Όταν εδώ και πάρα πολύ καιρό ο πρώην Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, προειδοποιούσε για τον, Ταγίπ Ερντογάν και την Τουρκία, λέγοντας “διάλογο με πειρατή δεν κάνει κανείς” και ότι “είναι η κατάλληλη στιγμή, να καταλάβουμε ότι η Τουρκία χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση”, λίγοι ήταν αυτοί που κατάλαβαν το πόσο προφητική και πάνω από όλα πόσο σημαντική ήταν αυτή η τοποθέτησή του. Σήμερα, μετά την δολοφονική τρομοκρατική επίθεση, εναντίον του φίλου λαού και του κράτους του Ισραήλ, από τη Χαμάς και αυτά που έχουν ακολουθήσει με την Τουρκία του Ερντογάν, αυτά τα λόγια όχι μόνο παραμένουν επίκαιρα, αλλά θα πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για την άμεση χάραξη μιας εντελώς διαφορετικής εθνικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία, από την Ελλάδα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Είναι πλέον γνωστό και ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει επαρκώς, ότι ο ηθικός αυτουργός, διαμορφωτής του σχεδίου και οικονομικός υποστηρικτής των τρομοκρατών δολοφόνων της Χαμάς, είναι το καθεστώς του Ιράν. Εάν εξαιρέσει κανείς το Κατάρ, σε αυτή την παρέα της απροκάλυπτης στήριξης της τρομοκρατίας, πρέπει άμεσα να προστεθεί και η Τουρκία του καθεστώτος Ερντογάν.
Όχι απλά πρέπει να προστεθεί, αλλά να γίνει κατανοητό από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση ευρύτερα, ότι η Τουρκία και το καθεστώς Ερντογάν, αποτελεί έναν εξαιρετικά επικίνδυνο Δούρειο Ίππο, στο εσωτερικό της Δύσης και πιο εξειδικευμένα του ΝΑΤΟ.
Η στάση της Τουρκίας του Ερντογάν, στην Ουκρανία, με την απροκάλυπτη υποστήριξη της εισβολής του Πούτιν, και η διαχείριση από το καθεστώς της Άγκυρας, της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ με τη Φιλανδία και τη Σουηδία, ωχριά μπροστά σε αυτό που συμβαίνει μετά της τρομοκρατική επίθεση των απάνθρωπων δολοφόνων της Χαμάς.
Οι απειλές και οι υβριστικές δηλώσεις του Ερντογάν εναντίον των ΗΠΑ και της Δύσης, ο βρώμικος ρόλος του Υπουργού του των Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, η διακίνηση υποστηρικτικών βίντεο και δηλώσεων από τον δημιουργό του στρατηγικού βάθους της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά πάνω από όλα οι απειλές και η επιθετικότητα εναντίον του στρατηγικού συμμάχου της Δύσης και της Ελλάδας, του κράτους του Ισραήλ, ξεπερνούν τα εσκαμμένα και καθιστούν προφανή την άμεση απειλή για την Ελλάδα και τη Δύση ευρύτερα από την Τουρκία του Ερντογάν.
Και εδώ είναι που ερχόμαστε στη στάση της πατρίδας μας. Υπό αυτές τις συνθήκες και υπό καθεστώς casus belli, με διαρκείς απειλές εναντίον της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, της Ελλάδας από το καθεστώς της Τουρκίας, δεν είναι απλά στρατηγικό, αλλά εγκληματικό λάθος η Ελλάδα να αποτελέσει την κολυμπήθρα της Τουρκίας του Ερντογάν, στα μάτια της Δύσης και του διεθνούς συστήματος.
Όταν ένα καθεστώς, όπως αυτό της Τουρκίας του Ερντογάν, απροκάλυπτα, στηρίζει και εκπαιδεύει τρομοκράτες όπως τα τέρατα της Χαμάς, επιτίθεται και απειλεί θεούς και δαίμονες, προς υπεράσπισή τους, δεν είναι δυνατόν και είναι στρατηγικά ανώφελο μια χώρα παράδειγμα εφαρμογής του διεθνούς δικαίου και προπύργιο της Δύσης, όπως η Ελλάδα, να συνομιλεί με το τρομοκρατικό καθεστώς του Ερντογάν.
Πολύ σωστά ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη στιγμή της δολοφονικής τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς και με την επίσκεψή του εκεί, έθεσε τη χώρα μας, χωρίς κανένα ενδοιασμό δίπλα στη σύμμαχο χώρα του Ισραήλ και το λαός της. Αλλά αυτό πρέπει να συνοδευτεί από μια κατανόηση του βρώμικου και επικίνδυνου ρόλου της Τουρκίας απέναντι στην πατρίδα μας και τη Δύση ευρύτερα.
Οι μάσκες έχουν πλέον πέσει και δεν είναι εθνικά ωφέλιμο, στο βωμό της όποιας ησυχίας και της δήθεν αποτροπής μεταναστευτικών ροών, η Ελλάδα να συνομιλεί λες και δεν τρέχει τίποτα και να στηρίζει την παροχή δισ. ευρώ στην Τουρκία, επειδή κάποιοι αδαείς και επικίνδυνα ανόητοι στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, πιέζουν στο παρασκήνιο.
Όχι μόνο κανένας λόγος δεν συνηγορεί και κανένα όφελος δεν υπάρχει να γίνει συνάντηση κορυφής με το καθεστώς Ερντογάν στη Θεσσαλονίκη, αλλά η Ελλάδα είναι αυτή που πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία να ενημερώσει και να εκπαιδεύσει τους συμμάχους μας και τη Δύση ευρύτερα, για τον επικίνδυνο ρόλο της Τουρκίας του Ερντογάν.
Στο εσωτερικό της πατρίδας μας, απαιτείται, χθες, αλλαγή πορείας, διαμόρφωση και εφαρμογή εθνικής στρατηγικής αντιμετώπισης, του στρατηγικού κινδύνου που αποτελεί η Τουρκία του Ερντογάν. Αυτή η στρατηγική πρέπει να είναι πολύπλευρη. Σε επίπεδο ενόπλων δυνάμεων, σε διπλωματικό επίπεδο στηλιτεύοντας το καθεστώς της Άγκυρας διεθνώς, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας, ενημερώνοντας και αφυπνίζοντας το λαό της πατρίδας μας για το υφιστάμενο κίνδυνο.
Σε τέτοιες εξαιρετικά επικίνδυνες για την ασφάλεια και την επιβίωση της πατρίδας, η εμπειρία και η σοφία είναι πολύτιμα όπλα. Ιστορικά, όταν η Αμερική λειτουργούσε πολιτικά στο εσωτερικό με σοβαρότητα, και προέκυπτε σοβαρή διεθνής και απειλητική για τα συμφέροντα της και την εθνική της ασφάλεια κρίση, ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος, προσέτρεχε στην εμπειρία και τη γνώση προκατόχων του. Πόσο μάλλον στην περίπτωση της Ελλάδας, όταν αυτή η εμπειρία και η γνώση, βρίσκεται μέσα στο ίδιο κόμμα.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
