Η διεθνούς φήμης Γαλλίδα ηθοποιός Φανί Αρντάν, απήγγειλε ποιήματα για την Ελλάδα στο κατάμεστο αμφιθέατρο Ρισελιέ, του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Πρόκειται για την εκδήλωση που διοργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού (ΕΙΠ) στο Παρίσι, με αφορμή τους εορτασμούς για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, σε συνεργασία με το τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης.
«Το αμφιθεατρο Ρισελιέ, το εμβληματικό αμφιθέατρο της Σορβόννης, ήταν κατάμεστο και επικρατούσε απόλυτη σιγή» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρέσβης Πολιτισμού του ΕΙΠ, συγγραφέας και δημιουργός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ τέχνης και πολιτισμού, Γιωργος Αρχιμανδρίτης. «Μας έκανε τρομερή εντύπωση ο σεβασμός του κοινού. Ήταν μια ατμόσφαιρα κατανυκτική. Ειδικά, όταν η Φανί Αρντάν άρχισε να απαγγέλει Διονύσιο Σολωμό στα γαλλικά, σε αυτή την άγνωστη μετάφραση, το κοινό ένιωθε δέος», περιγράφει ο Γ. Αρχιμανδρίτης, ο οποίος διάλεξε σχολαστικά τα ποιήματα και είχε την επιμέλεια της εκδήλωσης.
Στο γαλλικό αμφιθέατρο ακούστηκαν ποιήματα όπως: Το ελληνόπουλο και το Προς τον Κανάρη του Βίκτωρος Ουγκό, καθώς και εκτεταμένα αποσπάσματα από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του εθνικού μας ποιητή, Διονύσιου Σολωμού. Η εκδήλωση συνέπεσε με την έκθεση: Παρίσι – Αθήνα, Γέννηση της σύγχρονης Ελλάδας, η οποία παρουσιάζεται στο Λούβρο μέχρι τις 7 Φεβρουαρίου. Μάλιστα, ο διευθυντής του Μουσείου του Λούβρου, Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, ήταν βασικός ομιλητής της εκδήλωσης με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων. «Μας μίλησε για το πώς γεννήθηκε η αγάπη για την Ελλάδα, πριν από τον 19ο αιώνα, στους καλλιτέχνες και τους διανοούμενους του 17ου και 18ου αιώνα. ‘Όπως επίσης και για Γάλλους καλλιτέχνες που στήριξαν τον ελληνικό αγώνα, μεταξύ αυτών ο Ντελακρουά, ο Ουγκό και ο Σατωμπριάν», συμπλήρωσε ο Γ. Αρχιμανδρίτης μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Την εκδήλωση χαιρέτησε με ηχογραφημένο μήνυμά της στα γαλλικά η Προέδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου: «Με μεγάλη συγκίνηση χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση που επιδιώκει να φωτίσει την ιδιαίτερα στενή σχέση της εξεγερμένης εναντίον των Οθωμανών Ελλάδας με την Γαλλία του 19ου αιώνα. Όχι μόνο γιατί οι ιδέες της Ελληνικής Επανάστασης εκκολάφθηκαν, τράφηκαν και δυνάμωσαν από τις ίδιες πηγές του Διαφωτισμού που έδωσαν και την Γαλλική Επανάσταση του 1789- όχι μόνο για την δραστήρια κινητοποίηση των φιλελληνικών κύκλων της Γαλλίας, κατά παρότρυνση των Ελλήνων του Παρισιού με κορυφαίο τον Αδαμάντιο Κοραή- αλλά και για το πλήθος των έργων, ποιητικών, εικαστικών, μουσικών, που εμπνεύστηκαν από τον δίκαιο αγώνα ενός μικρού λαού εναντίον μιας πανίσχυρης αυτοκρατορίας και τον μνημείωσαν με τόσο έντονο πάθος και καλλιτεχνική αρτιότητα. Η Γαλλία – “χορηγός της ειρηνικής ελευθερίας των λαών”, όπως φέρεται να έγραψε η Μαντώ Μαυρογένους στην Eπιστολή προς τις γαλλίδες κυρίες με την οποία ζητούσε τη συνδρομή τους – αποτέλεσε έναν φωτεινό φάρο ελευθερίας και δημοκρατίας για τους Έλληνες αγωνιστές και παραμένει μια φίλη χώρα με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες και οράματα για το μέλλον.»
Ο πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Νίκος Κούκης, απέστειλε γραπτό χαιρετισμό στον οποίον μεταξύ άλλων λέει: «Έχουν περάσει 200 χρόνια από το 1821, τον θυσιαστικό Αγώνα των προγόνων μας, οι οποίοι επί 400 χρόνια σκλαβιάς διατήρησαν αλώβητες τις πολιτιστικές τους αναφορές και τη χριστιανική τους πίστη. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, ανήσυχοι Οδυσσείς, εμπνεύστηκαν από το κίνημα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και τη Γαλλική Επανάσταση, αναζητώντας το δρόμο της ανεξάρτητης εθνικής τους πορείας. Το μετέωρο επαναστατικό τους εγχείρημα, να συγκρουστούν με μια υπερδύναμη της εποχής, συνεπαγόταν τρομερές συνέπειες, όπως αυτή της σφαγής της Χίου, οι οποίες οδήγησαν χιλιάδες ελληνόπουλα, αγόρια και κορίτσια, στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής και στα χαρέμια. Ο εθνικός μας Αγώνας έγινε πανευρωπαϊκό σύμβολο και βρήκε συμπαραστάτες χιλιάδες Φιλέλληνες, οι οποίοι συνετέλεσαν, μαζί με την αντοχή των Ελλήνων, στην ανατροπή του αυταρχικού πνεύματος της Ιεράς Συμμαχίας. Κέντρο της Φιλελληνικής κίνησης η Γαλλία, οι καλλιτέχνες της και οι ενεργοί της πολίτες. Έκτοτε, ασύντριφτοι δεσμοί ενώνουν τους Γάλλους και τους Έλληνες και ο Φιλελληνισμός ανατροφοδοτείται διαρκώς χάριν σε σπουδαίους διανοούμενους και επιστήμονες, όπως ο κύριος Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, και καλλιτέχνες όπως η κυρία Φανί Αρντάν».
