Ο μεγαλύτερος ιουράσιος πτερόσαυρος στον κόσμο, – ένα φτερωτό ερπετό 170 εκατομμυρίων ετών – βρέθηκε να προεξέχει από βράχια της νήσου Σκάι, στη Σκωτία.
Η διδακτορική φοιτήτρια Αμέλια Πένι (Amelia Penny) εντόπισε το σαγόνι με τα αιχμηρά του δόντια σε ένα στρώμα αρχαίου ασβεστόλιθου στην ακτή του νησιού κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής, το 2017. Οι μελέτες που δημοσιεύονται στο περιοδικό «Current Biology», αναφέρουν ότι πρόκειται για ένα νέο είδος πτερόσαυρου, το οποίο δεν είχε αναπτυχθεί πλήρως όταν πέθανε. Για αυτό το εκτιμώμενο άνοιγμα των φτερών του είναι 2,5 μέτρα. Πήρε το γαελικό όνομα «Dearc sgiathanach», που σημαίνει «φτερωτό ερπετό».
Ερευνητές από το μουσείο του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης και του Μουσείου Staffin, έφτασαν στο νησί και έπρεπε να αποσπάσουν την πλάκα του βράχου που έκρυβε το απολίθωμα -μια επίπονη διαδικασία λόγω της παλίρροιας- και να τη μεταφέρουν στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
«”Το φτερωτό ερπετό” είναι ένα παράδειγμα γιατί η παλαιοντολογία δεν θα πάψει ποτέ να εκπλήσσει», δήλωσε η διδακτορική φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και επικεφαλής της έρευνας, Ναταλία Γιαγκέλσκα (Natalia Jagielska).
«Ολόκληρα απολιθώματα πτερόσαυρων είναι πολύ σπάνια. Συνήθως εντοπίζονται σε βραχώδεις σχηματισμούς στη Βραζιλία και την Κίνα».
Το απολίθωμα θα εκτεθεί και θα μελετηθεί περαιτέρω. «Ανυπομονούμε να μελετήσουμε το “Dearc” και ν΄ ανακαλύψουμε περισσότερα για το πώς ζούσε», πρόσθεσε η κ. Γιαγκέλσκα αποκαλύπτοντας ότι το απολίθωμα είχε «ελαφριά» οστά, όπως των σημερινών πουλιών και γι αυτό δεν διατηρούνται ως απολιθώματα.
Ο καθηγητής παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Στιβ Μπρουσέιτ (Steve Brusatte), ο οποίος ήταν επικεφαλής της εκπαιδευτικής εκδρομής στο νησί, είπε χαρακτηριστικά ότι «η διατήρηση είναι καταπληκτική, πέρα από κάθε πτερόσαυρο που βρέθηκε ποτέ στη Σκωτία και είναι ίσως ο καλύτερος βρετανικός σκελετός που έχει βρεθεί από τις αρχές του 1800, όταν η διάσημη παλαιοντολόγος Μαίρη Άνινγκ (Mary Anning) ανακάλυψε σημαντικά απολιθώματα του Ιουρασικού στις νότιες αγγλικές ακτές.
Και προσθέτει: «όσον αφορά το μέγεθός του μας πληροφορεί ότι οι πτερόσαυροι έγιναν μεγαλύτεροι πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε, πολύ πριν από την Κρητιδική περίοδο, όταν ανταγωνίζονταν τα πτηνά, και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό».
