Ένας από τους συχνούς λόγους επίσκεψης γονιών σε ειδικό όχι μόνο τώρα αλλά και παλιότερα αφορούσε τα παιδιά στην εφηβεία. Μια πολύ σημαντική περίοδος για τον καθένα μας καθώς αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της μετάβασης μας από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. Υπάρχει μια διαρκή ωρίμανση τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά.
Της Μίκας Πανάγου *
Η παρουσία μέσα στο σπίτι γίνεται άλλοτε έντονη άλλοτε αθόρυβη. Κάποιοι θυμούνται να έχουν μόνιμες συγκρούσεις και άλλοι να έχουν μια ήσυχη μετάβαση. Θα αναρωτηθεί κανείς ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το πως θα βιώσει κανείς την εφηβεία αλλά και το πως το διαχειρίζονται. Θα ξεκινούσε κανείς από την οικογένεια που ανήκει ο έφηβος. Πιο συγκεκριμένα με τα ενήλικα μέλη της οικογένειας. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να φροντίσουν να είναι καλά οι ίδιοι με τον εαυτό τους. Λόγω των έντονων ρυθμών ζωής συνήθως επικρατεί ψυχολογική πίεση και εκνευρισμός με αποτέλεσμα να χάνετε εύκολα ο έλεγχος και η υπομονή σε κάθε προσπάθεια επικοινωνίας με τους εφήβους. Μέσα από την διεκδίκηση προσωπικού χρόνου και την διασκέδαση μπορούν να λειτουργήσουν πιο ισορροπημένα και να βελτιωθεί η ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ των γενεών.
Ο τέλειος γονιός δεν υπάρχει, ας καταρρίψουμε αυτούς τους μύθους. Το να αναγνωρίζουμε τυχόν λάθη μας και να τσαλακώνουμε την τέλεια εικόνα μας, δίνουμε υγιή πρότυπα στα παιδιά. Το αποτέλεσμα είναι να μπορούν να διαχειριστούν καταστάσεις αγχώδεις και καταθλιπτικές.
Σημαντικό σε αυτό το σημείο είναι να τονιστεί πόσο πολύ βοηθάει να αντιμετωπίσουμε το άγχος, το οποίο αποτελεί πηγή πολλών δυσκολιών. Ακόμη και επίσκεψη σε ειδικό μπορεί να γίνει αν χρειαστεί. Το μοίρασμα των σκέψεων και των ανησυχιών ενός ατόμου και ενός γονιού μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει. Η ανακούφιση του να μιλήσεις με τον σύντροφο σου ή τον φίλο σου ή μιας άλλης μαμάς ή σε ειδικό ψυχικής υγείας αποτελεί σημαντικό στάδιο για την αυτοφροντίδα μας και μην ξεχνάμε την διδασκαλία του προτύπου στα μικρότερα μέλη της οικογένειας μας. Η επικοινωνία είναι από τα πιο απαραίτητα εργαλεία, τόσο μεταξύ των γονιών, όσο και μεταξύ γονιού και εφήβου.
Αν οι γονείς έχουν μια αρμονική επικοινωνία μεταξύ τους ώστε να μοιράζονται τα προβλήματα και τις ανησυχίες που έχουν και να λαμβάνουν κοινές αποφάσεις τόσο καλύτερα εκπαιδεύονται τα υπόλοιπα μέλη. Ακόμα και αν υπάρχει διαζύγιο μπορεί να εφαρμοστεί το ίδιο πρότυπο στις περιπτώσεις που προκύπτουν θέματα για τα παιδιά. Τι πιο όμορφο να νιώσει ο έφηβος ότι οι γονείς του γίνονται ένα ώστε να διαχειριστούν ζητήματα που τον αφορούν, αφού από πίσω αυτό θα μεταφραστεί ως αγάπη και φροντίδα για αυτόν. Θα μπορούσε κανείς να αναπτύξει ακόμα πολλές τεχνικές διαχείρισης για τους γονείς των εφήβων, όμως τα κεντρικά σημεία είναι η αυτοφροντίδα του γονιού, η αυτό αποκάλυψη των αδυναμιών και τυχόν λαθών που θα κάνει, επιτρέπει στον εαυτό του το γνωστό «τσαλάκωμα».
Η εκμάθηση της σωστής επικοινωνίας, ακούω, αποδέχομαι, σέβομαι, λέω την άποψη μου και παίρνουμε από κοινού αποφάσεις, διαχείριση άγχους, αποφυγή συγκρούσεων. Με μια λέξη είμαι αυθεντικός γονιός, που προσπαθώ να δώσω χώρο στον έφηβο και αυριανό ενήλικα να διεκδικήσει και να βρει την θέση του στην κοινωνία. είμαι δίπλα του και όχι απέναντι του, τον νοιάζομαι και δεν τον καταπιέζω, συμπεριφέρομαι όπως θα μου άρεσε να συμπεριφερθούν και σ εμένα αν ήμουν στη θέση του.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία
