Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να αναλύεις και να γράφεις για τις διεθνείς εξελίξεις και να μην μπορείς να βρεις κάτι θετικό το οποίο να δίνει μια ελπίδα ότι θα βρεθεί μια πυξίδα για να διαμορφωθεί μια στρατηγική που τουλάχιστον θα επιφέρει μια ισορροπία στην απόλυτη παράνοια την οποία βιώνει ο δυτικός κόσμος με επίκεντρο, δυστυχώς, την Ευρώπη.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Εάν ξεκινήσουμε από την ενεργειακή κρίση, μιλάμε για απόλυτη τραγωδία. Το αστείο έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που σε λίγο θα μπορούμε να πούμε, ότι η ενέργεια που καταναλώνουν σε κωμικοτραγικές άτυπες και μη συνόδους οι Υπουργοί Ενέργειας και οι εργατοώρες που αφιερώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό την πεφωτισμένη ηγεσία της Φον ντερ Λάιεν, κινδυνεύει όχι μόνο να μην συνεισφέρει στην επίλυση του προβλήματος, αλλά να το επιδεινώσει ακόμη περισσότερο.
Επειδή όμως η κριτική για να είναι αξιόπιστη θα πρέπει να είναι και δίκαιη, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου στο Λευκό Οίκο στις τάξεις της ομάδας του Αμερικανού Προέδρου, Τζο Μπάιντεν, επικρατεί το απόλυτο χάος.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την αμερικανική πρωτεύουσα, oρισμένοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν ανησυχούν όλο και περισσότερο, ότι το σχέδιό τους να περιορίσουν την τιμή του πετρελαίου που αγοράζεται από τη Ρωσία μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ.
Ως γνωστόν το σχέδιο επιδιώκει να διατηρήσει αρκετές ρωσικές προμήθειες στην παγκόσμια αγορά για να αποτρέψει την άνοδο των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου, αλλά η πρόταση είναι εξαρχής περίπλοκη και περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι δεν μπορεί να διαμορφωθεί κοινή γραμμή στις τάξεις των συμμάχων στην Ευρώπη. Επίσης, οι προοπτικές επιτυχίας του, έχουν υπονομευθεί δυνητικά από την κίνηση του OPEC+ να μειώσει την παραγωγή κατά 2 εκατομμύρια βαρέλια, διότι έχει αυξήσει τη μεταβλητότητα στις αγορές και η πολιτική που προωθείται από την Ουάσιγκτον, για την επιβολή ανώτατου ορίου στις τιμές του πετρελαίου της Ρωσίας θα μπορούσε αντί για μείωση των τιμών να οδηγήσει σε άνοδο.
Παρόλα αυτά, και εδώ είναι που διαπιστώνει κανείς την τρικυμία εν κρανίο που επικρατεί, το σχέδιο θεωρείται ως η καλύτερη επιλογή μεταξύ κακών επιλογών για τον περιορισμό των εσόδων της Ρωσίας από το πετρέλαιο και της χρηματοδότησης για τον πόλεμό της στην Ουκρανία και προχωρά η πίεση για εφαρμογή του.
Και σαν να μην φτάνει αυτό το μπάχαλο, ο κ. Μπάιντεν δεν σταματά να ανοίγει μέτωπα σε όλο το μήκος και το πλάτος του πλανήτη, πιεζόμενος από το επερχόμενο (με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις) δυσμενές για τον ίδιο και του Δημοκρατικούς αποτέλεσμα στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσο. Μετά την απόφαση του OPEC+, θεώρησε σωστό να απειλήσει τη Σαουδική Αραβία. Με την Κίνα η ένταση αυξάνεται και ο Κιμ στη Βόρεια Κορέα, άρχισε πάλι να παίζει με πυραύλους.
Στο μέτωπο της οικονομίας τα ίδια και χειρότερα.
Χθες, ανακοινώθηκαν τα στοιχεία του πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, για το μήνα Σεπτέμβριο. Τα νέα δεν είναι καθόλου καλά και αυτό είναι βέβαιο ότι θα αυξήσει ακόμη περισσότερο την πίεση στην Ευρώπη, όπου η κατάσταση με τον πληθωρισμό είναι χειρότερη. Τόσο η FED όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είναι δεδομένο ότι θα συνεχίσουν την πολιτική γενναίων αυξήσεων των επιτοκίων, με αποτέλεσμα το χρήμα να γίνει ακόμη πιο ακριβό με ότι αυτό σημαίνει για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα, οι τιμές που πλήρωναν τα αμερικανικά νοικοκυριά αυξήθηκαν υψηλότερα τον Σεπτέμβριο καθώς ένα ευρύ φάσμα αγαθών και υπηρεσιών έγινε ακριβότερο.
Οι τιμές αυξήθηκαν 8,2% σε σύγκριση με ένα χρόνο νωρίτερα, απόδειξη ότι η σταθερότητα των τιμών που επιδιώκει η Federal Reserve παραμένει ένας άπιαστος και μακρινός προορισμός.
Σε σύγκριση με τον Αύγουστο, οι τιμές αυξήθηκαν κατά 0,4%, ανέφερε το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας των ΗΠΑ.
Ο βασικός ΔΤΚ, ο οποίος αφαιρεί τις ασταθείς τιμές των τροφίμων και της ενέργειας, αυξήθηκε 6,6% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό δομικού πληθωρισμού από το 1982, ξεπερνώντας τα πρόσφατα υψηλά του 6,4% που σημειώθηκαν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο. Για τον μήνα, οι βασικές τιμές αυξήθηκαν 0,6%.
Οι οικονομολόγοι ανέμεναν ότι ο δείκτης θα σημείωνε άνοδο 0,2% σε μηνιαία βάση και 8,1% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν. Ο βασικός ΔΤΚ προβλεπόταν να αυξηθεί 0,4% από μήνα σε μήνα και 6,5% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν.
Τα μηνιαία στοιχεία δείχνουν ότι ο πληθωρισμός επιταχύνεται. Αφού μηδενίστηκε τον Ιούλιο, ο βασικός δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε για δύο συνεχόμενους μήνες. Τον Αύγουστο αυξανόταν με ρυθμό 0,12%. Οι βασικές τιμές αυξήθηκαν 0,31% τον Ιούλιο και 0,56% τον Αύγουστο.
Δυστυχώς, όλη αυτή η ζοφερή εικόνα, δεν φαίνεται να έχει τελειωμό. Πολιτικές ηγεσίες και Κεντρικές Τράπεζες στο δυτικό κόσμο, όχι μόνο απέτυχαν να διαγνώσουν το τι έρχονταν, αλλά δεν δείχνουν καν να μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Μαζί με το γεωπολιτικό μπάχαλο που επικρατεί και επιδεινώνεται όλο και περισσότερο, όσο και να θέλει κανείς να δει κάτι ελπιδοφόρο στο βάθος του τούνελ είναι σχεδόν αδύνατο.
Ζητείται πυξίδα, αλλά δεν υπάρχει και χειριστής να την λειτουργήσει.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
