Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, σχολίασα ότι αφενός η ακρίβεια είναι ο μεγάλος εχθρός των ευρωπαϊκών κοινωνιών και αφετέρου πως με τον λαϊκισμό δεν έχουμε ξεμπερδέψει. Γι’ αυτό, έθεσα ως ευθύνη του πολιτικού προσωπικού κάθε χώρας να αναζητήσει, να βρει και να εφαρμόσει τις κατάλληλες πολιτικές που θα αποσυμπιέσουν την οικονομική πίεση που βιώνει η υφήλιος εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ώστε η «δίδυμη καταιγίδα» του σήμερα να μην εξελιχθεί σε πόλωση για τον προσανατολισμό κάθε χώρας.
Του Θεόδωρου Γ. Καράογλου *
Δυστυχώς η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν κουράσει τις κοινωνίες. Οι αυξημένες τιμές του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του ηλεκτρισμού, των πρώτων υλών και των τροφίμων επιδρούν με αρνητικό στους πιο αδύναμους καθιστώντας τους ευάλωτους στους κήρυκες του λαϊκισμού, ο οποίος ως φαινόμενο, βάσει ορισμού, χαρακτηρίζεται από υπερβολική και μη αυθεντική λαϊκότητα, καθώς αρκείται στο να προτείνει δημαγωγικές και απατηλές «λύσεις» στα υπαρκτά προβλήματα του κόσμου.
Προφανώς όλα τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τη Γαλλία αλλά το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία υπονομεύεται από τον ευρωσκεπτικισμό, με αποτέλεσμα να καλείται να βαδίσει τα επόμενα χρόνια σε ένα… ολισθηρό έδαφος. Δεδομένου ότι σήμερα έχουμε ένα τέλος εποχής, η καινούργια αρχή που αναδύεται μπροστά μας οφείλει να συνοδεύεται από έναν αναγκαίο σχεδιασμό για το αύριο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη μια παγκόσμια κρίση!
Όσον αφορά στην πατρίδα μας οι προκλήσεις, τα στοιχήματα, αλλά και οι παγίδες είναι πολλές για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η σημαντικότερη, ευθύνη μας, όμως, είναι να παραμείνουμε σε επαφή με τις ανάγκες της εποχής. Να συνεχίσουμε την πορεία που έχουμε χαράξει στο δρόμο της διαφάνειας, της ειλικρίνειας και του πραγματισμού, αντιστεκόμενοι στην «ψήφο διαμαρτυρίας» εξαιτίας της ακρίβειας, η οποία θα δυναμώσει τις δυνάμεις του λαϊκισμού και των άκρων.
Βλέπετε, ο λαϊκισμός μπορεί να προσκολλάται στην οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία, έχοντας ως σημείο τομής την προγραμματική ανευθυνότητα, όμως στην εγχώρια πολιτική σκηνή έχει αποδειχθεί πως είναι… προνόμιο της Αριστεράς. Για παράδειγμα, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, για μείωση του φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, χωρίς ταυτόχρονα συγκεκριμένη πρόταση για το πώς δημοσιονομικά θα εξομοιωθεί, είναι λαϊκισμός χειρίστου είδους. Άλλη μια προσπάθεια, δηλαδή, της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης να τάξει στους Έλληνες τον… παράδεισο χωρίς θυσίες, που στον πυρήνα της έχει τη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης και ταυτόχρονα τη διατήρηση της υποτιθέμενης «φιλολαϊκότητας της Αριστεράς» μέσω της δημαγωγίας των αντιμέτρων.
Στη μάχη ανάμεσα στον ορθολογισμό και στο λαϊκισμό οι Έλληνες καλούμαστε να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Να βροντοφωνάξουμε «ως εδώ» σε όσους επιχειρούν να θέσουν και πάλι σε λειτουργία τη λαϊκίστικη μηχανή του μίσους δημιουργώντας τη γενιά των «νέο-αγανακτισμένων».
Το μέτρο και η σύνεση είναι η απάντηση σε κάθε είδους κραυγές. Σε τελική ανάλυση δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις των προβλημάτων. Το μυστικό της επιτυχίας είναι ο μόχθος. Και όπως παρατήρησε ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής τον Οκτώβριο του 1977, στην προεκλογική ομιλία του στη Θεσσαλονίκη: «Η Δημοκρατία προϋποθέτει ηγεσία που να έχει το θάρρος να λέγει την αλήθεια, αλλά και λαό που να έχει το θάρρος να ακούει την αλήθεια και να την τιμά».
* Ο κ. Θεόδωρος Γ. Καράογλου είναι Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης Ν.Δ.
