Εχει δείξει στο κοινό σπουδαίες και εξέχουσες παραστάσεις, έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα στη σκηνή του ελληνικού θεάτρου αλλά και σε σκηνές του εξωτερικού, αποτελεί μια σημαντική προσωπικότητα της μαγικής αυτής τέχνης. Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος συνεργάζεται, επιτέλους, για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο της χώρας μας και θα παρουσιάσει το καλοκαίρι την «Ορέστεια» ένα από τα κορυφαία έργα στο παγκόσμιο ρεπερτόριο και ιδίως στο αρχαίο δράμα.
Ο καταξιωμένος διεθνής σκηνοθέτης, εξέχουσα προσωπικότητα του θεάτρου, διεθνώς αναγνωρισμένος για το καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό του έργο, είναι διάσημος για τις σκηνοθεσίες του στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε σύγχρονα έργα των σημαντικότερων Ευρωπαίων και Ελλήνων συγγραφέων. Έχει σκηνοθετήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό κι έχει συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες και ξένους ηθοποιούς. Ο ίδιος και το μοναδικό Θέατρο Άττις, που ίδρυσε το 1985, έχουν παρουσιάσει μέσα σε 35 χρόνια περισσότερες από 2100 παραστάσεις σε όλον τον κόσμο. Είναι ο
Το Εθνικό Θέατρο συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον διεθνώς καταξιωμένο Έλληνα σκηνοθέτη και δάσκαλο για τη σκηνοθεσία της Ορέστειας του Αισχύλου, που θα ανεβεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου τον Ιούλιο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Ο σπουδαίος σκηνοθέτης ανεβάζει για πρώτη φορά την εμβληματική τριλογία του μεγάλου ποιητή και η παράσταση αναμένεται ως ένα από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα του 2024. Μάλιστα, ίσως να είναι και το κορυφαίο, δεδομένου ότι ο Θεόδωρος Τερζόπουλος, που αποτελεί τον σημαντικότερο πρεσβευτή του ελληνικού θεάτρου στο εξωτερικό΄ως θεατράνθρωπος, γνωρίζει άριστα το αρχαίο δράμα. Είναι επίσης σημαντικό ότι η προεργασία για κάθε παράστασή του είναι βαριά και κοπιαστική, αλλά χάρη στον μόχθο του και στα όνειρα που επενδύει, μένει αξέχαστη στους συνεργάτες του, όπως και στο κοινό. Είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο θέατρο, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, οι παραστάσεις του είναι συνήθως sold out.
Σε σημείωμά του, γράφει:
«Γιατί η Ορέστεια συνεχίζει να ασκεί τρομακτική έλξη; Μια πιθανή απάντηση θα μπορούσε να είναι: επειδή στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη για μια βαθύτερη σχέση με τον Μύθο.
Ο μύθος της Ορέστειας είναι επικίνδυνος, ανήκει στον κόσμο του ανοίκειου και του παράξενου, προκαλεί τον τρόμο, επειδή αποκαλύπτει το ατίθασο, το βίαιο και τους νόμους του βάθους που δεν μπορούν να δαμαστούν. Η Κλυταιμνήστρα μας καλεί να σπάσουμε μαζί τον καθρέφτη, για να γεννηθεί από τα θραύσματά του μια νέα εφιαλτική εικόνα, που ωστόσο θα διατηρεί τις σκοτεινές ρίζες του μύθου.
Πρόθεσή μας είναι η μελέτη του βάθους του μύθου της Ορέστειας και η αναζήτηση του απρόβλεπτου, του ασυνήθιστου, του παράδοξου. Τα πρόσωπα προσφέρουν τα σώματά τους στο θυσιαστήριο του ανοίκειου, θέτουν διαρκή ερωτήματα και διλήμματα. Η αισθητική της παράστασης προκύπτει από τη δυναμική σχέση του Σώματος με τον Μύθο, τον Χρόνο και τη Μνήμη. Θέτουμε ξανά το θεμελιώδες οντολογικό ερώτημα «περί τίνος πρόκειται», ένα ερώτημα που δεν επιδέχεται οριστικές απαντήσεις, αλλά διαρκώς μας ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση της ολοένα βαθύτερης έρευνας της ρίζας του ήχου, της λέξης, των πολλαπλών διαστάσεων του ανθρώπινου αινίγματος και της ανακατασκευής ενός νέου Μύθου.»
