Ιούλιος 1974. Η παράνομη εισβολή του «Αττίλα»» στην Κύπρο.
Μπορεί να κύλησε πολύς χρόνος από το 1974. Αλλά το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» δεν είναι ένα ξεθωριασμένο σύνθημα που το σβήνει σιγά-σιγά ο χρόνος. Κρατάει άσβεστη τη μνήμη μέσα στην ψυχή μας.
Κανείς Δεν Ξεχνά. Τίποτα Δεν Ξεχνιέται.
Η παράνομη κατοχή, τα στρατεύματα κατοχής, 47 χρόνια μετά, εξακολουθούν να παραμένουν μία πρωτοφανής πρόκληση. Ένα όνειδος για τον πολιτισμένο κόσμο.
Του Μανώλη Κ. Κεφαλογιάννη *
Η Κύπρος, μία ευρωπαϊκή χώρα, ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει 47 χρόνια τώρα η μόνη χώρα που ένα τμήμα της βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή από ξένα στρατεύματα. Η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που επί 47 χρόνια παραμένει «ακρωτηριασμένη», με το βόρειο τμήμα της να τελεί υπό κατοχή και να έχει κατακλυστεί από εποίκους που υπολογίζονται σε πάνω από 120.000.
Μία ασύλληπτη ντροπή για την Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.
Ιούνιος 1995. Απόφαση της μεγάλης τουρκικής εθνοσυνέλευσης σύμφωνα με την οποία ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια αποτελεί αιτία πολέμου (casus belli). Μάλιστα με την ίδια απόφαση εξουσιοδοτήθηκε η τουρκική κυβέρνηση να προβεί σε όλα τα αναγκαία μέτρα.
Μία απόφαση κόντρα σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Μία απόφαση κόντρα στο Άρθρο 3 της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που ρητά αναφέρει ότι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας η επέκταση των χωρικών της υδάτων μέχρι τα 12 ν.μ..
Ένα τεράστιο έλλειμμα σεβασμού στο Διεθνές Δίκαιο και στη διεθνή νομιμότητα.
Ιούλιος 2020. Η Αγία Σοφία, ο εμβληματικότερος Ναός της Ορθοδοξίας στους αιώνες, ένα λίκνο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς μετατρέπεται με απόφαση των τουρκικών αρχών σε μουσουλμανικό τέμενος. Ενώ στις 24 Ιουλίου πραγματοποιείται μέσα στο Ναό με την παρουσία του Τούρκου προέδρου η μουσουλμανική προσευχή της Παρασκευής.
Μία απόφαση-προσβολή στον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Στην Παγκόσμια Πολιτιστική μας Κληρονομιά.
Ιούλιος 2021. Ο Τούρκος πρόεδρος κάνει «απόβαση» στα κατεχόμενα της μαρτυρικής Κύπρου και με ύφος νέου «Αττίλα», την ημέρα της επετείου της εισβολής του ’74 που με θράσος αποκαλεί «ημέρα ειρήνης και ελευθερίας» προχωρά σε μία νέα επικίνδυνη κλιμάκωση της τουρκικής παραβατικότητας. Σε πλήρη αντίθεση με τα Ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, του ενωσιακού δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας, με μία απαράδεκτη προκλητική μονομερή απόφαση προχωρά στην αλλαγή του καθεστώτος των Βαρωσίων. Ενώ τορπιλίζει την επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών δηλώνοντας ότι η τουρκική θέση είναι η δημιουργία δύο κρατών στην Κύπρο. Η ουσιαστική δηλαδή διχοτόμηση και όχι η επανένωση της Νήσου κόντρα στις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Τέσσερεις διαφορετικές στιγμές της Ιστορίας. Ίδιος πάντα ο θύτης. Θύματα πάντα η διεθνής νομιμότητα, η ειρήνη, η σταθερότητα, η ασφάλεια, το διεθνές δίκαιο, ο πολιτισμός, ο ειλικρινής διάλογος, η διπλωματία.
Η Τουρκία συνεχίζει απτόητη να επιχειρεί «επιβολή στρατιωτικής ισχύος» στην περιοχή. Θέλει κατάργηση Διεθνών Συνθηκών, όπως η Συνθήκη της Λωζάνης και η Συνθήκη του Μοντρέ. Με παράνομες, προκλητικές και επιθετικές ενέργειες προσπαθεί να επιβάλλει έναν ιδιότυπο νεοοθωμανισμό. Σε μία επίδειξη μεγαλοιδεατισμού, προσπαθεί να δημιουργήσει «νέα τετελεσμένα» στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Θράκη, στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μία ηχηρή απάντηση για λογαριασμό της Ευρώπης, μία απάντηση-ράπισμα και στη δική του καγκελάριο, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην κατεχόμενη Κύπρο και τις απαράδεκτες δηλώσεις στις οποίες προέβη δίνεται από τον Μάνφρεντ Βέμπερ πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαιμού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ένας διαχρονικός φίλος της Ελλάδας και της Κύπρου δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά: «Καταδικάζω έντονα τις ανακοινώσεις του Τούρκου προέδρου σχετικά με το μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων. Ο Τούρκος πρόεδρος ζητά δύο ξεχωριστά κράτη στην Κύπρο. Για εμάς αυτές οι ενέργειες πρέπει να σταματήσουν. Η μόνη αποδεκτή λύση στην Κύπρο είναι μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία. Και τα Βαρώσια πρέπει να επιστραφούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να παρακολουθεί αδρανής ενώ η Τουρκία προσπαθεί και πάλι να χωρίσει ένα κράτος-μέλος της ΕΕ στη μέση. Τα Βαρώσια πρέπει να συζητηθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και πρέπει να υπάρξουν συνέπειες. Στεκόμαστε με πλήρη αλληλεγγύη στο πλευρό της Κύπρου και απορρίπτουμε σθεναρά την τουρκική θέση μίας λύσης δύο κρατών. Το τουρκικό καθεστώς απομακρύνεται από τις ευρωπαϊκές αξίες. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στην ΕΕ. Όλοι γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα γίνει ποτέ μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Και η θέση της Ελλάδος και της Κύπρου παραμένει στο πλευρό της διεθνούς νομιμότητας. Του Διεθνούς Δικαίου. Ήταν και είναι η επανέναρξη των συνομιλιών με ένα δημιουργικό διάλογο στο πλαίσιο των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του κοινοτικού κεκτημένου που θα οδηγήσει στην εξεύρεση μίας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στη βάση μίας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας.
* Ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
