Κάτι το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι η ιστορία είναι ο πλέον αλάνθαστος κριτής. Ειδικά στις διεθνείς σχέσεις και στη διπλωματία, ηγέτες και χώρες που την αγνοούν, πληρώνουν βαρύ τίμημα. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό ενόψει της επικείμενης συνάντησης του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον αμφισβητία και πειρατή του διεθνούς δικαίου, Πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς την έξαρση δηλώσεων και τοποθετήσεων, από τα γνωστά πλέον, διαχρονικά, παπαγαλάκια του κατευνασμού στο εσωτερικό της πατρίδας μας, αλλά και τις γνωστές γραφειοκρατίες στην πέρα πλευρά του Ατλαντικού και σε ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων που έχουν αναθαρρήσει και πιέζουν αφόρητα στο παρασκήνιο για ένα συμβιβασμό με την Τουρκία, έτσι ώστε να μπει τέλος στην πολυετή φασαρία και να επικρατήσει η πολυπόθητη ησυχία στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και της Δύσης ευρύτερα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά περιοχή.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Μπορεί κάποιοι να ενοχλούνται, αλλά δυστυχώς για αυτούς, τα λόγια του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, το Νοέμβριο του 2022, παραμένουν περισσότερο από ποτέ επίκαιρα και σοφά, και πρέπει να αποτελούν πυξίδα για την εθνική μας στρατηγική απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν.
Ο Αντώνης Σαμαράς πολύ ορθά είχε περιγράψει το δήθεν διάλογο που τάχα μου επιδιώκει ο Ερντογάν, λέγοντας, “διάλογος με πειρατή, που προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεσή μας για να μας αρπάξει τα πάντα!” Και είχε δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, μέσα και έξω από τη χώρα, μήνυμα το οποίο πρέπει , και είμαι σίγουρος ότι θα το πράξει, πρέπει να δώσει και ο Πρωθυπουργός, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στα μέσα της εβδομάδας στη Λιθουανία. Όπως πολύ σοφά είχε επισημάνει ο πρώην Πρωθυπουργός, “Τέτοια συναίνεση δεν θα δώσει ποτέ ελληνική κυβέρνηση! Γιατί «διάλογο» με πειρατή, δεν κάνει κανείς!”
Αποτελεί τίτλο τιμής, για όσους από εμάς κτυπάμε το καμπανάκι του κινδύνου, να μας αποκαλούν αυτοί που διαδραματίζουν το ρόλο της Κίρκης του Κατευνασμού με την Τουρκία, εθνικιστές και ακραίους, διότι στο δια ταύτα ο αδέκαστος κριτής που δεν είναι άλλος από τη ιστορία μας έχει επανειλημμένως δικαιώσει. Το να είσαι πατριώτης δεν σε καθιστά ακραίο εθνικιστή.
Η χώρα μας μόλις εξήλθε από μια μακρά προεκλογική διαδικασία, κατά την οποία τα εθνικά θέματα, και ειδικά η απειλή της Τουρκίας, έναντι της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας, απουσίασαν παντελώς από την συζήτηση. Μετά το ξεκάθαρο και συντριπτικό αποτέλεσμα, δυστυχώς, η κουβέντα άνοιξε αλλά με ένα πλαίσιο ιδιαίτερα ανησυχητικό. Ξαφνικά έχουν βγει στην πιάτσα όλοι αυτοί που διαχρονικά, προσπαθούν με υπεραπλουστεύσεις να περάσουν στην ανύποπτη ελληνική κοινωνία, μια διαπραγμάτευση, με επικίνδυνα και μειοδοτικά για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, επιχειρήματα του τύπου, «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη», δεν είναι λογικό «η Τουρκία να μην έχει δικαιώματα στο Αιγαίο», «δεν μπορεί να αποκλειστεί».
Για να μπει τέλος σε αυτό το εθνικά επιζήμιο, επικίνδυνο αφήγημα – παραμύθι, ουδέποτε η Ελλάδα υποστήριξε και προσπάθησε να επιβάλλει τέτοιου είδους απόψεις και θέσεις. Αυτό που πολύ απλά λέει είναι ότι ισχύει και πρέπει να εφαρμοστεί το Διεθνές Δίκαιο. Και για να μην μπερδευόμαστε, στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS του 1983) και όχι άλλες ερμηνείες και συμφωνίες που βολεύουν κάποιους για να προχωρήσουν σε παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Η Ελλάδα, σέβεται και εφαρμόζει αυτό, το σωστό και νόμιμο, Διεθνές Δίκαιο. Ο πειρατής του διεθνούς δικαίου, δεν το αναγνωρίζει καν και επιδιώκει την καταστρατήγησή του, μέσα από τον δήθεν ειρηνικό διάλογο. Ο πειρατής, προωθεί την άποψη ότι τα νησιά μας έχουν μειωμένη, σε σχέση με αυτή που επιβάλλει το διεθνές δίκαιο, κυριαρχία και ότι δεν έχουν καθόλου κυριαρχικά δικαιώματα. Και, δυστυχώς, υπάρχουν θιασώτες αυτής της άποψης εντός των τειχών της πατρίδας μας.
Το charm offensive (επίθεση γοητείας-φιλίας) του πειρατή Ερντογάν, να μην ξεχνιόμαστε, γίνεται ενώ η στρατηγική της “Γαλάζιας Πατρίδας” βρίσκεται σε πλήρη ισχύ και επαναβεβαιώθηκε μετ΄ επιτάσεως και μετά τις προεδρικές εκλογές και τη νίκη Ερντογάν, από τη νέα κυβέρνηση. Μια στρατηγική που αμφισβητεί ξεκάθαρα και απειλεί συνολικά την εθνική μας κυριαρχία, τα κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά μας και το αναμφισβήτητο δικαίωμα μας να έχουμε τις δυνάμεις που απαιτούνται για την υπεράσπισή τους, πάνω σε αυτά.
Ναι η Ελλάδα, δεν φοβάται και έχει όλη την καλή διάθεση να διαπραγματευτεί, αλλά στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας. Και πάλι ο αλάνθαστος κριτής, η ιστορία, έχει αποδείξει ότι δηλώνεις ότι πας σε διαπραγμάτευση και δεν φοβάσαι να διαπραγματευτείς, έχοντας επιδείξει ότι είσαι ισχυρός και με βάση τη διεθνή νομιμότητα και με βάση την ισχύ. Με αυτό το πλαίσιο πρέπει να εισέλθει στο δωμάτιο της συνάντησης με τον πειρατή Ερντογάν, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, και μπορεί διότι διαθέτει και τα δύο.
Και κάτι άλλο ιερό και κρίσιμο εθνικά, που δεν πρέπει να ξεχνάμε και να θυμίσουμε στις νέες γενιές της πατρίδας μας, αλλά και στις όψιμες διεθνείς ηγεσίες και γραφειοκρατίες. Πλησιάζουμε στο μισό αιώνα, από την εγκληματική εισβολή και κατοχή της Κύπρου και αυτή συνεχίζεται. Όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά ο πειρατής, προκαλεί ανοικτά μιλώντας για δυο κράτη στη Μεγαλόνησο. Ας μην το ξεχνάμε αυτό, όταν μιλάμε για διαπραγμάτευση. Και ας μην ζούμε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο, πιστεύοντας ότι υπάρχει ιστορική ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού.
Κλείνοντας, μια επισήμανση προς συμμάχους και φίλους, αναφορικά με τον πειρατή του διεθνούς δικαίου και την πέμπτη φάλαγγα του άξονα του απολυταρχισμού, στο εσωτερικό της δυτικής συμμαχίας. Η λύση στα προβλήματα και τις απειλές που αντιμετωπίζει η Δύση και οι σύμμαχοι ευρύτερα, δεν είναι ο κατευνασμός του Ερντογάν. Η λύση είναι το ξεμπρόστιασμα του και το να του τεθεί μια και καλή χωρίς περιστροφές το δίλλημα, είτε με τη Δύση, τον ελεύθερο – δημοκρατικό κόσμο είτε με τις δυνάμεις του αντιδημοκρατικού άξονα. Διότι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα δεν λειτουργάει, όπως θα έλεγε και ο απλός λαός.
Ας τελειώσει πλέον μια και καλή το επικίνδυνο παιχνίδι με τις Κίρκες του Κατευνασμού και τις διεθνείς γραφειοκρατίες των συμφερόντων. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει μια ιστορική ευκαιρία, σε λίγα εικοσιτετράωρα, στη Λιθουανία, να βάλλει ταφόπλακα σε αυτό. Ο ελληνικός λαός του έδωσε ισχυρότατο όπλο με τη νωπή ετυμηγορία του, για να προχωρήσει και να περάσει με σαφήνεια αυτό το μήνυμα, αυτή τη στρατηγική, όχι μόνο προς τον πειρατή, αλλά και προς συμμάχους και φίλους.
Μας χρειάζονται, δεν τους χρειαζόμαστε.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
