Συμβουλή πρώτη: τι κάνουμε άμα δεν ξέρουμε πώς κλίνεται μια λέξη; Ανοίγουμε γραμματικές. Αν δεν έχουμε στο σπίτι, δεν είναι και προς θάνατον, βρίσκουμε ό,τι χρειαζόμαστε στο διαδίκτυο. Θανατερά είναι όμως όσα ανεχτήκαμε όοοοολη αυτή τη βδομάδα. Από ταπεινούς (ή και όχι) ρεπόρτερ μέχρι παρουσιαστές.
Ολοι φταίμε. Φταίει η παιδεία, φταίει η οικογένεια, γνωστά αυτά. Τούτων δοθέντων, πότε η ΕΣΗΕΑ θα αποφασίσει ότι έχουμε και αγράμματους στο επάγγελμα και θα κανονίσει σεμινάρια γλώσσας; Πολύ θέλει να το καταλάβουμε πως οι δημοσιογράφοι παίζουμε μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της γλώσσας του κοινού;
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί ο πατήρ του πατρός και επίσης ο πατέρας του πατέρα συμπλέχθηκαν σε όποιο σχήμα μπορείτε να φανταστείτε και προέκυψε τερατογένεση. Ακριβώς όπως το δημοσιογραφικό κλισέ πα-τέρας. Μόνο που εν προκειμένω, το τέρας το τρέφουμε εμείς.
Ας δούμε πώς κλίνεται κάθε τύπος της λέξης: Ο πατήρ/ του πατρός/ τω πατρί/ τον πατέρα/ ώ πάτερ. Πληθυντικός αριθμός, οι πατέρες/ των πατέρων, τοις πατράσι, τους πατέρας ω πατέρες.
Αν θέλουμε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τον τύπο ο πατέρας/ του πατέρα (και πατρός)/ τον πατέρα/ ω πατέρα (και πάτερ). Πληθυντικός αριθμός, οι πατέρες, των πατέρων, τους πατέρες ω πατέρες (σε όλο τον πληθυντικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τα: πατεράδες, πατεράδων, πατεράδες, πατεράδες). Η δημοτική δεν έχει δοτική πτώση. Σχεδόν ούτε και η κλητική χρησιμοποιείται.
Βαρεθήκατε ε; Λογικό είναι. Αλλά δεν βαριέστε όταν ακούτε κατά ριπάς «πατήρ Αντώνιε» τον πατήρ Αντώνιο, του πατήρ Αντώνιου, μετά του πάτερ Αντωνίου και τέτοια. Και δεν αντιδράτε. Και διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση. Ανάθεμα κι αν ακούστηκε μία φορά σωστά.
Συμβουλή δεύτερη: η επανάληψη είναι μήτηρ (ή και μητέρα άμα θέλετε) μαθήσεως. Τι είπαμε την προηγούμενη φορά; Ο πάτερ (Αντώνιος) εντάσσεται στα προτακτικά καπετάν- κυρά κλπ και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και άκλιτος. Ο Πάτερ Αντώνιος, του Πάτερ Αντώνιου, τον Πάτερ Αντώνιο. Τόσο απλό. Ή το ένα όμως χρησιμοποιούμε, ή το άλλο. Αλλιώς, έχουμε αχταρμά και κουλουβάχατα (ξενικής προέλευσης λέξης και οι δύο. Οι Ελληνες είχαμε ανέκαθεν τάξη- λέμε τώρα…)
Αυτά ακούει ο Νώε στον Παράδεισο και αρχίζει να ονειρεύεται εκστρατείες… Βαρέθηκε ο Αγιος τόσες χιλιάδες χρόνια μετά τον κατακλυσμό να μην σοβαρευόμαστε, και σου λέει μήπως;
Συμβουλή τρίτη: Δεν ξέρουμε την έννοια μιας λέξης, δεν τη χρησιμοποιούμε. Μπαααα τα παιδιά. «Τι την αναχαιτίζει από το να κάνει κάτι αντίστοιχο;» τι με σταματάει από το να σε βρίσω, δεν έχω καταλάβει. Η ευγένεια θα μας φάει εδώ μέσα.
Πουλάκι μου, δεν είναι εχθρός να κινείται ορμητικά εναντίον κάποιου, ούτε είναι ο πληθωρισμός να αναχαιτίσουμε την ανοδική πορεία του. Σταματώ πες, να σε χαίρεται η οικογένειά σου.
Σιγά που δεν υπάρχει κι άλλος: «Πρεσβεύουν την ελληνική γαστρονομία σε μεγάλο βαθμό», λέει ο σεφ. Το πρεσβεύω, σύμφωνα με τα λεξικά, σημαίνει έχω, υποστηρίζω μια γνώμη, άποψη για κάτι, πιστεύω, φρονώ. Ο μάγειρας το καρύκευσε λίγο παραπάνω το ρηματάκι. Προφανώς εννοούσε είναι πρέσβεις της ελληνικής γαστρονομίας. Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου Σώτερ, σώσον ημάς.
Αναμένω και περιμένω πετάει ο όχι και τόσο νέος ρεπόρτερ και ξαφνικά χάνεις τον κόσμο. Αναμένω και περιμένω, είναι το ίδιο, μανούλα μου. Τι νόμισες; Εκείνος ο στίχος «και σε περιμένω τσιγάρο αναμμένο» εννοεί σαν αναμμένο τσιγάρο (όχι ως, δεν είναι κυριολεξία. Αλλά επ’ αυτού, άλλη φορά), δεν εννοεί «και σε περιμένω, τσιγάρο αναμένω). Εσύ αναμένεις και περιμένεις, εμείς όμως γιατί να υπομένουμε;
«Αποποιούνται των ευθυνών τους» γράφεται (μάλιστα, γράφεται, πάνε και οι διορθωτές) συχνά- πυκνά. Τα κλισέ που λέγαμε, μόνο που εδώ είναι λάθος. Το αποποιούμαι συντάσσεται με αιττιακή: «με έγγραφό του γνωστοποίησε ότι αποποιείται το διορισμό του και ζήτησε» και «της φήμης εκείνης που θέλει τον ισχυρό να αποποιείται τις ευθύνες του με ελαφριά καρδιά». Θέλεις να το πεις κάπως λόγια; Απεκδύεται των ευθυνών της, που συντάσσεται με γενική- ψάξε στο λεξικό τη σημασία, όχι όλα έτοιμα.
Πανέμορφη κοπέλα αλλά είπε “δεν ψάχνω για εφημερεύουσες σχέσεις”, παραπονιέται διαδικτυακός φίλος. Μπορεί να μην ήξερε ότι άλλο εφήμερες και άλλο εφημερεύουσες, αλλά πάλι καλά που δεν είπε «εφημερεύοντες σχέσεις». Εδώ άλλος είπε “Ο Μαρτίν είχε δύο ακυρωθέν γκολ”. Αναρωτιέται ο φίλος μου στο Facebook. «Κι εγώ απορώ πώς δεν έγινα πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Άδικη η ζωή». Μα πολύ άδικη.
Να μην προλαβαίνεις να συνέλθεις από ένα μαργαριτάρι και να σε βρίσκει άλλο: «ο 27χρονος συλληφθέντας» λέει μέγας και πολύς ραδιοσταθμός. Αδερφέ, ξαναπάρε τον Τριανταφυλλίδη στα χέρια σου και διάβαζε τρίτη κλίση. Όπως και εκείνος που ξεστόμισε: «σε έναν εξωστρεφές χώρο».
Όταν ο αρχηγός λέει πως οι αγρότες της Πέλλας έχουν καταστροφές στην αγροτική παραγωγή από τους παγετώνες, τι να σου κάνουν τα μέλη; Ποιον να σεβαστούν; «Η εκπροσώπηση του Συριζα θα είναι αρτιμελής» μας ενημέρωσε στέλεχον εεεεε, συγγνώμη, στέλεχος. Θα τραβήξω τις κοτσίδες μου που έλεγε κι ο Παράβας! Και μετά, γέμισε το twitter και το Facebook φωτογραφίες μαμούθ σε παγετώνες στην Πέλλα. Τι; Δεν υπάρχουν πλέον μαμούθ; Γιατί, υπάρχουν παγετώνες στην Ελλάδα; Παρακαλώ πολύ! (το γνωστό αρχηγέ μου: δεν το ξέρεις, μη το λες. Και επειδή συχνά πετάς και από κάτι, αυτοτρολαρήσου και μια φορά, το χιούμορ σώζει! Από πολλές απόψεις και σε πολλές καταστροφές).
