Όταν εξελέγην βουλευτής τον Ιούλιο του 2019, έχοντας μια σημαντική πολιτική εμπειρία, συμμεριζόμουν ως ένα βαθμό την άποψη ότι ο ρόλος του βουλευτή είναι υποβαθμισμένος στην Ελλάδα. Άλλωστε, με υπάρχουσα ως δαμόκλειο σπάθη την κομματική πειθαρχία, το πολιτικό μας σύστημα είναι κατά βάση πρωθυπουργοκεντρικό και κατ’επέκταση υπουργοκεντρικό. Πίστευα, λοιπόν, ότι ο ρόλος του βουλευτή εξαντλείτο σε δημόσιες σχέσεις, εμφανίσεις στα ΜΜΕ και εξυπηρετήσεις.
Τελικά άλλαξα γνώμη. Από τον βουλευτή εξαρτάται ο τρόπος με τον οποίο θα «τιμήσει» το αξίωμα που του εμπιστεύτηκαν οι πολίτες. Το κοινοβουλευτικό μας σύστημα του δίνει αυτή τη δυνατότητα. Ερωτήσεις, επίκαιρες ερωτήσεις, αναφορές και ζήτηση στοιχείων, μαζί με τις παρεμβάσεις, κυρίως, στις επιτροπές αλλά και στην ολομέλεια, είναι «όπλα» στη φαρέτρα όποιου κυβερνητικού βουλευτή επιθυμεί να βάλει και τη δική του σφραγίδα στα νομοσχέδια. Παράλληλα, βέβαια, απαιτείται διάβασμα νομοσχεδίων, εξαντλητικές συζητήσεις με φορείς και συνεχείς επαφές με τη κυβέρνηση.
*Του Στράτου Γ. Σιμόπουλου*
Πολλές δεκάδες, έως σήμερα, θεσμικά αιτήματα έχουν βρει λύση χάριν στις ενέργειες των κυβερνητικών βουλευτών. Πολλά έχουν τοπικά χαρακτηριστικά, δεν είναι όμως καθόλου λίγα και όσα έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα.
Ενδεικτικά θα αναφέρω λίγα παραδείγματα για να γίνει κατανοητό στον αναγνώστη τι εννοώ.
– Επιδότηση χιλιάδων παράκτιων αλιέων από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Αλιείας με βάση το ημερολόγιο πλοίου και όχι το δορυφορικό VMS.
– Επιδότηση λόγω covid πολιτιστικών συλλόγων
– Βελτίωση, ως ένα σημείο του αρχικού νομοσχεδίου για τις λαϊκές αγορές.
– Το πρόσφατο άνοιγμα της εστίασης που αφορούσε και τα καταστήματα με ΚΑΔ καφέ-μπαρ.
Ο κατάλογος αυτός μπορεί να είναι μακρύς. Θέλω όμως να γίνει σαφές ότι πίσω από κάθε γραμμή του κρύβεται η λύση ενός προβλήματος που αφορά χιλιάδες συμπολίτες μας, επηρεάζοντας τη ζωή τους.
Θα αναρωτηθεί φυσικά κάποιος γιατί τα προβλήματα δεν τα λύνουν οι υπουργοί, χωρίς την παρέμβαση των βουλευτών. Η απάντηση είναι απλή. Διότι τα προβλήματα είναι συσσωρευμένα, υπάρχουν προτεραιότητες και ανάγκες μεταρρυθμίσεων και οι υπουργοί, φορτωμένοι με το βαρύ κυβερνητικό έργο, είναι λογικό ορισμένες φορές να μην μπορούν όσο χρειάζεται να «ακούσουν» την κοινωνία η ακόμη-ακόμη να μην γίνονται κοινωνοί όλων των παραμέτρων ενός ζητήματος.
Εδώ έρχονται οι βουλευτές να κάνουν τη σύνδεση και να φέρουν μια ισορροπία, ενώ παράλληλα οφείλουν να στηρίζουν τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, με έμφαση σε αυτές που εντάσσονται στα προεκλογικά προγράμματα και τις δεσμεύσεις.
Σημαντικός λοιπόν είναι ο ρόλος των κυβερνητικών βουλευτών, αρκεί να έχουν την θέληση να τον διαδραματίσουν χωρίς να βάζουν σε προτεραιότητα την ενδεχόμενη προσωπική σχέση τους με τα κυβερνητικά στελέχη.
Τέλος, κατά τη γνώμη μου, οι βουλευτές δεν πρέπει να διστάζουν να πιέζουν δημόσια τη κυβέρνηση, πάντα με ευπρέπεια και επιχειρήματα. Είναι προτιμότερο οι υπουργοί να σκέφτονται «καλύτερα να μην μπλέξω με τον …. τάδε βουλευτή» παρά να τον αγνοούν.
*Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων. Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο site www.efsimopoulos.gr
