Θυμόμαστε όλοι τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, παραμονές των εθνικών εκλογών. Έκτακτες αεροπορικές πτήσεις από την Κύπρο, τη Γερμανία, την Μ. Βρετανία και όχι μόνο μετέφεραν στην Αθήνα Έλληνες ψηφοφόρους για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα και την επομένη να φύγουν. Ευνοούνταν τα κόμματα που είχαν τη δυνατότητα να οργανώσουν τα καραβάνια εκείνα, αλλά και όσοι από τους απόδημους είχαν την οικονομική και επαγγελματική δυνατότητα να κάνουν ένα τέτοιο έκτακτο ταξίδι. Επικρατούσε μια άδικη κατάσταση σε βάρος των πιο αδύναμων κομμάτων και μια ταξική διάκριση σε βάρος των εκτός επικρατείας εκλογέων που στερούνταν, για οικονομικούς – επαγγελματικούς λόγους, της δυνατότητας να επισκεφθούν εκτάκτως τη χώρα μας για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Αδικούνταν συνολικά οι περίπου 800 χιλιάδες Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό και είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά και γενικότερα ο Οικουμενικός Ελληνισμός. Και βέβαια έμενε εκτεθειμένη η Πατρίδα μας, η χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία, καθώς ήδη πολλές άλλες -ακόμη και η Τουρκία- είχαν ήδη δώσει στους εκτός επικράτειας εκλογείς τους τη δυνατότητα να ψηφίζουν από τον τόπο που ζουν και εργάζονται.
Του Σταύρου Καλαφάτη*
Μπροστά στην αναχρονιστική αυτή πραγματικότητα, την ταλαιπωρία, την ανισότητα δυνατοτήτων, την έμπρακτη ταξική διάκριση, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εισηγηθήκαμε, από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου, το 2019, την ψήφιση νόμου που να δίνει στους Έλληνες εκλογείς που βρίσκονται στο εξωτερικό, τη δυνατότητα να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα από τον τόπο της διαμονής τους. Όποιοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και μπορούν να ψηφίσουν αν έρθουν στην Ελλάδα να μπορούν να το κάνουν και από τον τόπο που μένουν.
Παρόλα αυτά, μίζερες κομματικές αντιλήψεις στάθηκαν για άλλη μια φορά εμπόδιο στο αυτονόητο. Εκμεταλλευόμενες τη συνταγματική πρόβλεψη που απαιτεί 200 ψήφους για την έγκριση ενός τέτοιου νομοσχεδίου, οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του ΜέΡα25 απαίτησαν να τεθούν επιπλέον προϋποθέσεις για την παροχή στους εκτός Επικράτειας εκλογείς της δυνατότητας να ψηφίζουν από τον τόπο της διαμονής τους. Ορίστηκε έτσι ότι για την εγγραφή τους στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού πρέπει να έχουν μείνει στην Ελλάδα συνολικά 2 χρόνια κατά τα τελευταία 35 χρόνια και να έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση κατά τον τρέχοντα ή τον προηγούμενο χρόνο.
Το αποτέλεσμα της συμβιβαστικής αυτής νομοθετικής ρύθμισης -όπως φάνηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση- δεν ήταν καθόλου ικανοποιητικό, καθώς -παρά την κινητοποίηση των πρεσβειών και των προξενείων μας- γράφτηκαν τελικά στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού περίπου 25.000 εκλογείς και ψήφισαν μόλις 17.000. Οι περιορισμοί που θεσπίστηκαν -με αξίωση της Αντιπολίτευσης- πάγωσαν το ενδιαφέρον και αποθάρρυναν τη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού στις εθνικές μας εκλογές. Αποδείχθηκαν τροχοπέδη που δεν μπορεί να παραμείνει ούτε στιγμή στο εθνικό μας δίκαιο. Κι αυτό ακριβώς επιδιώκουμε τώρα.
Η Κυβέρνηση -όπως προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων- έθεσε σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο που καταργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που αποτρέπουν την εγγραφή των Ελλήνων εκλογέων του εξωτερικού στους ειδικούς καταλόγους. Αίρονται δηλαδή τα εμπόδια που τέθηκαν με αξίωση της ευρύτερης Αριστεράς, ώστε, όλοι όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους όλοι όσοι μπορούν δηλαδή να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα αν έρθουν στην Ελλάδα, να μπορούν να το ασκήσουν από εκεί όπου βρίσκονται.
Επειδή ωστόσο κάποιοι άρχισαν να αναζητούν προφάσεις διαφοροποίησης, μια υπενθύμιση: Το ίδιο νομοσχέδιο κατατέθηκε και το 2021 όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άφησαν να φανεί μια διάθεση άρσης των περιορισμών που -και με δική του απαίτηση- είχαν τεθεί. Για άλλη μια φορά, όμως, υπαναχώρησαν τότε και το νομοσχέδιο, ενώ υπερψηφίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και την Ελληνική Λύση, δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Σήμερα οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί άλλαξαν και το αυτονόητο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Είναι άλλωστε χρέος προς τον Οικουμενικό Ελληνισμό, ζήτημα σεβασμού σε αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα, υπόθεση ουσίας και ποιότητας της Δημοκρατίας.
*Ο κ. Σταύρος Καλαφάτης είναι Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας
