Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου (περίπου 30 χρόνια δηλαδή) και ακόμα πιο πριν, κάθε καλοκαίρι σχεδόν γινόμαστε όλοι μάρτυρες του «καίγεται όλη η Ελλάδα». Κάθε φορά ξεκινάει και σταματάει η ίδια συζήτηση. Φταίει αυτή η κυβέρνηση, η προηγούμενη κυβέρνηση, η πριν από δέκα χρόνια κυβέρνηση, η πολιτεία γενικά, το κράτος, οι εμπρηστές, η γραφειοκρατία κοκ.
Πλέον τα τελευταία χρόνια φτάσαμε και στο φταίει η κλιματική αλλαγή και οι καιρικές συνθήκες που είναι ακραίες και μη προβλέψιμες. Όποιος όμως και αν φταίει ακόμα και σήμερα τόσα χρόνια μετά, κανείς μα κανείς δεν έχει τιμωρηθεί. Και ακόμη χειρότερα κανείς δεν έχει κάνει τίποτα αποτελεσματικό για να αποτρέψει το αναπόφευκτο πλέον στην Ελλάδα γεγονός ότι κάθε καλοκαίρι θα καεί ο πωπός μας.
Έχουμε καεί ζωντανοί, έχουμε κάψει εκτάσεις ανεκτίμητες, ζώα, σπίτια, επιχειρήσεις και ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο σημείο της πρόληψης αντί για την αντιμετώπιση της τελευταίας στιγμής. Όταν θα τα έχουμε κάψει όλα, ακόμα και τότε θα βγαίνει ο κάθε πικραμένος και πικραμένη στα κανάλια και στα σοσιαλ μίντια για να πετάει το μπαλάκι των ευθυνών από την κυβέρνηση στην Αντιπολίτευση και τούμπαλιν.
Λίγο μας ενδιαφέρει αυτές τις στιγμές το πολιτικό ντιμπέιτ και το επικοινωνιακό παιχνιδάκι του «εμείς τα κάναμε καλύτερα και εσείς χειρότερα». Κανείς δεν τα έκανε καλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και όλοι απέτυχαν παταγωδώς να προστατεύσουν και να προλάβουν. Και μεταξύ μας βαρεθήκαμε να βλέπουμε το μπαλάκι ευθυνών να πηγαίνει πέρα δώθε.
Κυβερνήσεις πέφτουν και ανεβαίνουν εξαιτίας των πυρκαγιών, τα χρόνια περνάνε, η φύση καταστρέφεται και μαζί της και η ζωή μας και ακόμα οι ίδιοι γραφικοί, κάνουν τις ίδιες γραφικές δηλώσεις, που μετά θα ξεχαστούν για να ξανά αρχίσει το ίδιο γαϊτανάκι το επόμενο καλοκαίρι. Εν τω μεταξύ η καταστροφή χειροτερεύει και σε λίγο χρόνια δεν θα μπορούμε να αναπνεύσουμε και να ζήσουμε.
Το ότι είμαστε ευάλωτοι σαν χώρα στις πυρκαγιές το ξέρουμε, το ότι κάθε καλοκαίρι έχουμε ζέστη και αέρα το ξέρουμε, το ότι η κλιματική αλλαγή επιβαρύνει τις συνθήκες το ξέρουμε, το ότι δεν επαρκούν οι πυροσβεστικές δυνάμεις επίγειες και εναέριες το ξέρουμε, το ότι έχουμε άναρχη δόμηση το ξέρουμε, πείτε μας κάτι που ακόμα δεν ξέρουμε και αυτό είναι η λύση του προβλήματος. Χρειάζεται να βγει ο στρατός να περιπολεί; Ας βγει. Χρειαζόμαστε παραπάνω δασοφύλακες; Πάρτε τους επιτέλους. Πρέπει να μειωθεί η γραφειοκρατία; Μειώστε την. Πρέπει να αυξηθεί η πυρασφάλεια; Κάντε το. Δεν μας ενδιαφέρει αν αυτός που θα το κάνει θα λέγεται Μητσοτάκης ή Τσίπρας ή Καραμανλής ή Σημίτης ή Γιωργος ή Μήτσος ή Θρασύβουλας, μας ενδιαφέρει κάποιος επιτέλους να το κάνει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φταίνε όλοι. Κράτος, πολιτεία, σύστημα, οργάνωση, κυβερνήσεις, νοοτροπία, αφέλεια, βλακεία. Όλα συνωμοτούν στη διαχρονική ευθύνη που έχουμε όλοι ανεξαιρέτως και αν δεν αλλάξει κάτι απλά θα συνεχίσει να καίγεται ο πωπός μας και αφού λυσσάνε κάθε φορά σε τηλεοράσεις και σοσιαλ μίντια, να το ξεχνάμε και να σφυρίζουμε αδιάφορα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
