Η απόφαση για τις τελευταίες – τελευταίες προσφυγές που είχαν γίνει εναντίον του έργου στον σταθμό Βενιζέλου, βγήκε. Το Συμβούλιο της Επικρατείας (για μια ακόμα φορά) απέρριψε τις αιτήσεις οι αιτήσεις ακυρώσεως, οι οποίες ασκήθηκαν από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, την Πανελλήνια Ενωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων, τον Ενιαίο Σύλλογο Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ, τον Σύλλογο Εκτάκτων Αρχαιολόγων, το Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτου Προσωπικού ΥΠΠΟΑ, την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, τη Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία, καθώς και από ιδιώτες, κατά της απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία εγκρίθηκε η μελέτη απόσπασης και επαναφοράς των αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης. Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε τις αιτήσεις με τις 2560 και 2561/2022 αποφάσεις, οι οποίες δημοσιεύθηκαν σήμερα.
Όπως δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, «Για μία ακόμη φορά, με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δικαιώνονται οι επιλογές και η πολιτική του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για το θέμα του Σταθμού Βενιζέλου. Το έργο προχωρεί απρόσκοπτα, εντός των χρονοδιαγραμμάτων.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποδώσει στους Θεσσαλονικείς το έργο ολοκληρωμένο στο τέλος του 2023 με πέντε σταθμούς-μουσεία, αλλά και με τον μεγαλύτερο διεθνώς αρχαιολογικό χώρο ενταγμένο σε ένα μείζον τεχνικό έργο».
Εφεξής υπάρχει στα χέρια της διοίκησης σημαντική νομολογία, που αφορά σε μεγάλα έργα. Το ΣτΕ έκρινε ότι η αρχαιολογική νομοθεσία επιτρέπει τη μετακίνηση ακίνητου μνημείου, προκειμένου να κατασκευαστούν αμυντικά ή άλλα έργα ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο. Ανάμεσα σε αυτά, ενέταξε και τα έργα του μετρό. Η απόφαση ήταν ομόφωνη.
Ομόφωνη ήταν και η απόφαση για το ότι δεν επήλθε κάποια βλάβη στις αρχαιότητες. Εν ολίγοις, δέχτηκε πως όσα ακούστηκαν για κατατεμαχισμό και «λέγκο» ήταν και είναι ανυπόστατα.
Τέλος, με μειοψηφία τριών μελών, έκρινε ότι ήταν σωστή η μελέτη και δεν θεωρείται αναγκαίο να γίνει διάρθρωση σε τεύχη.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε αναλυτικά τα εξής:
-Ομόφωνα επιβεβαίωσε τη νομολογία του, ότι η αρχαιολογική νομοθεσία επιτρέπει τη μετακίνηση ακίνητου μνημείου, προκειμένου να κατασκευαστούν αμυντικά ή άλλα έργα ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο και ομόφωνα επανέλαβε, για ακόμη μια φορά, ότι οι εν λόγω εξαιρετικές προϋποθέσεις συντρέχουν στην περίπτωση του μετρό της Θεσσαλονίκης.
-Ομόφωνα έκρινε ότι αιτιολογείται νόμιμα η έγκριση της μελέτης απόσπασης και επαναφοράς, η υλοποίηση της οποίας ελέγχεται από τις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες και ότι νομίμως θεωρήθηκε ότι η μελέτη αυτή έπρεπε να εξειδικευθεί σε επόμενα στάδια, όπως και πράγματι συνέβη,
-Ομόφωνα έκρινε ότι οι ισχυρισμοί περί κατατεμαχισμού και αποδόμησης των αρχαιοτήτων δεν επιβεβαιώνονται ούτε από την εγκριθείσα μελέτη, ούτε από τον όλο φάκελο
-Με μειοψηφία τριών μελών, έκρινε ότι η διάρθρωση της μελέτης σε τεύχη (δημοπράτησης, σκοπιμότητας κ.λπ.), είναι περιττή σε αρχαιολογικές εργασίες που εντάσσονται σε ευρύτερα έργα ή σχέδια που χρηματοδοτούνται από άλλους δημόσιους ή επενδυτικούς φορείς, καθώς τα έργα αυτά υπόκεινται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση με ευρείες διατυπώσεις δημοσιότητας και διαβούλευση με το κοινό, οι δε σχετικές αρχαιολογικές μελέτες και εργασίες υπόκεινται στον έλεγχο και την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού και των υπηρεσιών του, σύμφωνα με την νομοθεσία».
Σημειώνεται, απλώς για την Ιστορία, πως δεν υπήρξε απόφαση του ΣτΕ που να δικαίωσε όσους κατά καιρούς προσέφυγαν σε αυτό. Ολες οι αποφάσεις ενέκριναν τις γνωμοδοτήσεις και υπουργικές αποφάσεις του υπουργείου Πολιτισμού.
Η περιπέτεια έληξε οριστικά, στοίχισε όμως στο ελληνικό δημόσιο 45 εκατομμύρια ευρώ ως πρόστιμο στον εργολάβο από τις καθυστερήσεις κατά τα έτη 2016- 2019 (διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) οπότε και στον σταθμό Βενιζέλου δεν έγινε καμιά εργασία.
