Ουρές στην Ακρόπολη. Μεγάλες ουρές. Πολύς κόσμος περιμένει πολύ στο λιοπύρι για να μπει στον κορυφαίο αρχαιολογικό χώρο της Ελλάδας και από τους κορυφαίους του παγκόσμιου πολιτισμού. Οι κάμερες εκεί- όταν δεν είναι στις φωτιές ή σε κάποιο άλλο έκτακτο γεγονός. Και να οι δηλώσεις και να οι ερωτήσεις και να το ίδιο και το ίδιο ρεπορτάζ. -Δεν σας πειράζει που περιμένετε; -«γίνεται και σε άλλα αρχαία, και μουσεία, σε όλο τον κόσμο» – Πόσες μέρες θα μείνετε στην Ελλάδα; -«Φεύγουμε, αλλά θέλαμε να δούμε οπωσδήποτε την Ακρόπολη». -Τι λέτε για τον καύσωνα; Ολο τέτοια, συνηθισμένα. Τετριμμένα για να είμαι ακριβής.
Λες και δεν το ξέραμε, πως λόγω του αυξημένου τουρισμού και λόγω προβλημάτων διακίνησης επισκεπτών στα ίδια τα μνημεία, έχουμε πρόβλημα φέτος στην Ακρόπολη.
Τα αμέσως προηγούμενα χρόνια ήταν ο κορωνοϊός και η τεράστια μείωση των ταξιδιών και των μετακινήσεων, ήταν, δευτερευόντως, η παγκόσμια οικονομική κρίση, χάσαμε τους τουρίστες, χάσαμε και τους επισκέπτες της Ακρόπολης, όπως και των μνημείων και μουσείων μας, γενικώς.
Φέτος οι τουρίστες συνέρρευσαν, κάνουν ουρές παντού, άρα πώς δεν θα κάνουν και στην Ακρόπολη; Ισως, αν είχε εφαρμοστεί από φέτος το χρονικό όριο, ώστε να μην πέφτουν χιλιάδες μαζί την ίδια ώρα· αν η είσοδος των Προπυλαίων είχε προχωρήσει και επομένως υπήρχαν ελπίδες του χρόνου να υπάρχουν περισσότεροι διάδρομοι για να βγει κάποιος στο πλάτωμα του Ιερού Βράχου με τα σπουδαία μνημεία· αν είχαμε καταφέρει να λύσουμε προβλήματα του τύπου όποιος παίρνει μηδενικό εισιτήριο (παιδιά κ.α.) να μπαίνει με το γκρουπ του και όχι να τον περιμένει το γκρουπ. Ισως τότε, να είχαμε μια μικρή διαφορά. Μικρή πάντως.
Δεν αρκεί να τρέχει το υπουργείο Πολιτισμού για να κάνει όσα μπορεί. Κάποια, δεν περνάν από το χέρι του. Το πότε θα «δένουν» τα κρουαζιερόπλοια στον Πειραιά είναι ένα από αυτά. Ή, έστω, το ποιες θα είναι οι διαδρομές των επιβατών τους για Αθήνα, ώστε να μη φτάνουν επισκέπτες από τρία, τέσσερα και μερικές φορές περισσότερα κρουαζιερόπλοια ταυτοχρόνως.
Υπάρχουν άλλα υπουργεία που είναι αρμόδια να κάνουν τις συνεννοήσεις. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν είδαμε κάποιο να ασχολείται. Ετσι λοιπόν, όλα παραμένουν ως έχουν (και) για φέτος και η μόνιμη επωδός στα κανάλια και τις εφημερίδες είναι: «ντροπή για τις ουρές στην Ακρόπολη». Φορτώνουν όλοι την κριτική τους στο υπουργείο Πολιτισμού και δεν τρέχει τίποτα. Μάλιστα. Αλλά και τίποτα δεν διορθώνεται. Διότι σας λέω ότι του χρόνου θα υπάρχει χρονικός περιορισμός για το πότε μπορείς να πας. Και έχουμε στον Πειραιά τρία κρουαζιερόπλοια που καταφθάνουν ταυτοχρόνως. Μόνο το ένα έχει εισιτήρια για τις 11πμ. Οι χιλιάδες επιβάτες των άλλων δύο, νομίζετε πως δεν θα μπουν και ας έχουν εισιτήρια για τη 1 μετά το μεσημέρι; Και το μη αρμόδιο για τις κρουαζιέρες ΥΠΠΟ θα σηκώσει ξανά το βάρος της κριτικής ακόμα και για όσα δεν φταίει;
Επειδή το πρόβλημα είναι υπαρκτό, εμφανίζονται και κάποιοι που προσπαθούν να βγάλουν χρήματα από αυτό. «Ο Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, θέλοντας να προστατεύσει τους επισκέπτες του Αρχαιολογικού Χώρου της Ακρόπολης από παραπλανητικές διαδικτυακές διαφημίσεις, ενημερώνει το κοινό ότι δεν υπάρχει δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου που να συνοδεύεται από οποιονδήποτε τρόπο παράκαμψης της σειράς αναμονής (υπηρεσία «Skip the line»)» αναφέρει σχετική ανακοίνωση.
«Η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν μπορεί να εφαρμοστεί στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ακρόπολης, λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας του λόφου και της φύσης του μνημείου.
Ακόμη και εάν κάποιος επισκέπτης καταφέρει να παρακάμψει την αναμονή στην είσοδο, σύντομα θα συναντήσει σειρά αναμονής στα Προπύλαια του μνημείου όπου μειώνεται το πλάτος εισόδου.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε διαφήμιση υπηρεσίας «skip the line», αποτελεί εξαπάτηση του κοινού.
Ο Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων καλεί τους επισκέπτες να μην παρασύρονται από δημοσιεύματα που υπόσχονται ψευδείς υπηρεσίες, ενώ παράλληλα γνωστοποιεί ότι η μοναδική επίσημη διαδικτυακή πύλη για την αγορά εισιτηρίων της Ακρόπολης είναι η hhticket.gr (Hellenic Heritage e-ticket).»
Να πω κι εγώ την κακία μου. Σωστά κάνει ο ΟΔΑΠ και ενημερώνει, ΟΜΩΣ: ποιος να ψάξει και να βρει την επίσημη διαδικτυακή πύλη του; Χάθηκε ένα app ειδικά για την Ακρόπολη; Χάθηκε, έστω, ένα site με πληροφορίες για όποιον θέλει να πάει; Και, γενικά, μήπως πρέπει να ανιχνευθούν πιο σύγχρονοι τρόποι ώστε το υπουργείο και οι φορείς του να βοηθούν τους ενδιαφερόμενους να φτάνουν γρήγορα και άνετα σε ιστότοπους ή ψηφιακές εφαρμογές με πληροφορίες, εισιτήρια και ό,τι άλλο σκεφτούν;
Ο ΟΔΑΠ κάνει εξαιρετική δουλειά. Ένα σπρώξιμο και προς αυτή την κατεύθυνση θέλει. Θα μεγαλουργήσει αν κατανοήσει πως η εποχή μας είναι ψηφιακή.
Θα σωθούμε; Δεν ξέρω. «Η φλόγα παράγει και θόρυβο» εσείς το ξέρετε; Πώς είναι δυνατόν να ακούμε τόσα μα τόσα μαργαριτάρια διαρκώς;
– Θυμάστε να μας περιγράψετε πώς λέγεται η περιοχή; Ρωτά φέρελπις ρεπόρτερ. Θυμάσαι να μας περιγράψεις πώς πήρες απολυτήριο λυκείου έστω;
– «Τα πεζοπόρα οχήματα» άκουσε φίλος . «Αντε με το καλό και στα ΙΠΠΟΦΟΡΑ» σχολιάζει.
– Το βίντεο το τραβάει κάτοικος της περιοχής αν μου επιτρέπετε αυτή την έκφραση.
– Βλέπουμε το σκάφος του λιμενικού να προσεγγίζει το καραβάκι αν μου επιτρέπεται η έκφραση.
Σύνελθε καλέ μου. Κόψε τις αηδίες όταν είσαι στον αέρα. Αν είχες αρχισυντάκτη της προκοπής, δεν θα σου το επέτρεπε.
– «Διαπνέει και χωρίς πλαίσιο». Δεν κατάφερα να το αποκωδικοποιήσω. Ζητώ τη βοήθεια του κοινού.
– Μια κυρία μεταδίδει αποκλειστικό ρεπορτάζ από κάποιο μέτωπο φωτιάς ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΟΠΡΙΟΝΟ (κατά κόσμον αλυσοπρίονο) μου γράφει άλλος. Τέλεια.
– «Χειρωνάκτες» καλή μου, δεν υπάρχουν. Χειρώωωωωωωνακτες. Στο ωμέγα ο τόνος (αν ξέρεις δηλαδή και πώς γράφεται)
– Η Σοσιαλίστρια δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας εξέφρασε την επιθυμία της η κολύμβηση στον Σηκουάνα να είναι μια «μείζονα κληρονομιά». Εξαιρετικά. Ένα λαθάκι στην πτώση, τι είναι μπροστά στην αιωνιότητα; Δυστυχώς, αλλάζει κι αυτό τώρα. Κάποια λεξικά το δέχονται. Ηταν ο η μείζων το μείζον, γίνεται ο η μείζονας/ μείζονα. Ε, θα τρελαθούμε.
Μετά, αναρωτιέστε γιατί άραγε έχει πέσει τόσο πολύ η βάση εισαγωγής για τις φιλολογικές σχολές. Εδώ δεν ξέρουν τα παιδιά τη γλώσσα, πώς θα γράψουν σε αυτήν όσα πρέπει; Ούτε κείμενα 250 λέξεων μπορούν να συντάξουν, με πληροφορούν φίλοι καθηγητές. Ηττηθήκαμε…
– Το έχουμε συμβασιοποιήσει λέει. Αχ, μη, δημαρχούκο, λέγεται δεν λέγεται, πείτε το αλλιώς. Εχουμε υπογράψει σύμβαση, δηλαδή, τι πειράζει;
– Να επιτεθεί πίσω.
Όπως λέμε, θα σε πάρω πίσω. Απευθείας μετάφραση από το αγγλικό. Δεν υπάρχει στα ελληνικά έκφραση «να επιτεθεί πίσω », λέμε «να αντεπιτεθεί » επιμένει διαδικτυακός φίλος. Να επιτεθώ πίσω τώρα, να δείξω στον λαλίστατο ρεπόρτερ πώς μιλάμε;
Δεν του είπε ποτέ τίποτα ο δάσκαλός του στα αγγλικά; Δεν μεταφράζουμε αυτολεξεί. Γίνονται τέρατα και σημεία έτσι. Συμμαζέψου.
Λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας, το «σημείο» Μια λέξη η οποία σημαίνει μια συγκεκριμένη θέση στον χώρο ή τον χρόνο, το μέρος κειμένου ή λόγου, σχήμα, σύμβολο ή γραφική παράσταση, και στη Φυσική το σώμα με απειροελάχιστες ή μηδενικές διαστάσεις που αντιπροσωπεύει ένα ιδανικό αντικείμενο (αλλά στην πραγματικότητα μη υπαρκτό).
Βλέπετε πουθενά ότι μπορούμε να το χρησιμοποιούμε ανεξέλεγκτα; Ε στις πυρκαγιές όλα γίνονταν «στο σημείο». Στο σημείο όπου ξέσπασε η φωτιά, στο σημείο όπου συγκεντρώθηκε κόσμος, πυροσβέστες πήγαν στο σημείο κλ.π
Και αυτό στη λεξιπενία οφείλεται. Υπάρχει και η λέξη πεδίο. Και η λέξη γήπεδο. Και η λέξη θέατρο. Και η λέξη χώρος. Και η λέξη τόπος. Και πολλές ακόμα λέξεις. Εκεί οι άλλοι, στο σημείο.
«Εφτασα στο σημείο να γίνω σημειοπαθής» μού γράφει ο φίλος που το παρατήρησε. Αντιπαθείς θα γίνουμε όλοι Αλέξανδρέ μου, θα μιλάμε και δεν θα καταλαβαίνουν τι τους λέμε. Ποια Βαβέλ και ποια Βαβυλωνία…
Ασχετο: μπας και παρακολουθεί summer school στις ΗΠΑ;
Και πότε θα κάνει τα μπάνια του λαού;
