Σε λίγα εικοσιτετράωρα ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζό Μπάιντεν, φτάνει στην Ευρώπη για να συμμετέχει στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, αλλά και στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται ίσως για το πιο κρίσιμο ταξίδι Αμερικανού Προέδρου στην Ευρώπη, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, με δεδομένη την κρίση που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία, με την παράνομη και στρατηγικά ανόητη εισβολή του Προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, σε μια ανεξάρτητη χώρα στην καρδία της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Από τα αποτελέσματα αυτού του ταξιδιού θα κριθεί το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας, αλλά και το νέο γεωπολιτικό σκηνικό στο διεθνές σύστημα.
Στο τελευταίο μου άρθρο με τίτλο, “Το ταξίδι Μπάιντεν στην Ευρώπη: Και τώρα τι κύριε Πρόεδρε;“, αναφέρθηκα στην ανάγκη ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, όταν θα έρθει στην Ευρώπη να κομίσει ένα σχέδιο για την επόμενη ημέρα, των κοσμογονικών αλλαγών που έχει επιφέρει, στο διεθνές οικονομικό και εμπορικό σύστημα, η κρίση στην Ουκρανία, αλλά και στην ανάγκη οι ευρωπαίοι ηγέτες να απαιτήσουν να ακούσουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο της Ουάσιγκτον, για την στήριξη της Ευρώπης, την επόμενη ημέρα, η οποία προδιαγράφεται εξαιρετικά δύσκολη σε όλα τα επίπεδα για τους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου.
Πραγματικά, περίμενα ότι ο ηγέτης της ηγέτιδας δύναμης της Δύσης, της μεγαλύτερης δημοκρατίας του κόσμου, θα αντιλαμβάνονταν την κρισιμότητα της στιγμής, και της βαρύτητας της αποστολής του, και θα κόμιζε ένα τέτοιο σχέδιο. Δυστυχώς, οι κινήσεις της Ουάσιγκτον, όχι μόνο δεν δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά κάτι το οποίο κινείται σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατεύθυνση.
Λίγο πριν την άφιξη του κ. Μπάιντεν στις Βρυξέλλες και τη βόλτα στην Πολωνία, όλα δείχνουν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος, όχι μόνο δεν κομίζει ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την επόμενη ημέρα, αλλά έρχεται για να πιέσει την Ευρώπη, να επεκταθούν οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, και στον τομέα της ενέργειας.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ουάσιγκτον, έχει επιλέξει μια στρατηγική της οποίας στόχος είναι, η πτώση του Πούτιν από την εξουσία με οποιοδήποτε κόστος, αδιαφορώντας για τη ζημιά που θα υποστεί από την εφαρμογή της το σύνολο της Ευρώπης, και τον κίνδυνο να ξεσπάσουν φωτιές, παρόμοιες με αυτή της Ουκρανίας, σε διάφορα εύφλεκτα σημεία του πλανήτη στα οποία το καθεστώς Πούτιν, λόγω της ανόητης πολιτικής της Ουάσιγκτον από το 2008 και μετά, έχει βάλει πόδι.
Στο τελευταίο του άρθρο – ανάλυση, ο κατά την προσωπική μου άποψη, μεγαλύτερος ιστορικός του 21ου αιώνα, Νίλ Φέργκιουσον, διατυπώνει την άποψη, ότι, “Ο Μπάιντεν κάνει ένα κολοσσιαίο λάθος να πιστεύει ότι μπορεί να ματώσει τη Ρωσία ολοκληρωτικά, να ανατρέψει τον Πούτιν και να στείλει μήνυμα στην Κίνα να κρατήσει τα χέρια της μακριά από την Ταϊβάν.” Μάλιστα, παραθέτει την εξαιρετικά σημαντική για την ανάλυση της συστημικής κρίσης που βιώνουμε αυτή τη στιγμή, λόγω της εισβολής Πούτιν στην Ουκρανία, ρήση του πρώην Αμερικανού Υπουργού Άμυνας, Άστον Κάρτερ, ο οποίος είχε πει ότι, “Η γλώσσα που μιλούν οι άνθρωποι στους διαδρόμους της εξουσίας, δεν είναι η οικονομία ή η πολιτική. Είναι η ιστορία.” Και δυστυχώς, ο Αμερικανός Πρόεδρος και η ομάδα του εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, συνεχίζει να κάνει το τραγικό λάθος να αγνοεί την ιστορία.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν, έρχεται στην Ευρώπη, και έχει αποφασίσει να συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος. Η Ουάσιγκτον, αλλά και χώρες του ΝΑΤΟ υπό την πίεσή της, θα συνεχίσουν να προμηθεύουν όπλα τον ουκρανικό στρατό.
Ο Φέργκιουσον, ο οποίος πέρα από το γεγονός ότι είναι, ίσως, το καλύτερο αναλυτικό μυαλό της εποχής μας, και αυτό διότι γνωρίζει ιστορία καλύτερα από οποιονδήποτε, έχει και άριστες πηγές στους κόλπους της αμερικανικής αλλά και της βρετανικής κυβέρνησης. Στην ανάλυση του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, το μόνο τελικό παιχνίδι, για την Ουάσιγκτον σήμερα, είναι το τέλος του καθεστώτος Πούτιν. Στην αμερικανική πρωτεύουσα έχουν αποφασίσει ότι όσο παραμένει ο Πούτιν στην εξουσία, η Ρωσία θα είναι ένα κράτος παρίας που δεν θα γίνει ποτέ δεκτό πίσω στην κοινότητα των εθνών. Ταυτόχρονα, βλέποντας τις απειλές που πλέον εκτοξεύει η Ουάσιγκτον προς την πλευρά της Κίνας, είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν πιστεύει ότι το Πεκίνο έχει κάνει ένα τεράστιο λάθος, να πιστεύει ότι ο Πούτιν θα τη γλιτώσει.
Με βάση αυτά τα συμπεράσματα και με βάση αυτή τη στρατηγική, έρχεται στην Ευρώπη, ο Αμερικανός Πρόεδρος. Μακάρι να έχει δίκιο, αλλά ο κίνδυνος τα συμπεράσματα και η στρατηγική της κυβέρνησής του, να είναι λάθος, είναι παραπάνω από υπαρκτός. Και τότε οι συνέπειες για την Ευρώπη, θα είναι καταστροφικές.
Δυστυχώς, αγνοώντας και πάλι την ιστορία, ο Αμερικανός Πρόεδρος και η κυβέρνησή του, αναλύουν την κατάσταση και καταλήγουν στο συμπέρασμα της πτώσης του Πούτιν, βασιζόμενοι σε δεδομένα, αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η Ρωσία δεν είναι κάτι τέτοιο, και η ιστορία της δεν στηρίζει την ανάλυση αυτή από την σημερινή Ουάσιγκτον.
Η παράταση του πολέμου, που είναι σαφές ότι προωθεί η κυβέρνηση Μπάιντεν, είναι δεδομένο ότι όχι μόνο θα αφήσει δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς νεκρούς και εκατομμύρια άστεγους, αλλά και να παραδώσει στον Πούτιν κάτι που μπορεί εύλογα να παρουσιάσει στην πατρίδα του ως νίκη.
Επίσης, όσο αφορά την Κίνα, η κυβέρνηση Μπάιντεν κάνει μεγάλο λάθος να πιστεύει, ότι οι απειλές της για δευτερογενείς κυρώσεις κατά κινεζικών εταιρειών θα αποθαρρύνουν τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ από το να στηρίζει τη Ρωσία, κυρίως οικονομικά.
Η στρατηγική της Δύσης, υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον, βασίζει όλα τα χαρτιά της ότι ο χρόνος λειτουργεί εναντίον του Πούτιν, στην Ουκρανία, και αγνοεί πλήρως το αντίθετο ενδεχόμενο, ότι όσο περνάει ο καιρός ο πόλεμος μπορεί να εξελιχθεί πολύ άσχημα για την Ουκρανία. Είναι σαφές ότι ο Πούτιν δεν έχει παίξει ακόμη όλα του τα χαρτιά στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Μπάιντεν, κάνει λάθος κινήσεις σε μια σειρά μέτωπα, όπου ο Πούτιν, λόγω τραγικών λαθών στρατηγικής προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων έχει βάλει γερά πόδι, και μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα για τη Δύση. Η παρουσία της Ρωσίας στη Συρία, στη Βόρεια Αφρική, ακόμη και στη Λατινική Αμερική, υποτιμάται εγκληματικά από την Ουάσιγκτον.
Στη Μέση Ανατολή, η Ουάσιγκτον έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει τραγικά λάθη, με πολύ αρνητικές συνέπειες για τη Δύση ευρύτερα. Λάθη τα οποία, μπορεί να ανάψουν παρόμοιες με την Ουκρανία φωτιές στο άμεσο μέλλον.
Χθες ο OPEC+ ( χώρες του OPEC συν τη Ρωσία), επανέλαβε ξεκάθαρα την σθεναρή προσήλωσή του στη συμφωνία με τη Ρωσία, όσο αφορά την παραγωγή πετρελαίου, παρά τις εντονότατες πιέσεις του Αμερικανού Προέδρου και της κυβέρνησής του.
Η εμμονή της κυβέρνησης Μπάιντεν, να αναβιώσει την πολύ αρνητική σε όλα τα επίπεδα συμφωνία με το Ιράν, σχεδόν πληρώνοντας το καθεστώς της Τεχεράνης, για το πυρηνικό πρόγραμμα, ενοχλεί σφοδρά τις Αραβικές χώρες και το Ισραήλ. Είναι πολύ εύκολο, σχεδόν βέβαιο, ότι απειλείται έκρηξη και εκεί, η οποία θα κάνει την Ουκρανία να μοιάζει με αστεία υπόθεση.
Και πολύ σύντομα, ο Αμερικανός Πρόεδρος και η κυβέρνησή του, αγνοεί στην πίεση του προς την Ευρώπη, να στηρίξει την στρατηγική του παρατεταμένου, μέχρι τελικής πτώσεως του Πούτιν, πολέμου στην Ουκρανία, την δεινή κρίση που έρχεται στο μέτωπο των τροφίμων και των κρίσιμων για μια σειρά βασικά αγαθά καθημερινότητας μετάλλων και πρώτων υλών.
Σε μια στιγμή που έχει ξεσπάσει στην καρδιά της Ευρώπης, η μεγαλύτερη, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κρίση, ο Πρόεδρος Μπάιντεν δείχνει όλο και πιο πολύ ότι όχι μόνο αποτυγχάνει στη βασική αποστολή του, ως ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, που είναι η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ευημερία της Δύσης, αλλά τη θέτει σε σοβαρό κίνδυνο.
Η αποτυχία αυτή της αποστολής του Αμερικανού Προέδρου, απειλεί κατά κύριο λόγο την Ευρώπη, και ελπίζω και εύχομαι οι Ευρωπαίου ηγέτες να το έχουν αντιληφθεί και να μην το επιτρέψουν. Αυτή θα είναι η πραγματική χειραφέτηση και η στρατηγική ανάταση της Ενωμένης Ευρώπης, και όχι τα επικοινωνιακά σόου, με τις ομιλίες του κύριου Ζελένσκι στα κοινοβούλια της Ευρώπης.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, απόφοιτος του, The American University School of International Service, Washington DC, του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, Washington DC, μέλος του, The International Institute for Strategic Studies. Υπήρξε ανταποκριτής επί σειρά ετών στην Ουάσιγκτον και διαπιστευμένος στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο.
