Τη σημασία της συμφωνίας και της εφαρμογής ενός νέου Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου, με στόχο η ΕΕ να αποκτήσει ενιαία φωνή στην αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, εξηγεί η Ευρωπαία Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ίλβα Γιόχανσον.
Σε συνέντευξη που παραχωρεί στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ της Κύπρου, η κ. Γιόχανσον αναφέρεται στις προσπάθειες που καταβάλλονται για την υπογραφή του εν λόγω συμφώνου, τη μεταναστευτική κρίση, αλλά και το υπερπλήρες κέντρο υποδοχής και φιλοξενίας Πουρνάρα στην Κύπρο, στο οποίο, όπως λέει διαπίστωσε θετικό κλίμα και πνεύμα συνεργασίας, παρά τις βελτιώσεις που χρειάζεται.
Εξηγεί ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να κατανοούν το ένα τις ανάγκες του άλλου και ότι πρέπει να επιδεικνύουν αλληλεγγύη, όταν αυτό χρειάζεται. Για αυτό και το κενό, όταν δεν υπάρχει προθυμία για κάτι τέτοιο, χρειάζεται να το καλύπτει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, μέσω του οποίου θα διασφαλίζεται πως κανένα κράτος-μέλος δεν θα σηκώνει μεγαλύτερο βάρος από αυτό που του αναλογεί.
Είμαι αισιόδοξη πως θα τα καταφέρουμε, αναφέρει, σε ερώτηση για το αν θα υπάρξει τελικά συμφωνία για το νέο Σύμφωνο και προσθέτει: «Σε κάποιους τομείς φαίνεται πως τα πηγαίνουμε κάπως καλύτερα και σε άλλους υστερούμε. Ένας από αυτούς είναι η αλληλεγγύη για τα κράτη-μέλη που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση, ένας άλλος είναι οι επιστροφές στις χώρες προέλευσης και ένας άλλος να επιβεβαιώσουμε πως υπάρχουν τα κατάλληλα συστήματα καταγραφής στα σύνορα, ώστε όσοι φτάνουν εκεί να έχουν τη σωστή αντιμετώπιση και προστασία».
Σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να πείσουν τα κράτη-μέλη να δείξουν περισσότερη αλληλεγγύη όταν σε αρκετά από αυτά υπάρχουν έντονες αντιδράσεις σε ό,τι αφορά τις αφίξεις μεταναστών και προσφύγων, ενώ παράλληλα καταγράφεται άνοδος της ξενοφοβίας, η Επίτροπος επισημαίνει: «Θα έλεγα πως υπάρχει μια ισχυρή θέληση ανάμεσα στα κράτη-μέλη για να επιδείξουν αλληλεγγύη. Αυτό που ακούω είναι πως υπάρχει ανάγκη για ένα νομικό πλαίσιο για την αλληλεγγύη. Δεν είμαστε τόσο πρόθυμοι να επιδείξουμε αλληλεγγύη, ούτε να συμφωνήσουμε σε εθελοντική μετεγκατάσταση. Και πιστεύω πως αυτό είναι που αντιμετωπίζουμε τώρα. Για αυτό και τα κράτη-μέλη ζητούν υιοθέτηση ενός νομικού πλαισίου μέσω του νέου Συμφώνου, που θα καθιστά υποχρεωτική τη μετεγκατάσταση. Η επιθυμία για εθελοντική αλληλεγγύη δεν είναι τόσο ισχυρή, ωστόσο υπάρχει ισχυρή θέληση για ένα νομικό πλαίσιο».
Η κ. Γιόχανσον τονίζει ότι όταν ένα κράτος-μέλος δέχεται πίεση από μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούν άσυλο πρέπει να ενεργοποιείται ο μηχανισμός υποχρεωτικής αλληλεγγύης και μετεγκατάστασης.
Στήριξη των Αφγανών στη χώρα τους, όπως και των γειτονικών χωρών
«Πρέπει να διοχετεύσουμε χρήματα στους κατοίκους του Αφγανιστάν μέσω των οργανώσεων των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να παραμείνουν στη χώρα τους. Μέχρι στιγμής δεν είδαμε μεγάλες ροές. Την ίδια στιγμή υποστήριξη θα χρειαστούν και τα εκατομμύρια των Αφγανών που βρίσκονται σε γειτονικές χώρες. Κάποιοι από αυτούς ανήκουν σε μειονότητες που κινδυνεύουν και πρέπει να τύχουν της ανάλογης φροντίδας. Τέλος, πρέπει να δούμε και αυτούς που καταδιώκονται και που χρειάζεται άμεσα να εγκαταλείψουν τη χώρα και να φροντίσουμε τη μετεγκατάστασή τους μέσω του ΟΗΕ σε άλλες χώρες. Αυτό είναι ένα θέμα που θα συζητήσουμε σε επίπεδο ΕΕ με άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, την ερχόμενη βδομάδα. Πώς δηλαδή θα βοηθήσουμε τους Αφγανούς κοιτάζοντας τις διάφορες ανάγκες που υπάρχουν», λέει η κ. Γιόχανσον.
