Αρκετές φορές στο παρελθόν έχω αναφέρει ότι στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί οι οποίοι μιλούν και γράφουν, σαν να γνωρίζουν σε βάθος το πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, το κατεστημένο και η κοινωνία της Αμερικής. Αρκετοί, έχουν κάνει απλώς κάποια ταξίδια στην Αμερική, ορισμένοι έχουν κάνει κάποιες σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού παίρνοντας κάποια μαθήματα για την Αμερική, και κάποιοι έχουν σπουδάσει σε αμερικανικά πανεπιστήμια, αλλά ποτέ δεν αφιέρωσαν το χρόνο να βγουν εκτός του πανεπιστημίου και να βιώσουν, να σπουδάσουν την πραγματική Αμερική. Με δεδομένο λοιπόν, ότι η Αμερική παραμένει μια υπερδύναμη, αυτό είναι πραγματικά τραγικό, διότι η συντριπτική πλειοψηφία αδυνατεί να κατανοήσει και να αναλύσει την αμερικανική εξωτερική πολιτική, η οποία έχει τεράστια επιρροή στα τεκταινόμενα του πλανήτη. Το τι λοιπόν συμβαίνει στην Αμερική και στο σύστημα διακυβέρνησης της, στην Ουάσιγκτον, είναι κάτι εξαιρετικά κρίσιμο. Ειδικά, τα τεκταινόμενα γύρω από την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι βαρύνουσας σημασίας για τη σταθερότητα της υπερδύναμης, αλλά πολύ περισσότερο για τη σταθερότητα του διεθνούς συστήματος.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Σήμερα, αυτό που συμβαίνει στο Λευκό Οίκο και η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Αμερικανική Προεδρία, θα μπορούσε να πει, χωρίς υπερβολή, κανείς ότι ξεπερνάει τα όρια της τραγωδίας.
Η Προεδρία των ΗΠΑ, και Αμερικανοί Πρόεδροι, έχουν βιώσει σημαντικές κρίσεις, από το σκάνδαλο Watergate, που οδήγησε στην παραίτηση του Προέδρου, Ρίτσαρντ Νίξον, μέχρι το σκάνδαλο Λεβίνσκι, όπου για πρώτη φορά είδαμε, ζωντανά, στα τηλεοπτικά δίκτυα, εν ενεργεία Αμερικανό Πρόεδρο, τον Μπιλ Κλίντον, να ανακρίνεται από ειδικό εισαγγελέα, μέσα στο Λευκό Οίκο.
Παρόλα αυτά, η Προεδρία, όχι μόνο επιβίωσε, αλλά λειτούργησε χωρίς προβλήματα και διαχειρίστηκε σημαντικές, εσωτερικές και διεθνείς κρίσεις.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, όπου η κατάσταση όχι απλά έχει ξεφύγει, αλλά είναι εκτός ελέγχου.
Οι παρασκηνιακές διαρροές και οι αυξανόμενες φήμες εκ των έσω για την άνοια του προέδρου, Τζο Μπάιντεν, απλά επιβεβαιώνουν την τραγική εικόνα ενός συχνά μπερδεμένου προέδρου, κάτι που οι Αμερικανοί πολίτες και ο υπόλοιπος πλανήτης, γνωρίζουν πλέον καλά.
Κάτι το οποίο καθιστά την κατάσταση, ακόμα πιο τραγική και επικίνδυνη, είναι η παρουσία της κατά γενική ομολογία, μετριότητας της Αντιπροέδρου, Καμάλα Χάρις, Πολύ απλά, είναι ο μόνος λόγος, που κρατά ακόμα στην καρέκλα του προέδρου, τον γνωστικά φθίνοντα με ταχύτατο ρυθμό, Τζο Μπάιντεν. Οι Δημοκρατικοί τρέμουν στην ιδέα, στο τι θα μπορούσε να συμβεί με μια Πρόεδρο Χάρις, και οι Ρεπουμπλικάνοι, είναι στην κυριολεξία τρομοκρατημένοι, για τη ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει στη χώρα.
Γιαυτό δεν πρέπει να απορεί κανείς, που παρά την με ραγδαίους ρυθμούς φθίνουσα διανοητική κατάσταση του προέδρου και της πέραν πάσης αμφιβολίας πλέον εμπλοκής του, στις παρανομίες του γιου του Χάντερ, δεν έχει κινηθεί οποιαδήποτε διαδικασία αποπομπής του. Η παρουσία ενός βιώσιμου και φερέγγυου αντιπροέδρου και όχι της Χάρις, θα είχε βάλει προ πολλού τέρμα σε αυτή την τραγωδία.
Το πρόβλημα Χάρις, εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος την υφιστάμενη στρατηγική των Δημοκρατικών.
Η οργή των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, σε οποιαδήποτε υπόνοια παραπομπής του προέδρου Μπάιντεν, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες τους, μαζί με τα έχοντα χάσει κάθε αξιοπιστία, μέσα μαζικής ενημέρωσης, να υποβαθμίσουν τις κατηγορίες διαφθοράς γύρω από την οικογένεια Μπάιντεν, υποδηλώνουν ότι δύσκολα θα είναι υποψήφιος ξανά το 2024, αλλά και ότι δεν πρόκειται να παραπεμφθεί, πόσο μάλλον να καταδικαστεί ή να απομακρυνθεί από το αξίωμα του βάσει της 25ης τροπολογία του Συντάγματος.
Το δίλημμα πρόεδρος Χάρις, εξηγεί γιατί όλοι δίνουν μάχη με νύχια και με δόντια να κρατήσουν το Τζο Μπάιντεν, στο Λευκό Οίκο, μέχρι να φτάσουν οι προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Δημοκρατικών, και να μπει ένα τέλος στη τραγωδία, αλλά και στην πιθανότητα μια Προεδρίας Χάρις.
Βέβαια, η εν λόγω στρατηγική έχει ορισμένα προβλήματα.
Το βασικότερο, είναι εάν ο Τζο Μπάιντεν, μπορεί και θα καταφέρει να ολοκληρώσει τη θητεία του.
Ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η αποκάλυψη σε καθημερινή πλέον βάση, όλο και περισσότερων στοιχείων, για κατά συρροή σοβαρότατες παραβιάσεις του νόμου από το γιό του Προέδρου Χάντερ, για τις οποίες είχε άμεση γνώση και πιθανόν εμπλοκή ο ίδια ο Τζο Μπάιντεν.
Πέρα από τη ραγδαία επιδείνωση της άνοιας του Αμερικανού προέδρου, ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που πιστεύουν τις δικαιολογίες του, ότι ποτέ δεν συζήτησε με το γιό του την προσοδοφόρα καριέρα του.
Εδώ δεν πρόκειται για ένα σκάνδαλο του επιπέδου σκανδάλων που είχαν να κάνουν με προέδρους στο παρελθόν, όπως π.χ. το Whitewater, το Trooper Gate, ή αυτό της Stormy Daniels, αλλά για σκάνδαλο του επιπέδου που περιγράφεται ρητά στο Σύνταγμα των ΗΠΑ, για απομάκρυνση από το αξίωμα, “Ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και όλοι οι πολιτικοί αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, θα απομακρυνθούν με μομφή και καταδίκη για προδοσία, δωροδοκία ή άλλα υψηλά εγκλήματα και πλημμελήματα.”
Οι λόγοι για τις διαδοχικές παραπομπές του πρώην προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, σε λίγο θα μοιάζουν αστείοι μπροστά σε αυτά που έρχονται στο φως γύρω από τον Αμερικανό πρόεδρο και την οικογένεια του.
Πώληση επιρροής σε εταιρίες που σχετίζονται με ξένες κυβερνήσεις, φορολογική απάτη για αδήλωτα εισοδήματα από το εξωτερικό, αλλαγή της ίδιας της φύσης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, με αποφυγή να λογοδοτήσει η Κίνα για το ρόλο του εργαστηρίου της Γουχάν στη δημιουργία και διάδοση του Covid-19 που οδήγησε στην πανδημία, αλλά και την υπόθεση του κινεζικού κατασκοπευτικού μπαλονιού, ανάμεσα σε πολλά άλλα.
Αυτή, δυστυχώς, είναι η κατάσταση της Αμερικανικής Προεδρίας σήμερα, και κανένας δεν δίνει σημασία, με ότι αυτό σημαίνει για τη σταθερότητα του πλανήτη και το μέλλον του δυτικού κόσμου.
Η Αμερική και το τι συμβαίνει στο τιμόνι της, είναι κάτι εξαιρετικά κρίσιμο, για να αφεθεί σε άσχετες και ελαφριές αναλύσεις και διαπιστώσεις. Ας το προσέξουν και ας το αναλογιστούν κάποιοι εδώ στη χώρα μας, οι οποίοι μιλούν για την Αμερική και δεν έχουν περάσει ούτε απέξω από το Λευκό Οίκο.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
