Με ισχυρές δόσεις απαισιοδοξίας και προβληματισμού αντιμετωπίζουν τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή αναλυτές και αρθρογράφοι στον γαλλικό Τύπο. Σε συνέντευξή της στην οικονομική εφημεριδα Les Echos η Μπρόνγουιν Μάντοξ, διευθύντρια της δεξαμενής σκέψης για διεθνή θέματα Chatham House, αναφέρει ότι το Ισραήλ θα πρέπει να αποφασίσει αν θα μπει ή όχι στη Γάζα και ότι το μεγάλο του πρόβλημα είναι το ζήτημα των ομήρων. «Είναι πολλοί και θα διασκορπιστούν σε όλη τη Γάζα και στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθούν ως μοχλός στη διαπραγμάτευση. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Αυτό είναι που με κάνει να πιστεύω ότι αυτή η σύγκρουση θα επεκταθεί με την πάροδο του χρόνου, γιατί το Ισραήλ δεν θα έχει μια εύκολη στρατιωτική λύση λόγω της παρουσίας των ομήρων. Όλες οι επιλογές που έχει ο Νετανιάχου είναι δύσκολες» αναφέρει και συνεχίζει: «Η ισραηλινή κυβέρνηση έδειξε υπερβολική σιγουριά ενεργώντας λες και το παλαιστινιακό ζήτημα θα επιλυόταν από μόνο του. Η τακτική του Ισραήλ να περιμένει και να περιμένει, ίσως μια ή δύο δεκαετίες, να λυθεί το πρόβλημα δεν συνιστούσε απονομή της δικαιοσύνης που επεδίωκαν οι Παλαιστίνιοι.
Σχετικά με το ενδεχόμενο επέκτασης της κρίσης στην περιοχή, η ίδια απαντά: “Η μόνη χώρα που μπορεί να θέλει μια κλιμάκωση της σύγκρουσης είναι το Ιράν. Δεν λέω ότι η Τεχεράνη βρίσκεται πίσω από την επίθεση, δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή, αλλά σιγουρα χάρηκε. Οι άλλες γύρω χώρες θέλουν νηνεμία. Η Τουρκία, η Αίγυπτος και ίσως η Σαουδική Αραβία εξετάζουν πώς να αποφύγουν την ανάφλεξη. Αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να παρέμβουν, αλλά είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε πώς”.
Σε συνέντευξή του εξάλλου στην Figaro ο πρώην Πρέσβυς της Γαλλίας στη Ρωσία και την Κίνα, Ζαν Μορίς Ριπέρ μεταξύ άλλων αναφέρει ότι “ο πόλεμος είναι εδώ, μετά τη μαζική τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ. Είναι ένας τρομοκρατικός πόλεμος, ο οποίος εξαπολύεται κυρίως εναντίον πολιτών, γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων. Όλοι οι διεθνείς νόμοι παραβιάζονται από αυτές τις βάρβαρες πράξεις. Το Ισραήλ υπερασπίζεται τον εαυτό του· ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών του αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Μένει να ελπίζουμε ότι στην επιθυμία τους να εξαλείψουν μια για πάντα τη Χαμάς, η οποία υποστηρίζεται και οπλίζεται από το εξωτερικό, οι Ισραηλινοί θα σεβαστούν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, προκειμένου να συνεχίσουν να επωφελούνται από την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας. Είναι επίσης απαραίτητο τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών, και ιδίως τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για την επανέναρξη μας ειρηνευτικής διαδικασίας, που θα επιτρέπει τη δημιουργία δύο κρατών που θα ζουν δίπλα-δίπλα με ειρήνη και που θα εγγυάται την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ”. Στην ίδια εφημεριδα τέλος ο Πιερ Μπροσάρ Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Εξωτερικής Ασφάλειας της ΕΕ από το 2002 έως το 2008, καθώς και Πρέσβυς στο Ισραήλ (μεταξύ 1993 και 1995) απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις επιπτώσεις αυτής της σύγκρουσης στη Γαλλία αναφέρει ότι “μια συνέπεια για τη χώρα μας, εκτός από τον θάνατο ή την σύλληψη των υπηκόων μας, είναι ο διχασμός που δημιουργείται μεταξύ μας από την παρουσία μιας σημαντικής μουσουλμανικής κοινότητας». Κατά τον Μπροσάρ ειναι ενδεικτικό το γεγονός ότι ο Γάλλος Υπουργός Εσωτερικών θεώρησε απαραίτητο να συγκαλέσει μια «σύσκεψη ασφαλείας» για να αντιμετωπίσει «τις επιπτώσεις στο έδαφός μας γεγονότων που συμβαίνουν 3.000 χιλιόμετρα μακριά». Και συνεχίζει: «Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η Χαμάς, όπως το τουρκικό AKP ή η τυνησιακή Ennahdha, είναι αναπόσπαστο μέρος της μεγάλης οικογένειας των Αδελφών Μουσουλμάνων, που εκπροσωπείται ευρέως στη χώρα μας.»
