Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, έφτασε σε μια ιστορική νίκη επανεκλογής την Κυριακή, καθώς οι ψηφοφόροι επιβράβευσαν τις οικονομικές πολιτικές υπέρ της ανάπτυξης, αναφέρει άρθρο γνώμης της αμερικάνικης εφημερίδας Wall Street Journal.
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε μια σαρωτική νίκη για τα ελληνικά δεδομένα με 40,6% των ψήφων και πλειοψηφία στο νέο Κοινοβούλιο. Η Νέα Δημοκρατία είχε κερδίσει μια παρόμοια νίκη πριν από πέντε εβδομάδες, αλλά χωρίς πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, αναφέρει το άρθρο.
Και συνεχίζει: Η Ελλάδα ήταν ένα οικονομικό χάος όταν ανέλαβε για πρώτη φορά καθήκοντα πρωθυπουργού ο κ. Μητσοτάκης το 2019. Ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στο 22% από 29%, περιορισμό των δαπανών και μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους επικριτές του στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που ανησυχούν για τις φορολογικές περικοπές, όπως κάνουν πάντα, αλλά οι πολιτικές του απέδωσαν με μια ταχύτερη ελληνική ανάκαμψη και ένα υγιέστερο εθνικό δημοσιονομικό τομέα. Ένας από τους στόχους της κυβέρνησής του θα είναι να ανακτήσει την αξιολόγηση του χρέους επενδυτικής βαθμίδας της Ελλάδας.
Όσο για τον κ. Τσίπρα το κόμμα του τερμάτισε δεύτερο με 17,8%, ένα ταπεινωτικό αποτέλεσμα που θέτει το πολιτικό του μέλλον σε αμφιβολία, υπογραμμίζει το άρθρο. Τα κόμματα της άκρας δεξιάς και της αριστεράς κέρδισαν έδρες, με την τελευταία μεταναστευτική κρίση να βοηθά την αντιμεταναστευτική δεξιά. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι καθόλου ήπιος στο μεταναστευτικό, ένα θέμα που έχει βοηθήσει την πολιτική δεξιά, καθώς η νότια Ευρώπη έχει γίνει ο πρώτος προορισμός για μετανάστες από την Ασία και την Αφρική.
Η κίνηση της Ελλάδας προς τα δεξιά είναι μέρος μιας τάσης κατά μήκος της Μεσογείου. Η Ιταλία εξέλεξε έναν συντηρητικό συνασπισμό υπό την ηγεσία της Τζόρτζια Μελόνι πέρυσι και το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας προηγείται των κυβερνώντων Σοσιαλιστών στις δημοσκοπήσεις πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουλίου.
Τέλος η WSJ τονίζει πως ο κ. Μητσοτάκης δείχνει ότι ένας κεντροδεξιός ηγέτης μπορεί να εξισορροπήσει τον πολιτιστικό συντηρητισμό με την οικονομία της προσφοράς για να οικοδομήσει μια πλειοψηφία. Οι Βρετανοί Συντηρητικοί έχουν πάρει τον διαφορετικό δρόμο των υψηλών φόρων, των μεγάλων δαπανών και της δαπανηρής ρύθμισης του κλίματος και συνθλίβονται στις δημοσκοπήσεις. Υπάρχουν μαθήματα από την Ευρώπη για τους Ρεπουμπλικάνους στις ΗΠΑ αυτές τις μέρες, και τα σωστά είναι στην Αθήνα, όχι στη Βουδαπέστη ή το Λονδίνο.
