Οι πυρκαγιές είναι εδώ, όπως και ο καύσωνας. Αντικρίζουμε απόγνωση, δάκρυα, μαυρίλα, ηρωικές προσπάθειες πυροσβεστών και πολιτών να σβήσουν οι φωτιές, αντικρίζουμε το ζοφερό μας μέλλον και γελάμε. Συνεχίστε όπως έχουμε ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’70 και μετά. Αφανίστε όλα τα δάση. Ο όλεθρος έρχεται. Οι επιστήμονες προειδοποιούν για ερημοποίηση του νότου της Ελλάδας, ύστερα από 30 χρόνια. Τι θα τα κάνετε τα σπίτια που παράνομα χτίσατε μέσα στην ελληνική Σαχάρα;
Το έχουμε εμπεδώσει βεβαίως. Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξουμε. Για το αύριο, ουδείς νοιάζεται. Δεν δίνουμε σημασία σε «ακόμη μια φωτιά» εκτός αν είναι να καταδικάσουμε την εκάστοτε κυβέρνηση. Αφήνοντας απέξω άλλους φταίχτες. Τους εαυτούς μας, πρώτα- πρώτα (του ήρθε, λέει του μελισσοκόμου να καπνίσει τα μελίσσια του, πάνε τα Δερβενοχώρια). Τους τοπικούς μας άρχοντες, κατά δεύτερον. Εχουμε και εκλογές. Να δείτε που δεν θα παίξει κανένα ρόλο.
Ποιος, όμως, άφησε οικόπεδα και οικόπεδα ακαθάριστα, και ποιος δεν έβαλε μέσα τους εργάτες και τις μπουλντόζες, μήπως και γλιτώσουμε από αυτή τη μοιραία «καύσιμη ύλη» όπως μάθαμε να τη λέμε; Εμείς. Και μετά, οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες. Πώς γίνεται κύριε εκλεγμένε μου να κάθεσαι ήρεμος αντί να κάθεσαι στα κάρβουνα όταν τον ξέρεις πως δεν έχεις καθαρίσει σχεδόν τίποτα;
Πώς; Δεν τους επιτρέπει ο νόμος; Μάλιστα. Επομένως, κυρία κυβέρνηση και κυρία Βουλή, θα αλλάξετε τον νόμο που λέει ότι δεν μπορούμε να καθαρίσουμε το χωράφι του διπλανού; Θα του επιβάλλετε πρόστιμο (να τον πετσοκόψετε, επιτέλους) και θα αφήσετε την τοπική αυτοδιοίκηση να μπαίνει και να καθαρίζει ακόμα κι αν δεν ξέρει ποιανού είναι και δεν έχει την άδειά του; (ναι, το τελευταίο κι αν είναι).
Δεν μπορώ να ξοδεύω όλο τον χρόνο μου για να δω σε ποιον ανήκει και να τρέχω στο κτηματολόγιο που καθυστερεί, λέει αντιδήμαρχος. Δεν θα συμφωνήσω. Διότι επειδή δεν ξόδεψες κύριε αντιδήμαρχέ μου τον χρόνο σου πυρπολήθηκε η Σαρωνίδα, τα Δερβενοχώρια, η Οινόη, όλη η Αττικο-Βοιωτία (δεν είναι ένας δήμος. Ενδεικτικά αναφέρουμε δήμους). Σε έλεγξε ποτέ κανείς αρμόδιος από την κυβέρνηση για τα μέτρα πρόληψης που πήρες; Όχι; Φταίει.
Ευτυχώς, δεν έχουμε θρηνήσει θύματα, όπως στο Μάτι (κάρφος στο μάτι των αντιπάλων, θέλουν οπωσδήποτε νεκρούς, να «συμψηφιστούν» οι καταστροφές). Χάθηκε όμως τόσο πράσινο, τόσο δάσος, τόσα ζωάκια. Σε καταφύγια και στην άγρια φύση.
Σε μερικές δεκαετίες που δεν θα έχουμε δάση από τη Θεσσαλία και κάτω, ίσως ούτε και ποτάμια και ρυάκια, να σας δω τι θα κάνετε…
Σας είδα ή μάλλον σας άκουσα κυρίως, πάντως, τι είπατε όλο αυτό τον καιρό. Κατά πρώτον να πω στους συναδέλφους εντός και εκτός στούντιο μπράβο. Να πω και στους νεότερους, που τρέχουν στα βουνά και στα λαγκάδια να προλάβουν κανένα πλάνο και καμιά δήλωση. Επειδή κάποτε τα κάναμε κι εμείς αυτά (όταν ήμασταν στην πρώτη νιότη) να προσθέσω πως εκείνες τις δύσκολες ώρες δουλεύεις για τον εαυτό σου, για το μέσο σου και για το κοινό. Μερικές φορές, μπορεί και να ξεφύγεις. Ευτυχώς από το στούντιο οι κάπως μεγαλύτεροι, φωνάζουν να φύγεις από το σημείο όπου κινδυνεύεις. Γιατί εσύ, δεν το συνειδητοποιείς.
Μπράβο λοιπόν, αν και κάποια λαθάκια έγιναν. Ετσι, ενδεικτικά, θα αναφέρουμε μερικά. Αλλά πάνω στη βιασύνη, πολλά λες και πολλά μαρτυράς.
-«Θα είναι ο μακροβιότερος καύσωνας που έχουμε ζήσει στην Ελλάδα» λένε εκεί στην ΕΡΤ. Βρε (τ’) αγαπημένα μου της ΕΡΤ, μακρόβιος, το λέει και η λέξη, προϋποθέτει να είναι κάτι έμβιο. Να έχει ζωή- πόσο πιο ψιλά να το κάνω; Ο καύσωνας δεν είναι. Αφήνω τον ειδικό επιστήμονα που σάς είπε «ο πιο μακροβιότερος» (δεν βάζουμε πιο στον συγκριτικό βαθμό, το -τερος αρκεί) και το έχετε προβάλει οκτώ φορές. Και πάω σε άλλα που μας έβγαλαν την ψυχή και θα μας καταντήσουν σε λίγο άβια όντα.
– «Τα ζώα που κατασπάραξε η πυρκαγιά» δεν προσφέρονται για αστεϊσμούς. Παρόλα ταύτα, η πυρκαγιά δεν είναι έμβιο και δεν κατασπαράζει. Σπαράζουμε…
-«Λιώνουμε στην κυριολεξία» λέει ο ένας και «Ανοιξαν στην κυριολεξία οι ουρανοί» η άλλη, μιλώντας για τον καύσωνα και την πυρκαγιά, αντιστοίχως. Θα το κόψετε ποτέ, επιτέλους το «στην κυριολεξία»; Στην κυριολεξία λιώνουν οι πάγοι και τα παγωτά, θα σας πω (να είχαμε ένα!). Οσο για τους ουρανούς, πίστευα ότι θα ανοίξουν στη Δευτέρα Παρουσία, όχι πριν.
-«Προς τα πού θα εκκενωθούν οι άνθρωποι;» ρωτά άλλος. Εκκενώνονται, συγγνώμη, οι βόθροι, αλλά οι άνθρωποι μεταφέρονται, μετακινούνται. Ποιος συγκινείται; Ό,τι μάθαμε λάθος, λάθος το λέμε εσαεί.
-«Από διάφορα οικήματα αλλά και σπίτια» ξεστομίζει ο άλλος. Οπου οίκημα, στεγασμένος χώρος ο οποίος χρησιμοποιείται για κατοικία. Συνεννοηθήκαμε;
-«Δεν μπορούμε παρά να μην πούμε για το έργο των πυροσβεστών» ακούσαμε από κάποιον πολύ σοβαροφανή. Δεν μπορούμε παρά να πούμε μεγάλε. Εσύ που λες τα κρύα αστεία είσαι αυτός. Πρόσεχε.
-«Αποπληκτική ατμόσφαιρα» βρήκε τρίτος να κυριαρχεί. Επληξε; Πνίγηκε; ήθελε να κάνει τον μορφωμένο; Αποπνικτικά όλα.
-«Έθεσε την πυρκαγιά» είναι ένα από τα καλύτερα. Σε μάρανε η καθαρεύουσα καμάρι μου. Θέσε το δάχτυλο επί κανενός βιβλίου να το ανοίξεις και ξανασυζητάμε από Σεπτέμβριο.
-Εξαιτίας του σώθηκε το σπίτι και του διπλανού» μας είπε άλλος συνάδελφος. Εξαιτίας του κάηκε, οκ. Εξαιτίας του σώθηκε, άκυρο. Χάρη σε εκείνον σώθηκε. Το εξαιτίας έχει αρνητική χροιά. Ούτε καν αυτό;
-«Με τη συνδρομή και ενάερων μέσων» έγιναν οι κατασβέσεις. Μόνο που τα μέσα ήταν εναέρια. Ευάερα και ευήλια τα ελληνικά σου λεβέντη.
-«Περιβαντικό σύστημα». Το τσίμπησε η φίλη μου η Ιωάννα. Σας παρακαλώ πολύ, όπως δεν υπάρχει το περίβαντο (περιβαντολογικό) έτσι δεν υπάρχει και το περίβαν. Περιβάλλον, άρα περιβαλλοντολογικό.
-«Η κατάσταση είναι εκκρεμές» σχολιάζει η φίλη μου Αννούλα, που ξέρει να χειρίζεται πάνσωστα τη γλώσσα. «Ή μπορεί και ξυπνητήρι» κλείνει το σχόλιο. Αμ θα ξυπνήσουμε ποτέ;
-«Όταν βλέπεις ότι το μαλλί φθείρει και φθίνει» δεν κάνεις διαφημίσεις γλυκιά μου. Το μαλλί φθίνει, άντε και να το δεχτούμε με το ζόρι. Φθείρει; Τι ακριβώς εννοείτε;
-«Το παίξιμο της ρακέτας» στις παραλίες με ενοχλεί, αλλά πιο πολύ με ενοχλεί η έκφραση. Παίζω ρακέτα στις παραλίες λέμε (προσωπικά ποτέ, σας το ορκίζομαι). Το παίξιμο… θα το αφήσω.
-«Εχουμε πέντε κατασκηνωτικούς περιόδους. Υστερα από την πέμπτη περίοδος, η κατασκήνωση κλείνει.» Υπεύθυνος κατασκήνωσης. Δεν φαντάζομαι να τον βάζετε να μιλάει στα παιδιά;
-«Το δυστύχημα συνετρίβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες» λέει ο τίτλος σε site. Μένω ενεή. -Κι εγώ Φρύνης στο Παγκράτι, απαντούσε αείμνηστος φίλος, χιουμορίστας από τους λίγους.
-«To φάντασμα του Φράνκο βρικολάκιασε» βάζει τίτλο ο άλλος. Ασε που δεν υπάρχουν φαντάσματα και βρικόλακες, αλλά τα φαντάσματα δεν βρικολακιάζουν. Αντε δες καμιά σειρά με ζόμπι (ούτε αυτά υπάρχουν πάντως) αντί να βάζεις τίτλους.
-«Σε αναμένα κάρβουνα» είναι ο τίτλος που έχει βάλει εφημερίδα. Κεντρικός. Στην πρώτη σελίδα. Ανάβεις φωτιές ανάβεις φως μου φωτιές… Κι αφού το ανάβ-ω έχει βήτα, θέλει δύο μι η μετοχή. Πώς είπατε;
Σας χρωστώ από την προηγούμενη φορά τι σημαίνει ΟΝΟ ΟΝΟ ΗΤΟ. Ο νοών νοείτω σημαίνει. Και ουαί τω ανοήτω!
Λεμονάκι μυρωδάτο από την Ιωάννα: «Παράδειγμα το σχάρει». Οπου σχάρει, υποτίθεται ρήμα. Να τους σιγοψήσεις στη σχάρα, παραδείγματος χάριν.
Δεν τελειώσαμε ακόμα, δεν χτύπησα το κουδούνι. Εχω ουρά, από τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Σε μια πρώτη συζήτηση για την τηλεμαχία πιθανότερο είναι πως θα πραγματοποιηθεί μία- δεν ‘περπάτησε’ η πρόταση Παππά για δύο- ανάμεσα στις 4 Σεπτεμβρίου και 8 Σεπτεμβρίου, μετά δηλαδή το διαρκές συνέδριο της 3ης Σεπτεμβρίου που είναι και το απώτατο όριο υποβολής υποψηφιοτήτων.» Ερχομαι να ερωτήσω δια την καλήν σας υγείαν και επίσης κατά πόσον θα παρακολουθούσατε μία τηλεμαχία ανάμεσα σε τέσσερις αρχηγούς ενός κόμματος που έχει 17%. Εικάζω πως με τίποτα δεν θα το κάνατε. Επομένως, πρώτον, μη σας μπαίνει σύντροφοι ιδέα για δεύτερη κλπ τηλεμαχίες.
Κι εσύ (τ’) αγαπημένο μου της ΕΡΤ, θα την οργανώσεις- προβάλλεις σε ένα από τα κανάλια σου;
Δεν σου φτάνουν οι χαμηλές τηλεθεάσεις, θέλεις και πιο χαμηλά, πιο χαμηλά;
