Το αποτέλεσμα των εκλογών στο Ισραήλ, είναι κομβικής σημασίας για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, για τη χώρα μας, αλλά δείχνει και το δρόμο σε όλο το δυτικό κόσμο για το πως ένας συντηρητικός ηγέτης με ιδέες και αρχές πραγματικά φιλελεύθερης δημοκρατίας, μπορεί να επιβιώσει κόντρα στο σάπιο σύστημα της κουλτούρας ακύρωσης και της στρεβλής – επικίνδυνης παγκοσμιοποίησης που έχει γονατίσει και αποτελεί πλέον υπαρξιακή απειλή για τη Δύση και τη Δημοκρατία.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι έχει ενοχλήσει το σύστημα που τις τελευταίες δεκαετίες κινεί τα νήματα διεθνώς και πολύ περισσότερο τη γραφειοκρατία της Ουάσιγκτον, η οποία έχει διαβρωθεί από το σύστημα αυτό και δεν μπορεί να ανεχθεί ένα συντηρητικό ηγέτη που δεν μασάει τα λόγια του και στο κέντρο της πολιτικής του έχει το εθνικό συμφέρον της πατρίδας του.
Όπως δείχνει η νίκη του στις εκλογές της Τρίτης, οι Ισραηλινοί εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται για τη θέση του πρωθυπουργού που κατείχε δύο φορές στο παρελθόν. Σε μια πολύ άγρια γειτονιά, με εχθρούς που επιδιώκουν την καταστροφή του Ισραήλ, κάτι τέτοιο, δεν είναι μικρή ψήφος εμπιστοσύνης.
Με πάνω από το 90% των ψηφοδελτίων καταμετρημένο, το κόμμα Λικούντ του κ. Νετανιάχου πρόκειται να κερδίσει 32 έδρες, από 30 το 2021, σε μια πορεία προς μια κυβέρνηση συνασπισμού έως και 65 αδρών. Αυτή θα ήταν μια μεγαλύτερη πλειοψηφία για τη δεξιά στην Κνεσέτ κόντρα σε οποιαδήποτε πρόβλεψη και προς μεγάλη απογοήτευση των απανταχού θιασωτών της διάλυσης που επικρατεί στο δυτικό κόσμο. Μια νίκη που βάζει τέρμα στην πολιτική παράλυση που μαστίζει το Ισραήλ, από το 2019.
Αυτό αντικατοπτρίζει σημαντικές πραγματικότητες στην ισραηλινή πολιτική. Ο κ. Νετανιάχου εξακολουθεί να θεωρείται ο Ισραηλινός ηγέτης που μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τις μεγάλες δυνάμεις. Με ρωσικά στρατεύματα στη Συρία, το δηλητηριασμένο δισκοπότηρο της κινεζικής οικονομικής εμπλοκής και μια Αμερική χωρίς σοβαρή στρατηγική, το Ισραήλ χρειάζεται ένα στρατηγικό όραμα. Ο κ. Νετανιάχου έχει ένα, όπως περιέγραψε πρόσφατα, η οικονομική και στρατιωτική ισχύς οδηγεί σε διπλωματική επιτυχία, όχι το αντίστροφο. Οι Συμφωνίες του Αβραάμ με τους Άραβες του Κόλπου αποτελούν δικαίωση αυτού του οράματος, αλλά και της κυβέρνησης του πρώην Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τράμπ, που τις στήριξε αταλάντευτα και με πάθος.
Ο κ. Νετανιάχου, είναι επίσης, κόντρα στην ανόητη και χωρίς μπούσουλα πολιτική της σημερινής Ουάσιγκτον, αντιλαμβάνεται το πόσο σοβαρή απειλή για το Ισραήλ και τη Δύση ευρύτερα, αποτελεί το καθεστώς των Μουλάδων του Ιράν. Είναι επίσης, ένα ηγέτης που προωθεί σοβαρές, συντηρητικές και πάνω από όλα ρεαλιστικές, πολιτικές και μεταρρυθμίσεις, ελεύθερης αγοράς, ξεκινώντας από τη θητεία του ως Υπουργός Οικονομικών, το 2003-05. Ο κ. Νετανιάχου ηγήθηκε της μεταμόρφωσης του Ισραήλ από σοσιαλιστική οικονομία στο «έθνος εκκίνησης» που είναι σήμερα.
Εν τω μεταξύ, η ισραηλινή αριστερά έχει καταρρεύσει. Τα δύο κόμματά, συμπεριλαμβανομένου του Εργατικού Κόμματος που κυριάρχησε για δεκαετίες, έλαβαν λιγότερο από το 7% των ψήφων μαζί. Ο ακροαριστερός Meretz είναι πλέον πιθανό να μην κερδίσει έδρες. Η αριστερά έχασε την αξιοπιστία της αφού οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν να δεχτούν ένα κράτος όταν τους προσφέρθηκε, παίρνοντας τη χρηματοδότηση στη Γάζα, μόνο για να χρησιμοποιήσουν τα εδάφη για επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών αμάχων.
Η αριστερά ξεπεράστηκε επίσης από κεντρώους πολιτικούς που επικεντρώθηκαν στο κόστος ζωής. Μετρώντας την κεντροαριστερά, με επικεφαλής τον σημερινό πρωθυπουργό Γιαΐρ Λαπίντ, η αριστερά εξακολουθεί να λαμβάνει μόνο το 25% των ψήφων. Η διάσπαση της Αραβικής Κοινής Λίστας στις συνιστώσες φατρίες βοήθησε επίσης τη Δεξιά.
Το αποτέλεσμα σημαίνει, ότι ο κ. Νετανιάχου θα έχει μια εντολή που του έλειπε τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης θητείας του ως πρωθυπουργός. Αυτό θα κάνει το Ισραήλ πιο σίγουρο για την αντιμετώπιση των περιφερειακών απειλών, καθώς παραμένει ο πιο πολύτιμος σύμμαχος της Αμερικής και της Δύσης στην περιοχή.
Μαζί με το επερχόμενο αποτέλεσμα στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, την ερχόμενη Τρίτη, οι οποίες θα βάλλουν κάποιο φρένο στην ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, η καθαρή επικράτηση Νετανιάχου, δίνει ελπίδα για μια διόρθωση στην πορεία παρακμής που έχει πάρει η Δύση τα τελευταία χρόνια.
Σίγουρα αποτελεί καλά νέα για την Ελλάδα, αφού ένας ισχυρός ηγέτης επανέρχεται στην εξουσία. Ένας πραγματικός φίλος της Ελλάδας, ο οποίος δεν θα παίζει παιχνίδια με τον Σουλτάνο της Τουρκίας και πειρατή του διεθνούς δικαίου, Ταγίπ Ερντογάν, όπως είχε αρχίσει η παρούσα κυβέρνηση στο Ισραήλ. Αρκεί βέβαια, αυτή τη φορά η χώρα μας να αντιμετωπίσει σοβαρά τη φίλη χώρα του Ισραήλ και τον ηγέτη της, προχωρώντας στην εδώ και χρόνια αδίκως καθυστερημένη απόφαση της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσας του Ισραήλ.
Ο Bibi δείχνει το δρόμο σε όλα τα συντηρητικά κόμματα του δυτικού κόσμου και της Ευρώπης, για το πώς μπορούν να επικρατήσουν απέναντι στο επικίνδυνο σύστημα της κουλτούρας ακύρωσης και της στρεβλής παγκοσμιοποίησης. Ας πάρουν λοιπόν μαθήματα και ας κατανοήσουν ότι η καθαρές, αταλάντευτες ιδέες και πολιτικές που στηρίζονται στην προστασία του εθνικού συμφέροντος στο ρεαλισμό και τις αρχές της πραγματικής φιλελεύθερης δημοκρατίας επιβραβεύονται από τον κόσμο και επικρατούν.
Από την Εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρέηγκαν η Δύση έχει να δει τέτοιον ηγέτη. Στα χνάρια της «Σιδηράς Κυρίας» και του «Great Communicator», ο Bibi δείχνει το δρόμο, ας τον ακολουθήσουμε.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Αμερικανικό Πεντάγωνο.
