Η καλύτερη συγκομιδή γίνεται την τελευταία στιγμή, πριν γραφεί αυτό το κείμενο. Διότι, τα Σάββατα δεν έχει πολλές infotainment και καλά εκπομπές, ούτε ζωντανές συνδέσεις. Κατά κανόνα. Εχει όμως τους ασυνήθεις υπόπτους, τουτέστιν όσους κάνουν δηλώσεις. Συνήθως, είναι οι πολιτικοί.
«Θέλουμε ένα κράτος μπλα..μπλα.. και όχι ένα κράτος των εκάστοτων..» είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Και σχολιάζει η φίλη μου Σοφία, φιλόλογος ολκής: «των εκάστοτων και των επικεφαλών, πάρτε κι εσείς μια καλή φιλόλογο. Τελικά όλοι σας χρειάζεστε μια.»
Χρειάζονται, και ας μη το παραδέχονται. Μερικές φορές μάλιστα, θεωρώ πως ούτε τους περνάει από το μυαλό. Αλέξης Τσίπρας, κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν ήξερε ότι επιτίθονταν στη Βουλή σε όσους βουλευτές μας του έθεταν ερωτήσεις για την ασφάλεια» Επετίθεντο, πρόεδρε. Αντε, επιτίθεντο. Κι επειδή το κόβω για δύσκολο, πείτε στον λογογράφο σας πως αρκεί και το «έκαναν επίθεση». Τόσο απλό. Τίθομαι στη διάθεσή σας για επεξηγήσεις.
Υστερα από αυτό, το «Η Ελληνική κοινωνία στη μεγάλη πλειοψηφία της αισθάνεται ανασφάλεια και αγανάκτηση» αποτελεί πταίσμα. Να το ξέρετε. Όταν δεν πρόκειται για ψηφοφορία, τότε λέμε πλειονότητα και όχι πλειοψηφία. Αλλά το χαρίζουμε.
«Μου έχετε φερθεί χυδαία στο παρελθόν και στο πρόσφατο παρόν» είπε αυτός που ζήτησε συγγνώμη. Εχει να προσφέρει, με τη σειρά του, ωραία λεκτικά σχήματα στο κόμμα.
Τέλος, πέραν δικαιοδοσίας της παρούσας στήλης, θα σχολιάσω και την ρήση: «Η δική μας ευθύνη είναι να το αλλάξουμε. Να το μετασχηματίσουμε. Με θεσμικές αλλαγές. Με διαφάνεια, λογοδοσία, αξιοκρατία, αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών. Μεγάλη ευθύνη. Αλλά να το πείτε στους κλάδους των δημοσίων υπαλλήλων που δεν θέλουν αξιολόγηση. Διότι, αν δεν απατώμαι, τους στηρίζετε σε αυτό το αίτημα. Τι; Όχι;
Συνέχεια στα κομματικά. «Δεν υπάρχει …διέξοδο για τις εκλογές» Αντε και να δεχτούμε ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ακατανόητος λιγουλάκι. Τόσο δα.
«Μπόχα κι η δυσωδία ενδύεται από τους κόλπους του κόμματος». Ούτε καν αναδύεται, όπως η θεά Αφροδίτη. Αναδίδεται. Το αναδίδω (ή και αναδίνω) σημαίνει εκπέμπω στο χώρο, σκορπίζω σε κάθε κατεύθυνση, βγάζω ευχάριστη ή δυσάρεστη οσμή, γίνομαι αντιληπτός διά της οσφρήσεως.
Πάμε και στις κινητοποιήσεις τώρα. Θα την πω την πίκρα μου: Μέγα θαύμα τρεις μέρες και το αληθινό τέσσερις έλεγε η μανούλα μου. Μην το πιέζετε, δεν θα βγάλει πουθενά. Ηδη μερικοί έχουν απονείμει ευθύνες, έχουν βγάλει πορίσματα, τώρα ζητούν τιμωρία. Αλλά, ευτυχώς, έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη βρε παιδάκι μου.
Αν έχουν, γιατί την υποκαθιστούν σαν τσαρλατάνοι;
Εν τω μεταξύ, επειδή πρέπει να τηρηθούν και κάποιες διαδικασίες όπως τονίσαμε, αρχίζει το γνωστό: δεν θα βγάλουμε άκρη ποτέ.
Ναι, δεν θα βγάλουμε. Αν απογοητευθούμε και δεν έχουμε υπομονή να γίνουν όλα με τον τρόπο και στον χρόνο που πρέπει. Τα λαϊκά δικαστήρια δεν οδηγούν στην Αλήθεια, στην εκτόνωση οδηγούν. Ο,τι χειρότερο στην περίπτωσή μας.
«Όταν είναι διάσπαρτος ο λαός» είπε τραγουδιστής. Ανάστατος εννοούσε. «Ήταν απερίγραπτο το πλήθος στη συγκέντρωση» λέει άλλος. Απερίγραπτος σημαίνει αυτός που δεν μπορεί να περιγραφεί, αλλά συνήθως του δίνουμε αρνητική χροιά. Αν όμως είσαι κι εσύ απερίγραπτος…
«Αυτοτρολάρησε τον εαυτό του» μάς πληροφορεί νεαρός πολλά υποσχόμενος, υποτίθεται. Αυτοτρολαρίστηκε, μάλιστα. Τρολάρησε τον εαυτό του, μάλιστα. Αυτοτρολάρησε τον εαυτό του, τι να πω; Πάλι καλά που δεν τρολάρησε κανέναν άλλον. Όπως έλεγαν παλαιότερα: «κάνε μου την αυτοκριτική μου».
«Μερικές λύσεις και μερικό κέρδος» σου λέει. Διότι υπάρχουν απόλυτες λύσεις και απόλυτο κέρδος. Μερικές λύσεις, δεκτόν, αλλά μερικό κέρδος; Κάπου όπα μεγάλε!
«To απόγευμα της Τρίτης όπου θα συνεδριάσει». Η επιτροπή θα συνεδριάσει, αλλά χρονικό είναι το «οπότε». Το «όπου» είναι τοπικό. Τόπος, χρόνος, όλα μπλέκονται γλυκά μέσα στην αγραμματοσύνη.
Και πάμε τώρα σε κάτι… χαμένα (στη μετάφραση) και σε κάτι αγγλο-ελληνικούς συνδυασμούς.
«Στην περιοχή που κάνουνε focus» γράφει το παλικάρι. Που εστιάζουν δεν μπορεί να πει. Σας το λέω: σε μια δεκαετία θα μιλάμε αγγλικά, αν δεν σοβαρευτούμε. Όμως δεν το βλέπω. Να σοβαρευόμαστε.
«Ένα μπολ στραγγιστό γιαούρτι συνδυασμένο με τα αγαπημένα σας φρούτα ή ό,τι άλλο προτιμάτε είναι το ιδανική σνακ!» Το θαυμαστικό έπρεπε να έχει μπει μετά το ιδανική, πάντως.
«Παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει μερικά full in love ζευγάρια με μεγάλο age gap» γράφει η κουτσομπολοσελίδα. Διότι αν δεν γράψει το μισό στα αγγλικά, πώς θα το διαβάσει η Βαρβάρα από την Ανω Κουτσούφλιανη; Τρελά ερωτευμένα και μεγάλη διαφορά ηλικίας να πει; Α πα πα! Μπανάλ.
«Να θυμάστε πάντα την αγάπη για τον Τζόρνταν που κουβαλάτε στην καρδιά σας. Μην ξεχάσεις ποτέ ότι είσαι Χασεμίτης Ιορδανή, η εγγονή του Αλ Χουσεΐν και η κόρη του Αμπντουλάχ Ιμάν…». Ο (μεταφρασμένος σε google translation) λόγος για την νεαρά πριγκίπισσα της Ιορδανίας, που παντρεύτηκε τον ελληνικής καταγωγής εκλεκτό της. Επομένως, το «Τζόρνταν» είναι η πατρίδα της Ιορδανία. «Χασεμίτης» γυναίκα, δεν γίνεται. Χασεμίτισσα, ναι. Να ζήσει, πάντως, η κούκλα!
Δημοσίευμα: «Άγνωστο παραμένει κατά πόσον η Τιμπό Κοντρατίεβα γνώριζε ότι θα αποκαλυφθεί ο ρόλος της πριν τον θάνατό της. Στο πιστοποιητικό θανάτου δεν αναφέρεται τίποτε για τη γέννηση των παιδιών του Πούτιν.» Η Τιμπό Κοντρατίεβα ήταν η γιατρός που ξεγέννησε την Αλίνα Καμπάεβα στην Ελβετία, όπου ζούσε και αυτή. Πέθανε λοιπόν η γιατρός. Γιατί θα έπρεπε στο πιστοποιητικό θανάτου να αναφέρεται η γέννηση των παιδιών του Πούτιν, δεν κατάφερα να το συλλάβω. Καμιά ιδέα;
Το λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας: «Στην έναρξη της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, που συγκλείσθηκε [sic] εκτάκτως … Η αντιπολίτευση κατηγόρησε πασιφανώς [sic] την διοίκηση ότι υπαγόρευσε το κείμενο της γνωμοδότησης στην νομική υπηρεσία …» Μη ρωτήσετε. Χριστό δεν κατάλαβα. Ηταν και γραπτό, μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι.
Για να μη το ξεχάσω. ΚιλιτσΝΤάρογλου αγαπημένη Εύα και οι λοιποί στο Φάληρο. Με ταυ, σίγμα, νι ταυ. Όχι Κιλιτσάρογλου. Η σημασία στη λεπτομέρεια έχει, κι αυτή, τη δικιά της σημασία.
Μη μας κηρύξει και κανένα πόλεμο στο τέλος…
