Στις διεθνείς σχέσεις και γενικά στην πολιτική, υπάρχει ένας κανόνας που όποιος δεν τον κατανοεί συνήθως, είναι αυτός που πληρώνει το κόστος. Πρόκειται για τον κανόνα, “perception is reality” (η αντίληψη είναι πραγματικότητα). Δυστυχώς, για τη Δύση, αυτό το έχει καταλάβει ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά δεν το έχει καταλάβει ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζό Μπάϊντεν, και οι υπόλοιπες ηγεσίες της Δύσης.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Ο Ρώσος Πρόεδρος, παρά τις απειλές του Αμερικανού Προέδρου και του συνόλου των ηγετών της Δύσης, προχώρησε στην εισβολή στην Ουκρανία, καταφέρνοντας να δημιουργήσει την αντίληψη, ότι είναι αποφασισμένος για όλα και δεν πρόκειται να τον σταματήσουν οι οποιεσδήποτε απειλές και κυρώσεις της Δύσης. Μάλιστα απείλησε συνολικά τη Δύση, ότι εάν εμπλακεί στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, θα αντιμετωπίσει αντίδραση που όμοιά της δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά. Απειλή, που πάγωσε το αίμα πολλών στις δυτικές πρωτεύουσες, με δεδομένο το γεγονός ότι ο Πούτιν, έχει αποδείξει ότι είναι απρόβλεπτος. Και εδώ ο Πούτιν, παίζει ωμά τον κανόνα, perception is reality.
Εδώ και εβδομάδες ο Πρόεδρος Μπάιντεν και η Δύση συνολικά, όχι μόνο προειδοποιούσαν, αλλά περιέγραφαν, πως θα γίνει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, απειλώντας ταυτόχρονα τον Πούτιν με σκληρές κυρώσεις, εάν προχωρούσε. Προχώρησε.
Στην χθεσινή ανακοίνωση της νέας δέσμης κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πρόεδρος Μπάιντεν, παραδέχθηκε ότι οι κυρώσεις δεν πρόκειται να άλλαζαν την ειλημμένη εδώ και καιρό, απόφαση του Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία. Από τη στιγμή που ο Αμερικανός Πρόεδρος παραδέχεται κάτι τέτοιο, επικαλούμενος ταυτόχρονα ότι οι κυρώσεις θα πονέσουν τόσο πολύ τη Ρωσία και τον Πούτιν, που θα καταντήσει δύναμη δεύτερης κατηγορίας, γιατί περίμενε και αυτός και οι υπόλοιποι ηγέτες της Δύσης, να υλοποιήσει την εισβολή στην Ουκρανία, και δεν επέβαλαν τις κυρώσεις νωρίτερα;
Τα επιχειρήματα περί ευκαιρίας στη διπλωματία, και αποφυγής να δώσουν στον Πούτιν αφορμή για την εισβολή, έχουν καταρρεύσει από τις εξελίξεις και δυστυχώς μόνο αστεία μπορούν να χαρακτηριστούν. Αντίθετα του έδωσαν τη δυνατότητα να προετοιμαστεί.
Στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων, αναφορικά με την επιτυχία των κυρώσεων και την διστακτικότητα που επιδεικνύει να εκδιώξει τη Ρωσία από το swift (παγκόσμιο σύστημα διακίνησης κεφαλαίων), ο Αμερικανός Πρόεδρος, είπε το επικό οι κυρώσεις που βάζουμε ξεπερνούν το swift και για να δούμε την επίδραση που θα έχουν σε ένα μήνα.
Την ίδια ώρα το πετρέλαιο κτύπησε 100 δολάρια το βαρέλι, το φυσικό αέριο, ειδικά στην Ευρώπη, στρατόσφαιρα, και κρίσιμα προϊόντα και υλικά, έχουν πάρει τον ανήφορο, με τις επιπτώσεις στις οικονομίες και το πορτοφόλι των πολιτών να προβλέπονται εξαιρετικά δυσμενείς.
Ακόμα και οι ΗΠΑ, εισάγουν 595.000 βαρέλια πετρέλαιο ημερησίως από τη Ρωσία. Η βενζίνη στην Αμερική πλησιάζει τα 4 δολάρια το γαλόνι και θα ανέβει ακόμη, και το πόσο θα πάει το λίτρο στην Ευρώπη, ας μην το αναφέρουμε καλύτερα. Και εάν ο Αμερικανός Πρόεδρος και η κυβέρνηση του, δεν επανέλθουν στην πραγματικότητα, αφήνοντας στην άκρη τα πράσινα άλογα της ακραίας πλευράς του κόμματός του, επαναφέροντας τον αγωγό Keystone, και επιτρέποντας την εξόρυξη σε κομμάτια ομοσπονδιακής γης, ο Πούτιν θα συνεχίσει να έχει το πάνω χέρι.
Θα πονέσει και ο Ρώσος πολίτης, αλλά το καθεστώς Πούτιν, μόνο δημοκρατία δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις. Στη Δύση και ειδικά στην Ευρώπη, γιατί η Αμερική πολύ σύντομα θα την απορροφήσει την κρίση, τι θα γίνει με αυτή την υπό διαμόρφωση εκρηκτική κατάσταση.
Η Ουκρανία μπορεί να μην είναι μια οικονομική δύναμη από μόνη της, η εισβολή της Ρωσίας έχει τη δυνατότητα να είναι εξαιρετικά οικονομικά διασπαστική. Το προφανές και συνακόλουθο αποτέλεσμα αφορά την ενέργεια. Οι τιμές του πετρελαίου, ήδη υψηλές, έχουν εκτοξευτεί στην οροφή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι υψηλές τιμές ενέργειας, με τη σειρά τους, θα επηρεάσουν την παραγωγή τροφίμων και την αλυσίδα εφοδιασμού, και σίγουρα ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα καταστήσει δυσκολότερη τη διαχείριση του παγκόσμιου πληθωρισμού, ο οποίος είναι ήδη υψηλός, όπως και οι τιμές του πετρελαίου.
Χθες, η πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ζήτησε συγγνώμη από τον Προεδρικό υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων και σημερινό γερουσιαστή, Μιτ Ρόμνεϊ, για το γεγονός ότι τον είχε ειρωνευτεί όταν είχε πει στην προεκλογική εκστρατεία του 2012, ότι ο Πούτιν αποτελούσε τη μεγαλύτερη στρατηγική απειλή για την ασφάλεια της Δύσης. Μακάρι να έκανε το ίδιο και ο τότε αντίπαλος του, πρώην Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος στο debate μεταξύ τους, είχε λοιδορήσει τον κ. Ρόμνεϊ, λέγοντας του ότι ο Ψυχρός Πόλεμος, είχε τελειώσει εδώ και είκοσι χρόνια. Η πολιτική των κυβερνήσεων Ομπάμα, έχει τεράστια ευθύνη, για την ενδυνάμωση του Πούτιν και τη σημερινή τραγωδία.
Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό και βαθιά ανησυχητικό, αυτό που ακούσαμε και η εικόνα που είδαμε χθες από τον Αμερικανό Πρόεδρο. Να λέει ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, η ηγέτιδα δύναμη της Δύσης, ότι αναμένει να δει την επίπτωση των κυρώσεων, που ήδη ανέμενε ο Πούτιν, σε ένα μήνα από τώρα, και να εναποθέτει τη μάχη για την ασφάλεια και την αξιοπιστία της Δύσης και του ελεύθερου κόσμου, στους ώμους του άμοιρου Ουκρανικού λαού, και στην αντίδραση των πολιτών στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Αν και, δυστυχώς, είναι μάλλον αργά, έστω και τώρα, καλό θα είναι ο Πρόεδρος Μπάιντεν και η Δύση, να μελετήσει σοβαρά και να προσχωρήσει στην πολιτική του αείμνηστου Αμερικανού Προέδρου, Ρόναλντ Ρέηγκαν, “Peace through Strength” (Ειρήνη μέσω Δύναμης). Μόνο αυτό καταλαβαίνει ο Πούτιν. Οτιδήποτε άλλο, είναι κούφια, άσφαιρα λόγια, διότι όπως ανέφερα και στην αρχή, “Perception is Reality”.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, απόφοιτος του, The American University School of International Service, Washington DC, του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, Washington DC, μέλος του, The International Institute for Strategic Studies. Υπήρξε ανταποκριτής επί σειρά ετών στην Ουάσιγκτον και διαπιστευμένος στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο.
