Ξεκινώντας να ξεκαθαρίσω ότι η Αμερική είναι μια χώρα η οποία παρά τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια το πολιτικό της σκηνικό, διαθέτει ένα σύστημα μέσα από το οποίο στο τέλος αποδίδεται δικαιοσύνη. Κάθε κατηγορούμενος έχει δικαίωμα στο τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να αποδειχθεί ένοχος. Αν και στην ανθρωποφαγία των ΜΜΕ και κοινωνικών δικτύων της εποχής μας, αυτό είναι πλέον αδύνατο. Δυστυχώς στη χώρα μας, η υπόθεση της παραπομπής του γερουσιαστή, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ανέδειξε για μια ακόμη φορά την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται σοβαρά θέματα και η πολιτική ευρύτερα. Η πατρίδα μας είναι, δυστυχώς, υπερβολικά ρηχή και όλοι μας έχουμε βαρύτατες ευθύνες για αυτό το κατάντημα. Πολύ απλά δεν διαθέτουμε συγκροτημένη ανεξάρτητη εθνική στρατηγική.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Με το που έσκασε η παραπομπή Μενέντεζ για διαφθορά, αυτό που έγινε στην Ελλάδα, βοηθά να εξαγάγουμε χρήσιμα, κυρίως ανησυχητικά, συμπεράσματα, και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει κάτι το οποίο ελάχιστοι για πολύ μεγάλο διάστημα επισημαίνουμε αλλά στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Η χώρα δεν διαθέτει εθνική στρατηγική.
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στις αναλύσεις ακούστηκαν απίστευτες απόψεις και ελαφρότητες, μαζί με την συνηθισμένη έντονη δόση συνωμοσιολογίας.
Αφού επιβεβαιώθηκε ότι ελάχιστοι γνωρίζουν το πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στην Αμερική, περάσαμε στο ότι ο Μενέντεζ αποτελεί θύμα της Τουρκίας, λόγω της έντονης υποστήριξης προς την Ελλάδα και την Κύπρο και ειδικά στο θέμα των τουρκικών F-16. Κάποιοι, κοντόφθαλμοι, επιδεικνύοντας κακεντρέχεια, έριξαν βιτριόλι στο γερουσιαστή και κάποιοι βυθίστηκαν στην απύθμενη ασχετοσύνη τους.
Εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να μιλήσουμε ωμά τα πράγματα είναι απλά.
Η παραπομπή του γερουσιαστή Μενέντεζ, αναμφισβήτητα αποτελεί πλήγμα. Όποια και να είναι η έκβαση της υπόθεσης, η εικόνα του έχει πληγεί και από εδώ και στο εξής θα είναι αρκετά δύσκολο να στηρίξει τις αναμφισβήτητα δίκαιες θέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Ας το χωνέψουμε αυτό.
Ταυτόχρονα, για τις αρνητικές επιπτώσεις από αυτό το πλήγμα, δεν φταίει το πολιτικό και δικαστικό σύστημα της Αμερικής, δεν φταίει η Τουρκία και πάνω από όλα δεν φταίει ο γερουσιαστής.
Η αποκλειστική ευθύνη βαραίνει εμάς εδώ στην Ελλάδα, το πολιτικό μας σύστημα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που αδυνατούμε να διαμορφώσουμε μια ανεξάρτητη – αυτόνομη, με κύριο και μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον της παρτίδας μας, εθνική στρατηγική δοξάζοντας, αποθεώνοντας και αναζητώντας πατερούληδες.
Όσο αυτό, πάνω από όλα εμείς ως Έλληνες πολίτες, δεν το κατανοούμε, για ότι μας βρίσκει δεν μας φταίει κανείς άλλος. Ούτε η Αμερική, ούτε ο Μενέντεζ, ούτε η Τουρκία και οι μυστικές υπηρεσίες της. Την ευθύνη τη φέρει αποκλειστικά, αυτός που κοιτάμε καθημερινά στον καθρέπτη.
Ας ελπίσουμε, ότι η τραγική εξέλιξη Μενέντεζ θα μας βάλει μυαλό. Αλλά δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος μετά τα χθεσινά αποτελέσματα και το νέο μεσσία από το πουθενά που θα μας σώσει.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
