην ουσία αποτελεί Δούρειο Ίππο και τη μεγαλύτερη απειλή για το Δυτικό κόσμο και κυρίως την Ελλάδα. Μόνο ένας ανόητος και χωρίς επαφή με την πραγματικότητα, ανθρώπινος νους, θα μπορούσε να επινοήσει μια τέτοια εθνικά επιζήμια πολιτική κατευνασμού.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
