Εναν παντελώς απαράδεκτο τρόπο βρήκε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για να τιμήσει την μνήμη της Μελίνας Μερκούρη στην επέτειο θανάτου της. Δημοσίευσε στο προφίλ του στο Facebook έξι φωτογραφίες της Μελίνας με το ζεύγος Τσαουσέσκου και μόνο με αυτούς. Ενώ υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες φωτογραφίες της στο ΕΑΜ, με πολλούς επισκέπτες όσο εκείνη ήταν υπουργός, όσοι χειρίζονται τους λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα, θεώρησαν καλό να βάλουν φωτογραφίες με έναν δικτάτορα, για τις οποίες μάλιστα δέχθηκαν από κάτω σχόλια και απάντησαν στήνοντας ένα… αφήγημα.
«Η Μελίνα Μερκούρη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο» είναι ο τίτλος της ανάρτησης, η οποία αναφέρει:
«Η Μελίνα Μερκούρη κρατούσε πάντα μια θέση στην καρδιά της για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το επισκέφθηκε αναρίθμητες φορές, άλλοτε επίσημα κι άλλοτε ιδιωτικά, προκειμένου να συνοδεύσει διεθνείς προσκεκλημένους της Ελληνικής Δημοκρατίας, να εγκαινιάσει λαμπρές περιοδικές εκθέσεις, να παραστεί σε γιορτές και ν’ ακούσει από πρώτο χέρι τις αναφορές, τα παράπονα, τις σκέψεις και τις χαρές των εργαζομένων.
Σε μια από αυτές τις επισκέψεις που εκτιμούμε πως συνέβη λίγο πριν από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η αξέχαστη Υπουργός Πολιτισμού συνόδευσε τον Πρόεδρο της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου και την σύζυγό του, Έλενα. Η στάση του σώματός της, η έκφραση του προσώπου και τα αεικίνητα μάτια της, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την αυστηρότητα και τους συγκρατημένους τρόπους των επισήμων επισκεπτών, η πτώση και εκτέλεση των οποίων λίγα χρόνια μετά, θα άνοιγε τον δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη γείτονα χώρα.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο τιμά τη μνήμη της Μελίνας Μερκούρη, που άφησε το ανεξίτηλο αποτύπωμά της στην ιστορία του.
Σήμερα, 6 Μαρτίου, μπορείτε να επισκεφτείτε το #ΕΑΜ με ελεύθερη είσοδο στη μνήμη της #Μελίνας_Μερκούρη.»
Ανόητο αφήγημα, χωρίς καμιά βάση. Καθόλου σοβαρό κείμενο. Και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενός μεγάλου μουσείου, θα έπρεπε να είναι σοβαρά.
Ας σκεφτούμε αν ποτέ για τον Πύργο του Αϊφελ θα ανέβαζε ο Δήμος του Παρισιού τον Χίτλερ με φόντο το μνημείο. Αν το Πράδο της Μαδρίτης θα έβαζε ποτέ φωτογραφία του δικτάτορα Φράνκο στις αίθουσές του. Ή αν κάποιο από τα Μουσεία του Βερολίνου θα ανέβαζε στα κοινωνικά μέσα κάποιον Ναζί να περιεργάζεται τα αριστουργήματά του.
Αδιανόητο, ακατανόητο και εν τέλει ακατάληπτο όλο αυτό το σκηνικό. Αν ένα Μουσείο δεν μπορεί να περιφρουρήσει την Ιστορία, να τη διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού και να μην προβαίνει σε αμφιλεγόμενες, ή/και απαράδεκτες ερμηνείες της, ποιος μπορεί τότε;
Δυστυχώς, εργαζόμενοι στο ΕΑΜ υπερθεμάτιζαν της δημοσίευσης, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ η Μελίνα είναι Μελίνα και δεν παθαίνει τίποτα από κανέναν Τσαουσέσκου. Αλήθεια;
Επομένως, αποτελεί μυστήριο το γιατί, τελικά, ύστερα από εννέα ώρες και με διαμαρτυρίες στο Facebook, η επίμαχη ανάρτηση κατέβηκε. Αφού δεν ήταν επιλήψιμη, γιατί δεν έμεινε στη θέση της;
Εν ολίγοις, είδαμε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στα χειρότερά του. Σε μια παρουσία στο FB που δεν έπρεπε ποτέ να έχει υπάρξει. Για λόγους σοβαρότητας και μόνο- δεν θα πούμε για λόγους Δημοκρατίας, που είναι το κυριότερο.
Είναι κοινό μυστικό πως κάποιοι εργαζόμενοι στο ΕΑΜ δεν θέλουν να γίνει ΝΠΔΔ. Αν σκεφτούμε πώς έγινε μια τέτοια, ανεξέλεγκτη, δημοσίευση, σε μια μέρα κατά την οποία θα έπρεπε να τιμάται η Μελίνα και όχι να λανσάρονται θλιβερά αφηγήματα, θα κατανοήσουμε πως υπάρχουν σοβαροί λόγοι. Εκ των οποίων, το να βλέπουν το φως τέτοια τερατουργήματα, είναι ο μικρότερης σημασίας. Απαιτείται διαρκής έλεγχος και λογοδοσία. Όπως γίνεται στις εργασίες όλων μας. Αυτό δεν θέλουν. Τα υπόλοιπα, είναι εκ του περισσού.
