Είναι πολλοί εκείνοι που βιάζονται να πουν ότι η Κίνα κατάπιε εύκολα και με απλή γκρίνια την ιστορία με την επίσκεψη της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόσι, στην Ταϊβάν, και το μόνο σίγουρο είναι ότι κάνουν ένα τραγικό λάθος. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιμένω στην επισήμανση που κάνουν πλέον όλα τα μεγάλα ονόματα της διεθνούς οικονομίας και όλοι οι σοβαροί στρατηγικοί αναλυτές των διεθνών εξελίξεων, ότι πλέον η διεθνής οικονομία και η οικονομία είναι πλέον ο κρισιμότερος παράγοντας εθνικής και διεθνούς ασφάλειας. Αυτό το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το Πεκίνο και ελπίζω και εύχομαι να υπάρχουν ακόμη κάποιοι που το κατανοούν στην Ουάσιγκτον.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Μπορεί το Πεκίνο να μη προχώρησε σε παράτολμες και έντονα επιθετικές κινήσεις μετά το σόου της κ. Πελόσι στην Ταϊπέι, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πραγματικά απογοητευτικό για όσους γνωρίζουν το πως λειτουργούν οι Κινέζοι.
Ας δούμε λοιπόν ορισμένα δεδομένα, έτσι ώστε να γίνει κατανοητό ότι το Πεκίνο έχει πολλούς άσους στο μανίκι του για να κάνει δύσκολη τη ζωή της Ουάσιγκτον, η οποία ας ελπίζουμε ότι στην ατέρμονη αναζήτηση στρατηγικής στο πλέον κρίσιμο διεθνές θέμα που είναι η αντιμετώπιση της Κίνας, δεν θα παρασύρει για μια ακόμη φορά συνολικά τη Δύση, όπως έγινε και με τη Ρωσία.
Η Κίνα εξακολουθεί να κατέχει σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια αμερικανικών κρατικών ομολόγων. Τα κρατικά ταμεία και τα επιπλέον ασφάλιστρα κινδύνου είναι σημαντικά θέματα.
Ο άμεσος αντίκτυπος στην αγορά από την επίσκεψη της Πελόσι στην Ταϊβάν μπορεί να εξασθενεί, αλλά έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στους διαχειριστές κεφαλαίων αναφορικά με το πως να λειτουργήσουν υπό το πρίσμα των όλο και πιο τεταμένων σχέσεων, μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου.
Μια σύγκρουση – οικονομική – ΗΠΑ-Κίνας θα αποτελέσει ένα πρόσθετο σημείο πίεσης για τις ήδη εύθραυστες αλυσίδες εφοδιασμού ή εικασίες σχετικά με το αν το Πεκίνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως όπλο την τεράστια κατοχή ομολόγων. Οι σοβαροί επενδυτές είναι πεπεισμένοι πώς το ταξίδι της Πελόσι, μπορεί να έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στην αγορά και τη διεθνή οικονομία.
Το ταξίδι της Πελόσι έφερε για άλλη μια φορά στο προσκήνιο τους κινδύνους που προκύπτουν στις διεθνείς αγορές, από τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας και πώς αυτό επηρεάζει τις στρατηγικές επενδύσεις στις κινεζικές αγορές, τα παγκόσμια εμπορεύματα και τα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλών παραδείσων, σε περίπτωση που επιδεινωθεί αυτή η σχέση.
Είναι δεδομένο ότι αυτό το ζήτημα θα παραμείνει πολύ περισσότερο από ότι θα επιτρέψει η προσοχή της αγοράς. Οι σοβαροί γεωστρατηγικοί αναλυτές συμφωνούν στην πλειοψηφία τους, στην άποψη ότι εξακολουθούμε να είμαστε ανησυχητικά κοντά σε μια πιθανή Τέταρτη Κρίση των Στενών της Ταϊβάν.
Οι επενδυτές συνέχισαν να αναλύουν τα πρωτοσέλιδα για ενδείξεις σχετικά με το πώς η Κίνα μπορεί να ανταποδώσει, πέρα από τις στρατιωτικές ασκήσεις και ορισμένους εμπορικούς περιορισμούς έναντι της Ταϊβάν. Η άνοδος των αποδόσεων του Δημοσίου την Τρίτη πυροδότησε συζήτηση για το τι θα κάνει το Πεκίνο, με το σωρό των αμερικανικών κρατικών ομολόγων που έχει στην κατοχή του και πλησιάζουν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Το ύψος του χρέους των ΗΠΑ που κατέχει η Κίνα δείχνει τον βαθμό στον οποίο και οι δύο οικονομίες είναι αλληλένδετες. Ωστόσο, η σχέση τους έχει αλλάξει τα τελευταία έξι χρόνια με διαφωνίες σχετικά με το εμπόριο, τον τεχνολογικό ανταγωνισμό, την ασφάλεια και την πιθανή διαγραφή κινεζικών εταιρειών στις ΗΠΑ.
«Η επίσημη επιστροφή της επιρροής των ΗΠΑ στην Ασία-Ειρηνικό θα επιταχύνει αναπόφευκτα την αποσύνδεση ΗΠΑ-Κίνας. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα εξελισσόμενο γεγονός, οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για ένα πόλεμο νεύρων που μπορεί να ενισχύσει την υψηλή αστάθεια της αγοράς βραχυπρόθεσμα.
Ορισμένοι αναλυτές χαρτογράφησαν επίσης, μια πιο μακροπρόθεσμη πιθανότητα, για το πώς τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας μπορεί να αποδειχθούν μια σημαντική στιγμή στην ιστορία Ασίας-Ειρηνικού και ενδεχομένως να αλλάξουν την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων στην περιοχή. Η Ταϊβάν είναι ένας κρίσιμος παγκόσμιος προμηθευτής ημιαγωγών και άλλων αγαθών υψηλής τεχνολογίας.
Είναι πολύ πιθανό το Πεκίνο, να χρησιμοποιήσει τις «τακτικές σαλάμι», μια αποσπασματική προσέγγιση για να διαιρέσει και να κατακτήσει τον αντίπαλο και πώς αυτό μπορεί να επηρεάσει τις ήδη πνιγμένες αλυσίδες εφοδιασμού.
Σε στρατιωτικό επίπεδο, εξετάζοντας προσεκτικά τις ζώνες των κινεζικών ασκήσεων, πρόκειται για τις πλησιέστερες στο νησί όλων των εποχών. Αν και δεν υπάρχει καμία ένδειξη για κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή, είναι πολύ πιθανό οι ασκήσεις να γίνουν μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες για να επηρεάσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού.
Σε εποχές που όλα φαίνονται τόσο αβέβαια, μερικές φορές οι μεγαλύτερες συναλλαγές περιλαμβάνουν την αγορά των παραδοσιακών παραδείσων, όπως ομόλογα και δολάριο.
Η αυξανόμενη ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, πρόκειται να ερεθίσει περαιτέρω τα νεύρα των επενδυτών, ωθώντας τους σε ασφαλέστερα περιουσιακά στοιχεία για να ξεπεράσουν τις επιδόσεις.
Ο τόνος έχει οριστεί για τις μετοχές για τον Αύγουστο και το υπόλοιπο του έτους. Οι γεωπολιτικές εντάσεις θα αυξηθούν. Βλέπουμε επίσης την επιστροφή σε ασφαλή καταφύγια και το δολάριο.
Σε περίπτωση που οι τριβές μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων συνεχίσουν να επιδεινώνονται, θα υπάρξουν κέρδη στα ομόλογα του χρυσού και μακροπρόθεσμα σηματοδοτείται μια περαιτέρω κλιμάκωση των ψυχροπολεμικών εντάσεων μεταξύ της Δύσης και της Κίνας/Ρωσίας, πράγμα που σημαίνει υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου.
Οι στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας κοντά στην Ταϊβάν, θα εξακολουθήσουν να κρατούν τους επενδυτές σε εγρήγορση.
Είναι ξεκάθαρο ότι η Κίνα κρατάει πολλά γερά χαρτιά έναντι των ΗΠΑ, και μπορεί να προκαλέσει τεράστιο πόνο χωρίς να προβεί σε επέμβαση στην Ταϊβάν ή σε κάποιο θερμό επεισόδιο. Πόνο μεγέθους που μπορεί ένα θερμό επεισόδιο να είναι και προτιμότερο. Όπως απέδειξε η κρίση με τη Ρωσία, η οικονομία είναι το πιο ισχυρό και πιο βάναυσο όπλο. Βλέπουμε πως πονάει η Δύση στον τομέα της ενέργειας και των τροφίμων. Με την επιλογή της Ουάσιγκτον να ανεβάσει τους τόνους με την Κίνα, το ενδεχόμενο να προστεθούν σε αυτά και προβλήματα στην τεχνολογία, στις επικοινωνίες ακόμα και στις καφετιέρες είναι προ των πυλών.
Δυστυχώς, οι φωστήρες που χαράσσουν πολιτική στην Ουάσιγκτον, δεν άκουσαν τον Κίσινγκερ, ο οποίος προειδοποίησε λέγοντας ότι στρατηγικά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία να κάνεις ότι είναι δυνατό για να φέρεις κοντά τους στρατηγικούς αντιπάλους σου. Οι άνευ λόγου και ουσίας λεονταρισμοί της Πελόσι και η αδυναμία διαμόρφωσης ρεαλιστικής στρατηγικής από την κυβέρνηση Μπάιντεν, οδήγησαν σε σφιχταγκάλιασμα Πεκίνο και Ουάσιγκτον, και σε αυτή την αγκαλιά είναι πολύ πιθανό να προστεθούν και πολλά άλλα καλά παιδιά του διεθνούς συστήματος.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
