Οπου γάμος και χαρά η Μαγδάλω πρώτη. Η Μαγδάλω της στήλης, καλέ, τι ποια Μαγδάλω; Πρώτη μπροστά στην τηλεόραση για την τελετή στέψης του Καρόλου του Γ. Όχι, δεν… διατελεί φιλοβασιλική η στήλη. Όμως, το ξέρουμε. Ζωντανές μεταδόσεις, η χαρά όσων ασχολούνται με τα λάθη στη χρήση της γλώσσας. Και όχι μόνο. Και στις γνώσεις θα τους εξετάσουμε, καθόσον μερικές φορές τα έκαναν κι εκεί μαντάρα.
Επί κάμποσες ώρες, η Ιστορία ζωγραφιζόταν μπροστά στα μάτια μας! Μάλιστα, αυτό το ρήμα χρησιμοποίησε νέος, φέρελπις επί του βασιλικού ρεπορτάζ. Σαν να παίζαμε το παιχνίδι Pictionary. Ζωγράφισες πάλι, θα του είπαν οι φίλοι του το βράδυ (τέτοιους φίλους θα έχει, άμα λέει τέτοια και μάλιστα με καμάρι).
Άλλος; Ο ίδιος; Θα σας γελάσω. Μας είπε πάντως, ότι η τελετή νεωτερίζεται από τον Κάρολο. Εννοούσε πως ο Κάρολος έκανε διάφορους εκσυγχρονισμούς στην τελετή, με την εισαγωγή νεωτερικών στοιχείων. Επειδή δεν τυγχάνει να έχουμε ειδικώς εντρυφήσει επί τέτοιων τελετών, μάλλον θα σας απογητεύσουμε. Δεν τη βρήκαμε και τόσο γοητευτική, με ή χωρίς εκσυγχρονισμούς.
Οι τελετές έχουν συγκεκριμένους λόγους, συγκεκριμένο τυπικό. Η συγκεκριμένη μετρά κάποιους αιώνες. Από τους καιρούς που η ανθρωπότητα σχεδόν έγραφε με χαράγματα στις πέτρες (#not) τέλος πάντων, οι λαοί σχεδόν δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση, στους καιρούς της ηλεκτρονικής διάδοσης της πληροφορίας. Τόσα έχουν αλλάξει. Σίγουρα υπάρχουν σοβαροί λόγοι να ακολουθείται το τελετουργικό. Αλλά κάτι πιο «ζωηρό», συμβατό ωστόσο, δεν υπήρχε;
Ας μη γκρινιάζουμε όμως, ίσως στους Βρετανούς να «έλεγε» κάτι.
Σκεφτείτε μόνο τι θα «έλεγε» αν βασίλισσα στεφόταν η Νταϊάνα!
Τέλος πάντων…
«Πού θα εξελιχθεί η ψαλμωδία;» ρωτούσε χθες παρουσιαστής με πείρα δεκαετιών. Μη μας πικραίνεις έτσι, η ψαλμωδία δεν εξελίσσεται. Ακούγεται, είναι το πιο εύκολο που μας έρχεται στο μυαλό.
Από κοντά, σε άλλο κανάλι, δεσποινίς επί των διεθνών: «Στο αββαείο βρίσκεται σε εξέλιξη η βασιλική χορωδία». Μια μανία με τις εξελίξεις σε χορωδίες και ψαλμωδίες, τις έχουμε ως συνάφι, δεν μπορείτε να πείτε.
Για να μην περιγράψω τη φοβερή σκηνή κατά την οποία μάς λένε ότι περνάει σε εντυπωσιακό σχηματισμό το βασιλικό ιππικό. Ιππικό πεζή και κρατώντας μουσικά όργανα, δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Δηλαδή αυτοί, άμα πάνε να πολεμήσουν θα κάνουν «κλίπιτι- κλοπ» με το στόμα όπως οι Μόντι Πάιθονς; Και θα βαράνε με τύμπανα και τρομπέτες; Μήπως να πάρουν δανεικό και το σφυρί του Αυτοματίξ από τον «Αστερίξ»; Θα βοηθούσε, δεν θα βοηθούσε;
(Φιλαρμονική περνούσε, το ιππικό ίσως το είχε πάρει ο ύπνος).
Ποιος θα τραγουδήσει για τον νέο βασιλιά; Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς είπε κάποιος. Τον διόρθωσαν. Ο Ρόμπιν Ουίλιαμς. Προσέχουμε, παιδιά, προσέχουμε. Τον Ρόμπερτ δεν τον έχουμε ανάμεσά μας πλέον.
Πολλή φιλοσοφία. «Η Καμίλα στέφθηκε βασίλισσα αλλά δεν κληρονομεί το βασίλειο άμα πεθάνει ο Κάρολος. Είναι συμβατικός ο ρόλος της». Σωστά. Και μετά, η αμπελοφιλοσοφία. «Πώς λέμε ο βασιλεύς απέθανε ζήτω ο βασιλεύς;». Αμα δεν υπάρχει άνδρας διάδοχος, γίνεται και γυναίκα, να σας πληροφορήσω. Να, όπως η Ελισάβετ.
Την Καμίλα ουδείς τη θέλει πάντως… ούτε για αστείο.
«Φοράνε τις ομπρέλες τους» ακούσαμε επίσης για τους ανθρώπους που κρατούσαν – πεσ’ το έτσι απλά να αγιάσει το στοματάκι σου – ομπρέλες επειδή έβρεχε.
Καλά, δεν παθαίνουν τίποτα στο Λονδίνο. Μια χαρά καιρό θεωρούν τον καιρό της στέψης. Μπορεί να θεωρούν πως φέρνει και γούρι. Πού να ξέρω;
Πάντως, οι Αγγλοι το ευχαριστήθηκαν. Μέχρι και δέκα μέρες κοιμόταν ο άλλος στο πεζοδρόμιο, μη τυχόν και χάσει την παρέλαση για την τελετή στέψης. Και άλλοι πολλοί, μικρότερο διάστημα. Any way, για να πετάξουμε και ένα αγγλικό, ενθουσιάστηκε ο λαός. Αρα, εμάς δεν μας πέφτει και πολύς λόγος.
Μάς πέφτει, όμως, για τις γνώσεις που εξέθεσαν κάποιοι συμπατριώτες μας και οι οποίες τους εξέθεσαν. Υπήρξε κύριος που γνώριζε μέχρις ότι και το ρεβέρ στο παντελόνι το επινόησε, λέει ο Εδουάρδος, τόσο κομψεπίκομψος ήταν. Ναι, αυτός, που μετά παραιτήθηκε από βασιλιάς γιατί προτίμησε τη Γουόλις και έτσι έγινε βασιλιάς ο μπαμπάς της Ελισάβετ, Γεώργιος (κάτι).
Μάλιστα, ο Εδουάρδος ήθελε καλά και σώνει να είναι με τη Γουόλις Σίμσον, αλλά δεν παραιτήθηκε του θρόνου γι’ αυτό τον λόγο. Τουτέστιν, το «τρελό αγόρι» δεν θυσίασε τον θρόνο για τον έρωτα. Υπάρχει μια τόση δα, ασήμαντη λεπτομέρεια: η Ευρώπη βρισκόταν σε άγριους καιρούς, προετοιμασίας της Γερμανίας και του Χίτλερ για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και ο Εδουάρδος, όπως και η Γουόλις, πήγαν στο Βερολίνο και τα «βρήκαν» με τον Χίτλερ. Πώς θα ήταν δυνατόν να ηγείται της Μεγάλης Βρετανίας, της χώρας που υπήρξε εκ των πρωταγωνιστών της αντιφασιστικής νίκης, ένας φιλοναζί μονάρχης; Που μάλιστα συνέχισε και τις επαφές με το ναζιστικό καθεστώς;
Αυτή είναι η επίσημη αιτία για την οποία οδηγήθηκε σε παραίτηση και την έχει καταγράψει η Ιστορία. Τα υπόλοιπα, περί ρεβέρ, έρωτα και λοιπών στοιχείων, γελοιότητες.
Υστερα ανέλαβε ο αδερφός του Γεώργιος, κατά κόσμον Αλβέρτος – εξ ου και το Μπέρτι με το οποίο τον φώναζε ο λαός -, ένας βασιλιάς που τάχθηκε στο πλευρό του Ουίνστον Τσώρτσιλ, του επιλεγόμενου και Πατέρα της Νίκης. Και ευτυχώς. Η συμμετοχή της χώρας στον αντιφασιστικό πόλεμο πρόσφερε πάρα πολλά.
Την Τρίτη έχουμε την επέτειο αυτή της μεγάλης Νίκης. Εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά, ούτε οι λαοί ούτε κάποιοι πολιτικοί έβαλαν μυαλό. Αν ανατρέξετε σοβαρά, όπως της αξίζει, στην Ιστορία του Β ΠΠ θα θυμώσετε πολύ, θα συγκινηθείτε, θα καταλάβετε πόσο τεράστιος αγώνα χρειάστηκε και πόσοι πόροι και χρήματα, ώστε ενωμένη η Δύση (διότι περί αυτού πρόκειται) και η Σοβιετική Ένωση να κατανικήσουν τον φασισμό.
Εκατομμύρια νεκροί- νέοι πολεμιστές που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία, άμαχοι, άνθρωποι που πολέμησαν τον κατακτητή και αφότου μπήκε στη χώρα τους. Πείνα, θλίψη, δυστυχία, τρόμος. Αλλά και η ελπίδα, που έκαιγε στις καρδιές σαν φλογίτσα, ότι ο εχθρός θα νικηθεί και ο κόσμος θα συνεχίσει να ζει σε δημοκρατικά καθεστώτα.
Ούτε 8 δεκαετίες κατόπιν, συζητάμε αν θα επιτρέψουμε σε ναζιστικά κόμματα να μπουν στη Βουλή ή όχι. Και ενώ έχουμε αποδείξεις από τις άθλιες δράσεις της Χρυσής Αυγής.
Οι πρωταγωνιστές της μεγάλης νίκης δεν είναι πια μαζί μας, έφυγαν όλοι, περήφανοι γιατί ήξεραν πως έχουν κάνει το καθήκον τους.
Εμείς τι περηφάνεια θα έχουμε; Διαλέξτε.
Όχι, ο Χάρη (Χάρυ;) δεν εμφανίστηκε στο μπαλκόνι. Κοιμηθείτε, επομένως. Δεν θα στείλει.
