Ο Χένρι Κίσινγκερ το 1957 είχε γράψει ότι οι πολιτικοί πρέπει να συνδυάζουν, “αυτό που θεωρείται δίκαιο με αυτό που θεωρείται δυνατό”. Με αφορμή τον πόλεμο που έχει ξεκινήσει στη Μέση Ανατολή, μετά τη δολοφονική και απάνθρωπη τρομοκρατική επίθεση που δέχθηκε το Ισραήλ από τη Χαμάς, μετά το πρώτο σοκ και το γεγονός ότι οι συνήθεις ύποπτοι, δεν τολμούσαν να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο και το μίσος εναντίον του λαού και του κράτους του Ισραήλ, οι μάσκες πλέον έχουν πέσει και όλοι προσπαθούν να εξαναγκάσουν το Ισραήλ, να υποκύψει στα τέρατα της τρομοκρατίας που έχουν ως μοναδικό και διακηρυγμένο στόχο τους την εξαφάνισή του από το πρόσωπο της γης. Όλη αυτή η προσπάθεια συνοψίζεται σε μια λέξη εκεχειρία. Παραφράζοντας λοιπόν τη ρήση του Κίσινγκερ, αυτό που απαιτείται σήμερα από την πολιτική ηγεσία του δυτικού κόσμου, είναι ο συνδυασμός του δίκαιου και αυτού που είναι ρεαλιστικό.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν και η κυβέρνησή του εξαναγκασμένοι από τα φρικτά γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου, υποστήριξαν και ρητορικά συνεχίζουν να υποστηρίζουν το δικαίωμα του Ισράηλ να καταστρέψει τη Χαμάς. Όμως καθώς το σοκ από την σφαγή αθώων ισραηλινών πολιτών στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου ξεθωριάζει, στο παρασκήνιο και σιγά σιγά στο προσκήνιο, αυξάνεται η πίεση για χαλιναγώγηση του Ισραήλ και παρεμπόδιση της προσπάθειάς του να επιτύχει τους στρατιωτικούς του στόχους και να εξαφανίσει την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει από τη Χαμάς και τους ηθικούς, πολιτικούς, επιχειρησιακούς και οικονομικούς υποστηρικτές της το Ιράν και την Τουρκία.
Πολύ απλά η κυβέρνηση Μπάιντεν αρχίζει να σπάει όσο αφορά τη στήριξη του Ισραήλ. Αυτό το γεγονός δεν είναι δυνατόν να γίνει πιο ξεκάθαρο, αν προσέξει κανείς τις δηλώσεις του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, κατά τη διάρκεια της δεύτερης μέσα σε λίγες ημέρες, επίσκεψής του στο Ισραήλ. “Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει επιστροφή στην προ Οκτωβρίου εποχή”, αλλά σταματήστε τις μάχες και σκεφτείτε μια λύση δυο κρατών για τους Παλαιστίνιους, “όχι αύριο, όχι μετά τον πόλεμο, αλλά σήμερα”.
Για μια ακόμη φορά στρατηγική ανεπάρκεια και χειραγώγηση από το πολιτικό κόστος, σε μια στιγμή που η Δύση και ο πλανήτης έχει απόλυτη ανάγκη από στιβαρή και στρατηγικά προσηλωμένη στις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού ηγεσία.
Είναι ιστορικά κατοχυρωμένο ότι η προάσπιση και η προώθηση της δημοκρατίας, αποτελεί τη στρατηγική της Αμερικής, διαχρονικά. Αλλά σύμφωνα με τη ρεαλιστική σχολή στις διεθνείς σχέσεις, όλες οι μεγάλες στρατηγικές απαιτούν συνεχή προσαρμογή.
Η Ουάσιγκτον δια στόματος του κ. Μπλίνκεν, προωθεί πλέον την ανθρωπιστική εκεχειρία, ως κρίσιμη για την προστασία των κατοίκων της Γάζας, την παροχή βοήθειας και την απελευθέρωση των ομήρων. Όσο αφορά τον ίδιο τον κ. Μπάιντεν, αντιδρώντας κατά τη διάρκεια ομιλία του σε μια εγκάθετη, δήθεν, ενδιαφερόμενη πολίτη, που κραύγαζε συνθήματα, δήλωσε ότι χρειαζόμαστε μια παύση των επιχειρήσεων, για να δοθεί χρόνος να απελευθερωθούν οι όμηροι. Και δεν έχουμε μείνει σε αυτό. Έχουμε και συμβουλές επί επιχειρήσεων προς του στρατηγούς του Ισραήλ, μέσα από τα σαλόνια της αμερικανικής Γερουσίας, όπως ο Δημοκρατικός γερουσιαστής, Κρις Μέρφι, που τους συμβούλεψε να επανεξετάσουν την “τρέχουσα, επιχειρησιακή προσέγγισή τους”.
Ξεπερνάει κάθε λογική και σοβαρότητα αντιμετώπισης της υπαρξιακής απειλής που αντιμετωπίζει το Ισραήλ και δυνητικά ο δυτικός κόσμος στο σύνολό του, αυτή η δήθεν ανθρωπιστική εκεχειρία.
Ειλικρινά υπάρχει οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος και όχι τυφλωμένος από αντιεβραϊκό μίσος και απέχθεια για το δυτικό πολιτισμό, που να πιστεύει ότι η Χαμάς δεν θα χρησιμοποιήσει μια εκεχειρία προς όφελος της ή ότι εάν υπάρξει εκεχειρία θα απελευθερώσει όλους τους ομήρους, χάνοντας έτσι το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό της χαρτί.
Αλλά κάτι ακόμα πιο σημαντικό, που επιμελώς αποφεύγουν να αναδείξουν, όλοι αυτοί που και καλά κόπτονται για το καλό των παλαιστινίων, είναι ότι το χειρότερο που μπορεί να κάνει κανείς για την επιβίωσή τους και το μέλλον τους, είναι η επιβράδυνση της προέλασης του Ισραήλ. Γιατί πολύ απλά, όσο λιγότερο έλεγχο έχουν οι τρομοκράτες της Χαμάς, στη Γάζα, τόσο περισσότεροι άμαχοι, θα είναι ασφαλείς από μάχες και βομβαρδισμούς. Επίσης, θα είναι πολύ πιο εύκολο και διασφαλισμένο, ότι η ανθρωπιστική βοήθεια θα φτάσει σε αυτούς που πραγματικά την έχουν ανάγκη και όχι στα ανθρωπόμορφα τέρατα της Χαμάς.
Να μην κρυβόμαστε πίσω από δάκτυλό μας. Τα τέρατα της Χαμάς και οι υποστηρικτές τους, (Ιράν, Τουρκία, Ρωσία και Κίνα), δεν επιθυμούν τίποτα άλλο από μια επιβράδυνση της επιχείρησης του Ισραήλ, έτσι ώστε να αποφύγουν την καταστροφή του δικτύου των τούνελ, των οχυρών και των υποδομών τους.
Η πίεση για εκεχειρία στην επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, ενέχει και έναν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Να κρατήσει ζωντανούς τους δολοφόνους – τρομοκράτες της Χαμάς, να παρατείνει, με τραγικές και επικίνδυνες επιπτώσεις, όχι μόνο για το Ισραήλ και τον παλαιστινιακό λαό, αλλά συνολικά για τη Δύση και τον πολιτισμένο κόσμο, τον πόλεμο.
Ας αποφασίσει λοιπόν ο κ. Μπάιντεν και η κυβέρνησή του, όχι μόνο να παραμείνει στην αρχική θέση απόλυτης στήριξης προς το Ισραήλ, που σηματοδότησε και η αποστολή δύο αεροπλανοφόρων στην περιοχή, αλλά να δώσει την ηθική και υλική υποστήριξη στο δίκαιο αγώνα του Ισραήλ, για μια γρήγορη και καθοριστική νίκη και εξαφάνιση της Χαμάς, η οποία θα στείλει και μήνυμα σε Τεχεράνη, Άγκυρα, Μόσχα και Πεκίνο, ότι η Αμερική και η Δύση δεν παίζουν και είναι αποφασισμένες να μην επιτρέψουν την επικράτηση του άξονα του τρόμου και της απολυταρχίας.
Οτιδήποτε άλλο, υποκύπτοντας στην ακραία πλευρά των imaginistas του Δημοκρατικού Κόμματος, στους θιασώτες της κουλτούρας της ακύρωσης, στο κύμα μίσους έναντι των εβραίων και στις ασπόνδυλες ευρωπαϊκές ηγεσίες, που δεν κατανοούν ότι η επόμενη στάση αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων είναι οι δρόμοι και οι γειτονιές των μητροπολιτικών πόλεων της Ευρώπης, αποτελεί στρατηγικό έγκλημα, μεγατόνων.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
