Η θητεία του στην Εθνική Λυρική Σκηνή ήταν άκρως επιτυχημένη και πάλι. Ετσι, με απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνας Μενδώνη, ανανεώνεται για τρία χρόνια η θητεία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ, συνθέτη Γιώργου Κουμεντάκη.
Ο Γιώργος Κουμεντάκης ανέλαβε την Καλλιτεχνική Διεύθυνση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον Φεβρουάριο του 2017 και πλέον είναι ο πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής στην ιστορία του Οργανισμού στον οποίο ανατίθεται και τρίτη συνεχόμενη θητεία.
«Είναι μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή η ανανέωση της θητείας μου στην Εθνική Λυρική Σκηνή για τρία ακόμη χρόνια» δήλωσε ο συνθέτης. «Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη για την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μου, καθώς και για την αμέριστη στήριξή της προς την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Αν στην πρώτη μου θητεία (2017-2020) ο στόχος ήταν να μπουν τα θεμέλια της νέας καλλιτεχνικής ταυτότητας του Οργανισμού μας που μόλις είχε μεταστεγαστεί στο νέο του σπίτι στο ΚΠΙΣΝ –το οποίο κατασκευάστηκε και εξοπλίστηκε με δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος– και η δεύτερη τριετία (2020-2023) είχε ως βασική διάσταση τον επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας και τη δημιουργική επανεκκίνηση του Οργανισμού μέσα στο περιβάλλον της πανδημίας, πλέον στην τρίτη θητεία (2023-2026) ο βασικός μας άξονας θα είναι η εξέλιξη, η ανάπτυξη και η περαιτέρω εξωστρέφεια, με στόχο την εκπλήρωση του οράματος για την Όπερα του 21ου αιώνα.
Σε μια τόσο σημαντική στιγμή για μένα προσωπικά, αλλά και για την πορεία του Οργανισμού, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΣ, τους συνεργάτες μου, το καλλιτεχνικό, το τεχνικό, το διοικητικό και το λοιπό προσωπικό του Οργανισμού».
Όπως ο ίδιος έχει πει παλιότερα στην υπογράφουσα, «τις θέσεις της κερδίζουμε με τον αγώνα που κάνουμε τις ιδέες που έχουμε και τη δουλειά μας. Σε ό,τι με αφορά, δεν υπάρχει κάτι άλλο από πίσω. Οσο βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, δεν μου επιτρέπεται με τον αγώνα που έχω κάνει και εγώ και οι συνεργάτες μου αυτά τα 3,5 (σ.σ. τότε) χρόνια αλλά και γενικά τον αγώνα που έκανα σε όλη μου τη ζωή ως συνθέτης, η επιστροφή της Λυρικής σε ένα μικρής κλίμακας θέατρο απομονωμένο. Πρόκειται για την επιθυμία κάποιων ανεγκέφαλων- γράψε το έτσι αν δεν σας πειράζει- οι οποίοι περιορίζονται σε έναν πολύ προσωπικό οπερατικό μικρόκοσμο. Τον οποίο, σε καμία περίπτωση δεν οραματίζομαι και δεν ενστερνίζομαι.»
Εκατοντάδες Ελληνες καλλιτέχνες και ξένοι, περίπου σε ποσοστό 10% έχουν εμφανιστεί κατά τα χρόνια των δύο θητειών του στην ΕΛΣ. «Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα αυτή τη θέση είχα ένα όραμα το οποίο πραγματοποιήθηκε, ευτυχώς, και είμαι πολύ- πολύ περήφανος και χαρούμενος» έλεγε μιλώντας για τις μετακλήσεις των ξένων αλλά και τις εμφανίσεις των Ελλήνων. «Και τώρα να έφευγα θα έφευγα με ψηλά το κεφάλι και θα είχα την συνείδησή μου ήσυχη γιατί ό,τι είπα το έχω πραγματοποιήσει. Ηθελα να αναπτυχθεί το θέατρο και από τα στενά όρια, στα περιθώρια επαρχιακού περιφερειακού θεάτρου, να μπει στις μεγάλες όπερες της Ευρώπης. Μπήκε με τον καλύτερο τρόπο το καταφέραμε να είναι αποδεκτό από όλες τις όπερες γιατί πια συνομιλούμε μαζί τους και δεν κάνουμε εμείς προτάσεις συνεργασίας, μας κάνουν αυτοί. Εκείνοι θέλουν να συμπράξουν μαζί μας, έχουμε μεγάλη και ουσιαστική συνεργασία με τεράστιες όπερες του εξωτερικού και σε αυτές τις συμπράξεις περιλαμβάνεται και το καλλιτεχνικό και το τεχνικό προσωπικό μας.»
Σε επόμενο σημείο είχε ξεκαθαρίσει: «Επειδή οι αμοιβές των καλλιτεχνών που έρχονται απέξω- όπως και των Ελλήνων που πηγαίνουν έξω- είναι υψηλές πολύ υψηλότερες, προσπάθησα στο πλαίσιο της εξωστρέφειας και έφερα καλλιτέχνες τους οποίους δεν πλήρωσε μέχρι στιγμής από την τσέπη του ο Ελληνας φορολογούμενος πολίτης. από την πρώτη πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ μέχρι τώρα όπου ο Έλληνας πολίτης Από τα χρήματα που δίνει μέσω της φορολογίας του στους εποπτευόμενους κρατικούς φορείς, ο κάθε πολίτης δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ γιατί όλα τα βρήκαμε από χορηγούς και από δωρεές. Σε αυτό μας βοήθησε και η δωρεά της εξωστρέφειας από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, γιατί ενδυνάμωσε ακόμα περισσότερο από που κάναμε, δηλαδή μας έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε ισάξια με όπερες του εξωτερικού και με καλλιτεχνικό δυναμικό του εξωτερικού. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι υπάρχουν ρόλοι του που δεν έχουμε κάποιον από το ελληνικό δυναμικό να τους τραγουδήσει. Δεν είναι σωστό να κάνω προγραμματισμό μόνο με όσα μπορεί να κάνει το δικό μου δυναμικό αυτό περιορίζει και τους ίδιους, διότι φτιάχνοντας τις νέες γενιές των τραγουδιστών και των μαέστρων, ανεβαίνουν και οι νεότεροι καλλιτέχνες. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες κατηγορίες. Μέσα στον κορωνοϊό, 22 σύγχρονοι Ελληνες συνθέτες όλων των γενεών γράφουν νέα έργα.
Επίσης, τους ξεφεύγει ότι μέσα στο μπαλέτο οι χορευτές είναι κατά 40% ξένοι, δεν έχω ακούσει κανένα παράπονο από κανένα χορευτή. Τι είναι δηλαδή αυτός αποκλεισμός στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι δυνατόν σε ένα παγκόσμιο θέατρο ένα θέλω μόνο τους Έλληνες;»
Για την Εναλλακτική Σκηνή, που είναι δικό του δημιούργημα, είχε δηλώσει χαρούμενος, επειδή «είναι συγκοινωνούν δοχείο με την κεντρική. Βλέπεις κόσμο που έρχεται στη μία και πάει και στην άλλη και αντιστρόφως, για αυτό και έχει πέσει πάρα πολύ ο ηλικιακός μέσος όρος.»
Και μόνο αυτό να ήταν το κατόρθωμά του, θα άξιζε την τρίτη θητεία!
