«Πρέπει να κάνουμε ουσιαστικές αλλαγές στις διαδικασίες ασύλου στην ΕΕ. Εάν είναι απαραίτητο, η κατασκευή φραχτών στα εξωτερικά μας σύνορα θα πρέπει να είναι επιλέξιμη για χρηματοδότηση από την ΕΕ – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα πρέπει να αρνηθεί να χρηματοδοτήσει τέτοια μέτρα. Οι φράχτες είναι πάντα η τελευταία λύση, αλλά τους χρειαζόμαστε οπουδήποτε οι συμμορίες εμπορίας προσπαθούν με επιτυχία να παρακάμψουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Πρέπει επίσης να απαντήσουμε στο ερώτημα εάν θα μπορούσαν να υποβληθούν αιτήσεις ασύλου εκτός ΕΕ», τόνισε ο επικεφαλής της ΚΟ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, ενόψει της συζήτησης για τη μετανάστευση στην Ολομέλεια.
Η Ομάδα του ΕΛΚ ενέκρινε έγγραφο με τις θέσεις του στο οποίο περιγράφονται οι προτάσεις πολιτικής της για το άσυλο και τη μετανάστευση.
«Οι Ευρωπαίοι κουράστηκαν με ατελείωτες συζητήσεις, αναμένουν από την Ευρώπη για να δώσει απαντήσεις και ως εκ τούτου η ΚΟ του ΕΛΚ ενέκρινε ενημερωμένο έγγραφο με τις θέσεις του για τη μετανάστευση », προσέθεσε ο κ. Βέμπερ. «Πρέπει να έχουμε ευρωπαϊκή πολιτική που να προστατεύει σθεναρά τα σύνορα. Πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ προσφύγων και οικονομικών μεταναστών και να επιστρέψουμε ουσιαστικά όλους εκείνους που δεν χρειάζονται διεθνή προστασία» σημείωσε.
Ο ευρωβουλευτής Γερούν Λέναρς, συντονιστής της ΚΟ του ΕΛΚ, στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών και Εσωτερικών Υποθέσεων, σημείωσε : «Χρειαζόμαστε ένα σύστημα που να μας δίνει τα μέσα για να αντισταθούμε στην απεχθή συμπεριφορά χωρών όπως η Τουρκία και η Λευκορωσία που εργαλειοποιούν τη μετανάστευση και χρησιμοποιούν τους ανθρώπους για τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια. Επιπλέον, δεν είναι βιώσιμο να αφήνουμε τις ΜΚΟ να περιπολούν στα νότια θαλάσσια σύνορα. Η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών είναι ευπρόσδεκτη, αλλά χρειαζόμαστε ένα σαφές εγχειρίδιο κανόνων, που ορίζεται από την ΕΕ. Γι’ αυτό ζητάμε έναν κώδικα δεοντολογίας για τις ΜΚΟ που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις αναζήτησης και ασφάλειας. Κατά την προετοιμασία ενός τέτοιου κώδικα δεοντολογίας, η Επιτροπή θα πρέπει να συμβουλευτεί τον Frontex και τις αρχές του κράτους μέλους που εργάζονται στην πρώτη γραμμή στο πρώτο στάδιο, και στη συνέχεια άλλους σχετικούς παράγοντες όπως οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών» κατέληξε ο κ. Λέναρς.
