Πενήντα πέντε χρόνια, 302 παιχνίδια ή 27.570 λεπτά, 300 παίκτες και περισσότερα από 140.000 μίλια σε 52 χώρες και σε τέσσερις ηπείρους χρειάστηκε η Αγγλία για να φτάσει σε ένα δεύτερο τελικό μεγάλης διοργάνωσης, μετά το 1966, όταν κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, παίζοντας -όπως τότε- στο «σπίτι» της.
Αποτυχίες, συζητήσεις, προβληματισμοί και απογοητεύσεις στην αναζήτηση για έναν άλλο μεγάλο τελικό που έληγε πάντα με αποτυχία εξαφανίστηκαν από τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και την ομάδα του στο EURO 2020, η οποία νίκησε -με αμφισβητούμενο πέναλτι- 2-1 την Δανία στην παράταση, για να εξασφαλίσει το δικαίωμα να διεκδικήσει το πρώτο τρόπαιό της σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Τα «τρία λιοντάρια» θα αναμετρηθούν την Κυριακή (11/7) στον τελικό με την Ιταλία. Η αναμονή τελείωσε, εξακολουθεί όμως η προσμονή-προσδοκία της… επανάληψης. Που ποτέ, όπως αναφέρει το BBC, δεν… έφυγαν από το Νησί, στον μισό και πλέον αιώνα που μεσολάβησε από το έπος του 1966.
Η Αγγλία έκτοτε έπαιξε 302 αγώνες σε επίσημες διοργανώσεις UEFA και FIFA (σε προκριματικά και τελική φάση) ή διαφορετικά 27.570 λεπτά (συμπεριλαμβανομένων παρατάσεων) στο… «κυνήγι» ενός άλλου τελικού. Που δεν είχε έρθει. Επικράτησε σε 180 από αυτά τα παιχνίδια (δηλαδή ποσοστό νίκης 59,60%), σημειώνοντας 604 γκολ και έχοντας δεχθεί 196.
Όλα τους, όμως, χωρίς αποτέλεσμα, εκτός από τα 14 παιχνίδια (12 νίκες) και 47 γκολ στο EURO 2020 (προκριματικά και τελική φάση) μέχρι στιγμής.
Περισσότεροι από 300 παίκτες έχουν φορέσει τη φανέλα της Αγγλίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, προσπαθώντας να βοηθήσουν τη χώρα τους να φτάσει σε άλλον έναν μεγάλο τελικό.
Ο Γουέιν Ρούνεϊ είναι εκείνος που έχει παίξει τα περισσότερα παιχνίδια (74) για την επίτευξη αυτού του στόχου, φτάνοντας πάντως μόνο έως τα προημιτελικά.
O Αλφ Ράμσεϊ, ο οποίος οδήγησε την Αγγλία στον παγκόσμιο τίτλο το 1966, είναι ένας από τους 14 προπονητές, οι οποίοι μετά τον ιστορικό θρίαμβο βρέθηκαν να κάθονται στον πάγκο της. Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ είναι ο μόνος προπονητής στη σχετική λίστα που οδήγησε την Αγγλία σε τρεις ημιτελικούς (Παγκόσμιο Κύπελλο, Nations League και EURO 2020), με τον Ράμσεϊ να είναι ο μοναδικός άλλος τεχνικός με περισσότερους από έναν.
Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης ο Ράμσεϊ ήταν ο μοναδικός που είχε οδηγήσει την Αγγλία σε έναν μεγάλο τελικό. Τον ακολούθησε ο Σάουθγκεϊτ, ο οποίος είναι επίσης ο μόνος που νίκησε τη Γερμανία σε «νοκ άουτ» φάση μεγάλης διοργάνωσης, από την εποχή του Ράμσεϊ.
Οι Άγγλοι χρειάστηκαν να ταξιδέψουν πάνω από 140.000 μίλια, σε 52 χώρες σε τέσσερις ηπείρους, από τότε που ο Μπόμπι Μουρ σήκωσε το τρόπαιο «Ζιλ Ριμέ» στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966. Από το Μεξικό, στην Ιαπωνία, τη Νότια Αφρική και τη Βραζιλία για τους τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Όμως η μοίρα, η οποία πάντα παίζει τα δικά της παιχνίδια, έφερε την Αγγλία μπροστά στην ιστορική πρόκληση να τελειώσει τη μακρά αυτή αναμονή, παίζοντας ξανά σε ένα τελικό, εκεί όπου έφτασε στην κορυφαία στιγμή της ιστορίας της, στο Γουέμπλεϊ.
