Σε μία εφ όλης της ύλης συνέντευξη του Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή Β2′ Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βίτσα στο ThePresident ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζει τη θέση του σε μια σειρά από ζητήματα. Ο κ. Βίτσας εντοπίζει συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια η οποία επιταχύνθηκε από το δυστύχημα των Τεμπών, δηλώνει ότι το πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν έχει αλλάξει από το 2015, πιστεύει ότι στις κάλπες της 21ης Μαίου θα έχουν μπει οι βασεις της προοδευτικής διακυβέρνησης, αποκλείει ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με τον κ. Βελόπουλο στο πρότυπο της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, επαναβεβαιώνει το χάσμα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ, κι ως εκ τούτου κρίνει απίθανη τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, ενώ με αφορμή ερώτηση για τον Παύλο Πολάκη δηλώνει ότι η τοξικότητα και οι κραυγές ευνοούν τη ΝΔ. και τον Κ.Μητσοτάκη. Ακολουθεί η συνέντευξη του Δ. Βίτσα στο ThePresident
Δύο μήνες πριν τις εκλογές και ο καταλύτης του δυστυχήματος των Τεμπών βρίσκει τα πολιτικά κόμματα σε εντελώς διαφορετική αφετηρία σε σχέση με πριν. Πλέον οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη διαφορά σας από τη ΝΔ στα χαμηλότερα όρια της τετραετίας και την αυτοδυναμία να απομακρύνεται. Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει τις εκλογές;
Καθώς είμαστε ήδη στην τελική ευθεία, πιστεύω ότι θα επιβεβαιωθεί και θα επιταχυνθεί μια τάση που την βλέπαμε ήδη πριν το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη είναι σε πτώση και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε άνοδο. Δεν θα έλεγα, όμως, ότι αυτό οφείλεται μόνο στο όντως καταλυτικό αυτό γεγονός, αλλά ότι είναι το αποτέλεσμα μιας συσσωρευμένης λαϊκής δυσαρέσκειας με τις αντιθεσμικές πρακτικές και με τις πολιτικές της κυβέρνησης σε όλο το διάστημα της θητείας της. Εξάλλου, όλοι οι σοβαροί δημοσκόποι θα συνομολογήσουν πόσο δυσκολότερο έχει γίνει στις μέρες μας να ανιχνεύονται οι κοινωνικές ζυμώσεις, ιδίως στα λαϊκά στρώματα που δεν είναι τόσο «ορατά», όπως οι νέοι και οι ευάλωτες οικονομικά ομάδες. Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και μπορεί και πρέπει να καταγράψει μια καθαρή νίκη στην κάλπη της απλής αναλογικής. Είναι όρος αναγκαίος για την ανάταση της κοινωνίας και την πολιτειακή ανασυγκρότηση της χώρας.
Αν τελικά όμως ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, δεν θα πρόκειται περισσότερο για αρνητική ψήφο στην κυβέρνηση και λιγότερο για ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ;
Πάντα ένα εκλογικό αποτέλεσμα είναι το μείγμα δύο τάσεων στο εκλογικό σώμα. Αφενός υπάρχει η διάθεση τιμωρίας μιας κυβέρνησης για τα πεπραγμένα της, αφετέρου όμως είναι και η προσδοκία για μία νέα και διαφορετική πολιτική. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει διαπράξει πολλά θεσμικά ατοπήματα και έχει εφαρμόσει πολιτικές αντίθετες με το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας, για τις οποίες είναι δίκαιο και λογικό να τιμωρηθεί στην κάλπη. Ωστόσο, θεωρώ ότι πάντα είναι σημαντικότερο το θετικό στοιχείο σε μια λαϊκή ετυμηγορία. Δηλαδή, το στοιχείο της προσδοκίας ενός καλύτερου μέλλοντος, μιας αλλαγής πολιτικής, μιας ανανέωσης. Και για αυτό πιστεύω ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και οι προτάσεις για την επιδιόρθωση της βαριάς βλάβης που έχει επιφέρει η παρούσα κυβέρνηση στο θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας μας και στην κοινωνική συνοχή και για την αναδιάταξη της παραγωγής και της οικονομίας προς όφελος της πλειοψηφίας είναι αυτό που θα παίξει τον πρώτο ρόλο στην επιλογή των πολιτών.
Γιατί να σας εμπιστευτούν και πάλι οι πολίτες ; Πώς θα τους πείσετε ότι αλλάξατε και σε τί διαφέρετε από το 2015;
Θα έλεγα ότι ο καλύτερος λόγος να μας εμπιστευτούν και πάλι οι πολίτες είναι ότι δεν έχουμε αλλάξει από το 2015, όχι ότι αλλάξαμε. Οι βασικοί στόχοι μας είναι οι ίδιοι, ασφαλώς προσαρμοσμένοι στα νέα δεδομένα της τωρινής συγκυρίας. Η ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας, η αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, η καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων που έχουν γιγαντωθεί, η στήριξη των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν πληγεί από τις αλλεπάλληλες οικονομικές -και όχι μόνο- κρίσεις. Αυτός ο στόχος συμπυκνώνεται στο σύνθημά μας: «δικαιοσύνη παντού». Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με το 2015 είναι ότι πλέον έχουμε την εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας και μάλιστα υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Έχουμε κάνει τον απολογισμό μας, έχουμε εντοπίσει πού πετύχαμε και πού όχι το 2015-2019, καθώς και τους λόγους κάθε επιτυχίας και αποτυχίας μας. Αυτή η διαδικασία ωρίμανσης, αν θέλετε, σε συνδυασμό με το συνολικά θετικό ισοζύγιο των πεπραγμένων μας είναι που μας δίνει τη δυνατότητα να συνομιλούμε με την κοινωνία και να επιδιώκουμε την ανανέωση της εμπιστοσύνης της σε εμάς και το πολιτικό μας πρόγραμμα.
Αν είστε πρώτο κόμμα, θα επιδιώξετε σχηματισμό κυβέρνησης την πρώτη Κυριακή, ή θα επιδιώξετε οπωσδήποτε δεύτερη κάλπη;
Ο πολιτικός στόχος είναι ήδη το βράδυ της 21ης Μάϊου να έχουν μπει οι βάσεις της νέας δημοκρατικής και προοδευτικής διακυβέρνησης που έχει ανάγκη ο τόπος. Η προϋπόθεση για αυτό είναι η καθαρή πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ-Σ που θα του εξασφαλίσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η απλή αναλογική δημιουργεί τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Συνεπώς, για εμάς ο εκλογικός ορίζοντας φτάνει ως την 21η Μάϊου και τη νίκη μας στην κάλπη της απλής αναλογικής. Δεν επιδιώκουμε δεύτερες εκλογές, δεν πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίες, ούτε είναι προς όφελος της χώρας ένας αέναος εκλογικός κύκλος. Αυτός που «απειλεί» με δεύτερες ή και τρίτες εκλογές, μέχρι να πετύχει αυτό που φαίνεται πλέον καθαρά ότι του αρνείται το εκλογικό σώμα, δηλαδή την αυτοδυναμία, είναι ο κ. Μητσοτάκης. Πρόκειται για μια αλαζονική στάση πολιτικού εκβιασμού των πολιτών που θα έχει, πιστεύω, το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει.
Με ποιους θα μπορούσατε να συνεργαστείτε προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση;
Η πρότασή μας απευθύνεται σε όλα τα κόμματα του προοδευτικού τόξου που εκπροσωπούνται στη Βουλή. Αντικειμενικά, αυτό σημαίνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ25 και το ΚΚΕ. Μπορώ να αντιληφθώ τον προεκλογικό σχεδιασμό αυτών των κομμάτων με στόχο τη μεγιστοποίηση της δικής τους δυναμικής και την επίτευξη όσο το δυνατόν καλύτερου εκλογικού αποτελέσματος ως μια θεμιτή επιδίωξη. Μέχρι ενός σημείου, όμως. Αυτό που δεν μπορώ να αντιληφθώ είναι η ισοπέδωση και μια λογική τυφλού διμέτωπου που καταλήγει είτε στο «όλοι είστε ίδιοι και συνεπώς δεν θα συνεργαστούμε με κανέναν σας» ή στο «μπορούμε, υπό όρους, να συνεργαστούμε με οποιονδήποτε από εσάς». Αυτές, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι βιώσιμες πολιτικά θέσεις και δεν εξυπηρετούν το λαϊκό συμφέρον που είναι η πτώση της σημερινής κυβέρνησης και η ανάδυση μιας νέας που θα βασίζεται, θα στηρίζεται και θα υπηρετεί τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το βράδυ των εκλογών ο λαός με την ψήφο του θα φέρει όλα τα πολιτικά κόμματα ενώπιον των ευθυνών τους και, εκ των πραγμάτων, θα τα αναγκάσει να πάρουν ξεκάθαρη θέση με ποιους θα συμπορευτούν και ποιους θα αφήσουν.
Με δεδομένο της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με του Ανεξάρτητους Έλληνες το 2015, θα μπορούσατε αντιστοίχως να συνεργαστείτε με δυνάμεις που το πρόγραμμά τους δεν συμπίπτει με το δικό σας, όπως για παράδειγμα με το κόμμα του κ. Βελόπουλου;
Η συγκυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες έγινε πάνω στη βάση μιας έντιμης συνεννόησης που αναγνώριζε τις διαφορετικές πολιτικές μας καταβολές, αλλά συγχρόνως βασιζόταν πάνω σε έναν κοινό στόχο που ήταν η έξοδος της χώρας από τον μνημονιακό βρόχο με την κοινωνία όρθια. Αυτός ο κοινός στόχος επέτρεψε μια εν πολλοίς αρμονική συνύπαρξη. Ήταν, εξάλλου, μια συνεργασία που υπαγορεύτηκε από τα πολιτικά δεδομένα της εποχής. Για να ευοδωθεί, όμως, μια πολιτική συνεργασία, ακόμα και μεταξύ πολιτικών δυνάμεων που είναι σε διαφορετικά τμήματα του πολιτικού φάσματος, πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις. Να υπάρχει μια συμφωνία ότι θα επιδιωχθούν συγκεκριμένοι πολιτικοί στόχοι με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Διαφορετικά δεν πρόκειται για συνεργασία, αλλά για τακτικισμό με αποκλειστικό στόχο τη νομή της εξουσίας. Άρα, δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας με την Ελληνική Λύση – Κυριάκος Βελόπουλος.
Αν τα ποσοστά και οι συσχετισμοί των κομμάτων δεν επιτρέπουν άλλες συνεργασίες, προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με τη Ν.Δ.;
Με τη ΝΔ -και μάλιστα με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη- μας χωρίζει άβυσσος. Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα, αλλά πολιτικό. Έχουμε διαμετρικά αντίθετες θέσεις σε όλα τα βασικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Έχουμε διαφορετική φιλοσοφία διακυβέρνησης, διαφορετική νοοτροπία, διαφορετικούς στόχους. Υπηρετούμε διαφορετικά πολιτικά σχέδια και, οπωσδήποτε, εντελώς διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Η περίοδος διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη κατέδειξε ότι η δήθεν Αριστεία – Επιτελικό Κράτος είναι στην πραγματικότητα ένα όργανο εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων μιας κλειστής οικονομικής ολιγαρχίας, με μεθόδους ευτελισμού των θεσμών και, όπου χρειάζεται, ακραίας καταστολής. Για να υπάρξει μια στοιχειώδης πολιτική συνεργασία, πρέπει να υπάρχει ένας ελάχιστος κοινός παρονομαστής, ένα σημείο επαφής. Εδώ αυτά απουσιάζουν πλήρως. Λένε ότι στην πολιτική ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ ένα τέτοιο σενάριο με την παράταξη των υποκλοπών και των πολλαπλών καταστροφών «πανδημία – ενεργειακή φτώχεια – Τέμπη».
Σε ποιους τομείς θα μπορούσατε να συμφωνήσετε προεκλογικά με τη Ν.Δ. προκειμένου η χώρα να σχηματίσει μακροχρόνια στρατηγική ανεξάρτητη από τους μετεκλογικούς συσχετισμούς; Για παράδειγμα θα μπορούσατε να επιτύχετε μια μίνιμουμ συμφωνία στα εθνικά θέματα ή τους εξοπλισμούς της χώρας;
Πράγματι, σε ορισμένα ζητήματα, όπως είναι η εξωτερική πολιτική και η γεωπολιτική στρατηγική της χώρας, ή τα εξοπλιστικά προγράμματα που εκ των πραγμάτων έχουν έναν ορίζοντα που κάποιες φορές φτάνει και τη δεκαετία, είναι ορθό και αναγκαίο να υπάρχει μια μίνιμουμ συνεννόηση πάνω σε βασικούς άξονες και παραδοχές. Αυτό δίνει την απαραίτητη συνέχεια και συνοχή. Για να γίνει, όμως, αυτό πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη διάθεση από όλες τις πλευρές. Τέτοια διάθεση ο κ. Μητσοτάκης ποτέ δεν έχει επιδείξει. Εμείς, για παράδειγμα, έχουμε ζητήσει επανειλημμένως να υπάρξουν τέτοιες πρωτοβουλίες πάνω σε ζητήματα μείζονος σημασίας. Έχουμε ζητήσει να έλθουν στη Βουλή συμβάσεις με άλλα κράτη με πιο ξεχωριστά τη σύμβαση για το Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα. Ο ΥΕΘΑ το υποσχέθηκε, δεν το έκανε και τα χρόνια περνούν με σκάνδαλα. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε φτάσει στο σημείο να αναρωτιόμαστε όχι αν ο πρωθυπουργός της χώρας θέλει να συνεννοηθεί με την Αντιπολίτευση, αλλά αν συνεννοείται καν με τους δικούς του Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας πριν ανακοινώσει κάποια δική του, προσωπική, πρωτοβουλία που όμως θα δεσμεύει τη χώρα για χρόνια.
Τι διαφορετικό θα κάνετε από την κυβέρνηση στην οικονομία; Θα ανατρέψετε για παράδειγμα υπάρχουσες ιδιωτικοποιήσεις; Θα αλλάξετε τη φορολογική πολιτική; Θα αλλάξετε την επιδοματική πολιτική, ή τις αποφάσεις της παρούσας κυβέρνησης σχετικά με τον κατώτατο μισθό, τις συντάξεις ή τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων; Και αν ναι, έχετε προϋπολογίσει τη σχετική δαπάνη ή θα εκτροχιαστεί και πάλι η οικονομία;
Έχουμε καταρτίσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο που σκοπεύουμε να υλοποιήσουμε. Η πρότασή μας είναι ρεαλιστική, διότι βασίζεται στις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και στοχεύει στην αξιοποίηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων κάθε παραγωγικού κλάδου και στη στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, καθώς και στην επένδυση στους υψηλά καταρτισμένους νέους επιστήμονες. Ασφαλώς, για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο είναι αναγκαίο να αντιστραφούν βασικές πολιτικές επιλογές της παρούσας κυβέρνησης. Ενδεικτικά, το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Tην κρατικοποίηση της ΔΕΗ για να υπάρχει ένας ισχυρός δημόσιος ενεργειακός πυλώνας που θα λειτουργεί ως μοχλός στήριξης τόσο των νοικοκυριών όσο και των επιχειρήσεων.
Tη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος για τη δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου στο σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας, τη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα στο χαμηλότερο συντελεστή και τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα στον κατώτερο συντελεστή της Ευρωπαϊκής Ένωση. Αφορολόγητο στα 10.000 ευρώ και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
Την προστασία της πρώτης κατοικίας, της αγροτικής γης και της επαγγελματικής στέγης από πλειστηριασμούς με 120 δόσεις και κούρεμα βασικής οφειλής για τα χρέη στο δημόσιο, πραγματική δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών με δεσμευτικότητα για τους πιστωτές και αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας των funds και των servicers.
Επιστροφή όλων των αναδρομικών στους συνταξιούχους σε τρεις ετήσιες δόσεις και επαναφορά της 13ης σύνταξης.
Αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα στα 880 ευρώ, καθώς και αύξηση των μισθών όλων των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10%, από τον πρώτο χρόνο, παράλληλα με τη θέσπιση μηχανισμού ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ώστε να μην εξαϋλώνονται από τον πληθωρισμό,
Μετατροπή του επιδόματος παιδιού σε επίδομα μητέρας και παράλληλα αύξηση και χορήγηση αυτού του επιδόματος στη μητέρα από τη γέννηση του παιδιού μέχρι τα 24 έτη ανεξαρτήτως σπουδών.
Το πρόγραμμα αυτό είναι προσεκτικά σχεδιασμένο και κοστολογημένο. Όσον αφορά στη χρηματοδότησή του, αυτή θα γίνει μέσω της δημιουργίας δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα, της αξιοποίησης των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων, ιδίως του ΕΣΠΑ 2021-2027 και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και της φορολόγησης των υπερκερδών των ιδιωτικών εταιριών ενέργειας που η τωρινή κυβέρνηση επιμένει να μην αγγίζει.
Τέλος, πιστεύετε κ. Πρόεδρε ότι θα έχουμε μια πολιτισμένη προεκλογική εκστρατεία, ή η ανάκληση της επίπληξης στον κ. Πολάκη σηματοδοτεί μια οξυμένη αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη;
Ο κ. Πολάκης έδωσε εξηγήσεις και μάλιστα με διάθεση ειλικρινούς αυτοκριτικής για το ύφος και το περιεχόμενο κάποιων αναρτήσεών του. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η πολιτισμένη, όπως λέτε, πολιτική αντιπαράθεση, σκληρή μεν, αλλά πάνω σε πολιτικές βάσεις και με ανταλλαγή επιχειρημάτων και προγραμματικών προτάσεων είναι το ζητούμενο. Η τοξικότητα και οι κραυγές ευνοούν την άλλη πλευρά, τον κ. Μητσοτάκη και το πολιτικό – επικοινωνιακό του περιβάλλον. Όχι εμάς. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει δώσει δείγματα ύφους και ήθους, τόσο στην κοινοβουλευτική του παρουσία, όσο και στην παρουσία του στην κοινωνία και στον δημόσιο διάλογο. Με τον ίδιο τρόπο θα πορευθούμε μέχρι τις 21 Μαΐου, επιδιώκοντας τη νίκη προς το συμφέρον της Ελλάδας και του κοινωνικού συνόλου.
