Οι εξελίξεις διεθνώς σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και γεωπολιτικό επίπεδο, τρέχουν πλέον με φρενήρη ρυθμό και είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς το τι συμβαίνει στο εσωτερικό χωρών οι οποίες είναι κομβικές για τις εξελίξεις και την καθημερινότητα του πλανήτη. Υπό αυτό το πρίσμα, το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την πορεία των εξελίξεων σε παγκόσμια κλίμακα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Την ερχόμενη εβδομάδα ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, θα εκφωνήσει την ετήσια ομιλία του ενώπιον της Ολομέλειας του Κογκρέσου, για την Κατάσταση της Ένωσης (State of the Union) και θα μας πει ότι όλα είναι καλά στην Ουάσιγκτον. Με λίγα λόγια θα αποδείξει για μια ακόμη φορά ότι η Ουάσιγκτον αποτελεί πλέον όχι αυτό που γνωρίζαμε παραδοσιακά για δεκαετίες, τη στιβαρή Μητρόπολη του Δυτικού Κόσμου, αλλά μια ονειρούπολη.
Μια ψυχρά ρεαλιστική ματιά στην κατάσταση που επικρατεί στην αμερικανική πρωτεύουσα, δείχνει ότι υπάρχει μια βαθιά πολιτική κρίση και έντονη διαίρεση μεταξύ των δυο πολιτικών κομμάτων, η οποία έχει οδηγήσει την υπερδύναμη σε μια κατάσταση που αντί να διαμορφώνει την διεθνή ατζέντα, ακολουθεί τις εξελίξεις, προκαλώντας μάλιστα αύξηση της έντασης σε σημεία πιθανής έκρηξης του πλανήτη.
Οι Ρεπουμπλικάνοι και οι συντηρητικοί πιστεύουν ότι αυτό που έχει επικρατήσει να αποκαλείται, “Βάλτος” της Ουάσιγκτον, είναι μια πραγματικότητα. Οι Δημοκρατικοί, ταυτόχρονα, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει. Αυτός ο διαχωρισμός πεποιθήσεων, διαμορφώνει το πολιτικό διακύβευμα των προεδρικών εκλογών του 2024.
Ο κ. Μπάιντεν θα εκφωνήσει την ομιλία του για την Κατάσταση της Ένωσης και αναμφίβολα θα περιγράψει την Ουάσιγκτον, ως μια πόλη γενναιοδωρίας και καλοσύνης που όλα πηγαίνουν προς το καλύτερο.
Στην αντίπερα όχθη το ανερχόμενο αστέρι των Ρεπουμπλικάνων ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντις διαφωνεί. Στην ομιλία του, κατά την τελετή ορκωμοσίας του, περιέγραψε με έντονο τρόπο μια τελείως διαφορετική Ουάσιγκτον. Ασύδοτη, που κοροϊδεύει το κράτος δικαίου, θλιβερή, παραπέουσα, βυθισμένη στην κραιπάλη.
Σύμφωνα με την ετήσια δημοσκόπηση της Gallup, σχετικά με το πιο σημαντικό πρόβλημα των ΗΠΑ, στην πρώτη θέση δεν βρίσκεται ο πληθωρισμός, αυτό είναι το Νο 2. Το Νο 1 πρόβλημα είναι «η κυβέρνηση/ηγεσία», με άνοδο έξι μονάδων στο 21%.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, ο αείμνηστος Πρόεδρος, Ρόναλντ Ρήγκαν, είχε μιλήσει για την Ουάσιγκτον ως καταστροφικό βόθρο, και είχε δεσμευτεί να «στραγγίσει τον βάλτο της γραφειοκρατίας» λέγοντας τη θρυλική φράση, η κυβέρνηση πρέπει να είναι «ο υπηρέτης, όχι ο κύριος του λαού».
Σαράντα χρόνια μετά τα γεγονότα αποδεικνύουν, ότι ο Ρήγκαν απέτυχε. Οι Ρεπουμπλικάνοι δημιούργησαν μια Υποεπιτροπή στη Βουλή για να ερευνήσει την Οπλοποίηση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, και μόνο η χρήση του όρου οπλοποίηση στο όνομα επιτροπής του Κογκρέσου, προκαλεί ρίγος.
Η αξιοπιστία του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI) και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, με αποτέλεσμα αρμοδιότητα της παραπάνω Επιτροπής του Κογκρέσου, να είναι να διερευνήσει, τη συλλογή, ανάλυση, διάδοση και χρήση πληροφοριών για τους πολίτες των ΗΠΑ από υπηρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας.
Η έμφυτη ασυδοσία που επικρατεί στο βάλτο της Ουάσιγκτον, έγινε σαφής στην αντιπαράθεση γύρω από τα απόρρητα έγγραφα την εβδομάδα που πέρασε, με τόσο το Υπουργείο Δικαιοσύνης όσο και την Εθνική Διευθύντρια Πληροφοριών, Είβριλ Χέινς, να λένε, λυπούμαστε πραγματικά, αλλά τα χέρια μας είναι δεμένα από τις έρευνες των ειδικών συμβούλων, και δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.
Στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, οι γραφειοκρατίες έχουν ξεφύγει και αδυνατούν να διαμορφώσουν μια στρατηγική για την αντιμετώπιση των σοβαρών κρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και αυτών που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έρθουν. Το βλέπουμε στο αλαλούμ που επικρατεί στη διαχείριση της κρίσης στην Ουκρανία, στη διαρκώς αυξανόμενη ένταση με την Κίνα (βλέπε κρίση με τα Μπαλόνια), αλλά και στο εσωτερικό στην αντιμετώπιση της κρίσης στα σύνορα με το Μεξικό, που έχει την πιθανότητα να προκαλέσει εμφυλιακές συγκρούσεις στο άμεσο μέλλον.
Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση που επικρατεί στον Βάλτο της Ουάσιγκτον, όσο και να θέλει ο Αμερικανός Πρόεδρος, να παρουσιάσει μια εντελώς ρόδινη εικόνα.
Και εάν πάρουμε ένα λεπτό να το αναλογιστούμε, παρόμοια είναι η εικόνα στην πλειοψηφία των χωρών του δυτικού κόσμου, με αποτέλεσμα η Δύση να διέρχεται πλέον τη μεγαλύτερη κρίση, σε όλα τα επίπεδα, από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Όσο και να προσπαθεί ο κ. Μπάιντεν να παρουσιάσει μια εικόνα ονειρούπολης, η Ουάσιγκτον αποτελείται από ένα βάλτο μιας απαξιωμένης, ασύδοτης, και επικίνδυνης πλέον γραφειοκρατίας, που τείνει να οδηγήσει το σύνολο του πλανήτη σε πολυεπίπεδη κρίση με τραγικές συνέπειες για όλους μας.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
