Η Ελλάδα, αυτή η μαγική χώρα, με τις μοναδικές ομορφιές, με έναν ήλιο που λάμπει πάνω από το κεφάλι σου και καθρεφτίζει μια απέραντη γαλάζια ομορφιά. Αυτή που σου ζεσταίνει την καρδιά και σε κάνει να θέλεις λίγο ακόμα από το απέραντο φως. Αυτή η χώρα είναι η ίδια που σε θάβει. Όχι μόνο στις πυρκαγιές και στα δυστυχήματα. Σε θάβει κάθε μέρα. Θάβει τα όνειρα και τις προσπάθειες σου, θάβει τους φόρους που πληρώνεις σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Θάβει το δίκιο σου που σπάνια το βρίσκεις πια. Θάβει τα παιδιά της κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Έθαψε και άλλα παιδιά στα Τέμπη.
Ο σταθμάρχης! Ο σταθμάρχης φταίει! Δεν γύρισε το κλειδί, ήταν αχθοφόρος πριν, δεν είχε εμπειρία. Όπως σε κάθε τραγωδία έτσι και σε αυτή, πάντα θα βρεθεί ο αποδιοπομπαίος τράγος. Αλλά δεν φταίει ο σταθμάρχης. Ούτε η αστυνομία, ούτε η πυροσβεστική, ούτε ο εκάστοτε Υπουργός, ούτε ο εκάστοτε Πρωθυπουργός. Φταις εσύ! Ναι εσύ και εγώ και ο καθένας μας που τόσα χρόνια βολεύεται σε αυτό που η Ελλάδα ονομάζει κράτος. Φταις γιατί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα βολευτείς και εσύ. Θα βολευτείς όταν θα πληρώσεις λιγότερα για να μην πάρεις απόδειξη. Θα βολευτείς όταν θα πας να σβήσεις την κλήση που έφαγες. Θα βολευτείς όταν θα παρκάρεις διπλή και τριπλή γραμμή και στα τέτοια σου. Θα βολευτείς όταν θα μπεις στα ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο. Θα βολευτείς όταν θα πετάξεις τα σκουπίδια στο δρόμο. Θα βολευτείς όταν θα πεις ότι εγώ είμαι γνωστός του τάδε και θα ανοίξει η πόρτα. Θα βολευτείς όταν θα σου διορίσουν τον μπατζανάκη στο δημόσιο για να εισπράττει εφόρου ζωής και ας μην πατάει ποτέ. Θα βολευτείς όταν θα κυκλοφορείς με το καινούργιο iPhone αλλά θα χρωστάς σε όποιον μιλάει ελληνικά.
Τώρα λοιπόν γιατί φωνάζεις; Τους ψήφισες. Δεκαετίες τώρα τους ψηφίζεις. Όχι γιατί απαραίτητα τους πιστεύεις αλλά γιατί σου τάζουν αυτά που θες να ακούσεις και πας και τα κατεβάζεις αμάσητα και ρίχνεις την ψήφο. Θα σου δώσω λεφτά, θα σου σκίσω το μνημόνιο, θα σου σώσω το σπίτι, θα, θα, θα…
Ζεις στη χώρα που θεοποιεί όποιον τάζει λαγούς με πετραχήλια και στην αναποδιά τους ρίχνεις στην πυρά. Στην πυρά ο Κυριάκος, στην πυρά ο Αλέξης, στην πυρά ο Αντώνης, στην πυρά οι Κωστάκηδες, στην πυρά ο Ανδρέας. Ποια πυρά ρε φίλε; Εσύ δεν τους έδωσες την εξουσία; Μόνοι τους την πήραν; Εσύ διάλεξες. Και σαν κλασικός Έλληνας σαν αυτούς που ρίχνεις στην πυρά, στη δύσκολη στιγμή βγάζεις την ουρά σου απέξω. Μα φταίει η κυβέρνηση. Ναι, αλλά εσύ την ψήφισες. Μα φταίει η αντιπολίτευση. Ναι, αλλά εσύ τη διάλεξες. Μα φταίνε οι προηγούμενοι. Ναι, αλλά εσύ τους διάλεξες και αυτούς. Και το χειρότερο είναι ότι δεν τους διάλεξες με αντικειμενικό κριτήριο αλλά μόνο με το συμφέρον.
Τώρα λοιπόν αγαπητέ σώπασε και αναλογίσου. Και πριν αναλογιστείς μπες πρώτα στον κόπο να γίνεις εσύ σωστός πολίτης για να επιλέξεις και την κυβέρνηση που σου αξίζει. Πρώτα ξεκινάμε από τον εαυτό μας και μετά καθορίζουμε τις επιλογές μας. Διότι αν πας με πυξίδα το συμφέρον, τότε μια ζωή θα έχεις το κράτος που σου αξίζει. Το ανύπαρκτο, το ημιτελές, το καταστροφικό και πολύ απλά δεν θα έχεις και δικαίωμα να παραπονεθείς.
