Κάθε ημέρα που περνά και κάθε Σύνοδος Κορυφής ή διεθνής συνάντηση των μεταψυχροπολεμικών θεσμών του διεθνούς συστήματος, καθιστά σαφές ότι έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο όπου οι εντάσεις ανάμεσα στα κράτη αυξάνονται και οι σχέσεις γίνονται εξαιρετικά πιο περίπλοκες. Μια ακόμη μεγάλη απόδειξη αποτελεί η Σύνοδος Κορυφής του G-20 στην Ινδία, η οποία δεν έχει καμία σχέση με αυτή την οποία παρακολούθησα δια ζώσης, πριν από περίπου δέκα μήνες στο Μπαλί της Ινδονησίας.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ πρόκειται να σνομπάρει τη Σύνοδο Κορυφής του G20 στην Ινδία το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Αν και ο λόγος για την απουσία του Κινέζου προέδρου παραμένει ασαφής, ένα πράγμα είναι σαφές. Το γκρουπ του G-20 φαίνεται να είναι πιο διχασμένο από ποτέ.
Η Κίνα βρίσκεται σε διαμάχη με πολλά μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας για την απελευθέρωση επεξεργασμένων λυμάτων από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, αλλά και με την Αμερική σχεδόν για τα πάντα, από την πρόσβαση του Πεκίνου σε βασικές μελλοντικές τεχνολογίες μέχρι το καθεστώς της Ταϊβάν.
Η Κίνα και η Ινδία, η οποία φιλοξενεί τη Σύνοδο Κορυφής, βρίσκονται επίσης για άλλη μια φορά σε αντιπαράθεση σχετικά με μια εδαφική διαμάχη κατά μήκος των κοινών συνόρων τους, αφού το Πεκίνο δημοσίευσε έναν χάρτη που διεκδικεί εδάφη που και οι δύο πλευρές θεωρούν δικά τους.
Ενώ η Κίνα διαφωνεί τακτικά με αυτές τις χώρες, η προσέγγιση του Σι φαίνεται τώρα διαφορετική από ότι στην τελευταία σύνοδο κορυφής της G-20 στο Μπαλί της Ινδονησίας. Τότε, είχε δηλώσει, ότι ήταν δουλειά ενός παγκόσμιου πολιτικού να “τα πάει καλά με άλλες χώρες”.
Και το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με την Κίνα. Δεν είναι καν σαφές εάν ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε στη συνάντηση του Μπαλί, σχετικά με τη γλώσσα για να περιγράψει τον πόλεμο του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία θα ισχύσει φέτος στην Ινδία. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι το γκρουπ, δεν θα εκδόσει κοινό ανακοινωθέν για πρώτη φορά από την ίδρυσή του το 1999.
Αφού ηγήθηκε της επέκτασης της ομάδας BRICS των αναδυόμενων οικονομιών, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, τον περασμένο μήνα, ο Σι φαίνεται τώρα να προτιμά να παρευρίσκεται σε συγκεντρώσεις όπου πρόκειται να συναντηθεί με τους άλλους προσκεκλημένους, οι οποίοι δεν θα του κάνουν άβολες ερωτήσεις σχετικά με τα προβλήματα στην οικονομία της Κίνας ή τις επιδόσεις του Πεκίνου στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει και για τον Πούτιν, ο οποίος επίσης δεν παρευρίσκεται στην Ινδία.
Παρά το γεγονός ότι οι εργασίες της Συνόδου Κορυφής του G-20 στο Νέο Δελχί θα είναι πιο ομαλές χωρίς την παρουσία του Σι και του Πούτιν, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το διεθνές σύστημα εισέρχεται σε μια ακόμη πιο δύσκολη περίοδο.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
