Καθώς αποχαιρετήσαμε ένα δύσκολο για πολλούς καλοκαίρι, για άλλους ανέμελο, για κάποιους δημιουργικό, ήρθε η ώρα να καλωσορίσουμε το φθινόπωρο. Υπάρχει για πολλούς το ερώτημα πως θα είναι φέτος ο χειμώνας, αν θα λειτουργήσουν όλα κανονικά, αν χρειαστεί να βιώσουμε άλλη μια καραντίνα όμως καθώς η ζωή κυλάει οφείλουμε στον εαυτό μας να συνεχίσουμε να έχουμε στόχους και πλάνο ζωής.
Της Μίκας Πανάγου *
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να σχεδιάσουν όσα επιθυμούν, να γίνει μια ομαλή προσαρμογή παιδιών και ενηλίκων στην καθημερινότητα, να ενεργοποιήσουμε ξανά την θέληση για δημιουργικότητα και να θυμηθούμε ότι πάντα υπάρχει η ελπίδα κάπου να μας περιμένει.
Επιστροφή στα σχολεία για τα παιδιά μετά από μια δύσκολη περσινή σχολική χρόνια, έναρξη για αλλά παιδιά του σχολείου, ένα βήμα πριν τις πανελλήνιες για τους μεγαλύτερους μαθητές.
Το κοινό σε όλους, είναι ο χρόνος προσαρμογής και η σωστή οργάνωση της καθημερινότητας τους. Καθίστε οι γονείς και οργανώστε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα τους, συζητήστε για τις ανησυχίες τους, ενισχύστε την ανάγκη τους για εξωσχολικές δραστηριότητες.
Δώστε χρόνο ώστε να ενταχθούν ομαλά στα σχολικά πλαίσια, σημαντικό να σεβόμαστε τον χρόνο κάθε ατόμου ώστε να μην νιώσει πίεση. Εξηγούμαι στους μαθητές ότι η δουλειά τους είναι το σχολείο, όπου θα υπάρχουν υποχρεώσεις αλλά και ανταμοιβές μέσα από αυτό. Έχοντας στόχο να μεγαλώσουμε ανεξάρτητους ενήλικες το δουλεύουμε από μικρή ηλικία και ενισχύουμε την αυτονομία τους, την λήψη ευθυνών, τακτοποίηση σχολικής τσάντας, διαβάσματος με την στήριξη μας όταν κρίνεται απαραίτητο και όχι τον απόλυτο έλεγχο τους.
Στους ενήλικες συνεχίζει να επικρατεί σε μεγάλο βαθμό άγχος και θυμός. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή ώστε να φροντίζει ο καθένας τον εαυτό του. Ακούστε το σώμα και την ψυχή σας για το τι έχει ανάγκη. Φτιάξτε μια λίστα με τις ανάγκες σας, τα θέλω σας. Κλείστε τα μάτια και ονειρευτείτε τι αύριο θέλετε για εσάς. Αξιολογείστε την δουλειά σας, την προσωπική σας ζωή, την κοινωνική σας ζωή. Πετάξτε ό,τι σας πιέζει, κρατείστε ό,τι σας ευχαριστεί γιατί 1,5 χρόνο τώρα είναι σαν να ζούμε μέσα από άλλους και όχι για εμάς. Ας κρατήσουμε τις κλειδαρότρυπες κλειστές και ας κρίνουμε εμάς. Όλοι αποτελούμε μέρος της κοινωνίας που ζούμε, κάθε μικρή μετακίνηση του καθενός θα επιφέρει αλλαγές στο σύνολο.
Η ζωή περιλαμβάνει χαρές, λύπες, απώλειες, επιτυχίες, αποτυχίες, πίεση, διασκέδαση, μοίρασμα, μοναχικότητα, συντροφικότητα και πολλά αλλά που κατά περιόδους αλλάζουν στον κάθε άτομο. Αν είχαμε μόνιμα τα ίδια δεν θα υπήρχε δράση στις ζωές μας. Ξυπνήστε αύριο το πρωί και αλλάξτε έστω κάτι πολύ μικρό στη ζωή σας, δοκιμάστε, πειραματιστείτε, ας θυμηθούμε να ρισκάρουμε και να δημιουργούμε ξανά. Όπου και να ζούμε επιλογές υπάρχουν, ίσως εμείς εθελοτυφλούμε κάποιες φορές.
Καλό φθινόπωρο στις ψυχές μας…
* Η κα Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία
