Η κυβέρνηση της ΝΔ αμέσως μετά τις εκλογές δρομολόγησε τον εργασιακό οδοστρωτήρα. Υποβάθμισε το ΣΕΠΕ, κατήργησε τον βάσιμο λόγο απόλυσης, καθώς και τα μέτρα προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων και υπονόμευσε τις συλλογικές συμβάσεις. Σήμερα, εν μέσω πανδημίας, αύξησης της ανεργίας και γενικευμένης εργασιακής και κοινωνικής επισφάλειας, συνεχίζει απτόητη την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους.
Της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου *
Το «εργασιακό νομοσχέδιο» που ανακοίνωσε στοχεύει στην πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, στη γενίκευση της ελαστικής και φθηνής εργασίας, στην αποδιάρθρωση του ωραρίου εργασίας και στην κατάργηση του οκταώρου, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομικές συμβάσεις, και στη θέσπιση της απλήρωτης υπερωριακής εργασίας. Με τον δήθεν «εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» και την προανεγγελθείσα ανατροπή του ν.1264/82 επιδιώκει την υπονόμευση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την ακύρωση του δικαιώματος στην απεργία και την ακύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η επίθεση στους εργαζομένους είναι συνδυασμένη και πολυμέτωπη, στο ωράριο, στις αμοιβές, στα δικαιώματα, στη συλλογική διαπραγμάτευση, στη συνδικαλιστική τους έκφραση. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη πλήττει την κοινωνική πλειοψηφία, όλους τους εργαζόμενους, στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, και κάθε μορφή εργασίας. Θίγει κατεξοχήν τις γυναίκες, καθώς διαλύει το ωράριο εργασίας και τον προγραμματισμό της δουλειάς τους. Θίγει τους νέους, καθώς τους καταδικάζει σε ένα εργασιακό μέλλον επισφάλειας, με χαμηλούς μισθούς χωρίς δικαιώματα. Πλήττει τους ανέργους, γιατί αποτρέπει τις νέες προσλήψεις, καθώς οι αυξημένες ανάγκες των επιχειρήσεων θα καλύπτονται με την υπερεκμετάλλευση των ήδη εργαζομένων με τα ωράρια λάστιχο και τις απλήρωτες υπερωρίες. Πλήττει τη Δημοκρατία, γιατί είναι απαράδεκτο να φέρνει η κυβέρνηση αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας, ενώ οι εργαζόμενοι είναι σε αναστολή και τηλεργασία, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα συλλογικής διαβούλευσης και δράσης. Επιπλέον, το κυβερνητικό σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης, για το οποίο δεν υπήρξε προηγούμενη κοινωνική διαβούλευση, αναφέρει το εργασιακό νομοσχέδιο ως βασική «μεταρρύθμιση», επιχειρώντας να το καταστήσει προαπαιτούμενο για τη μελλοντική χρηματοδότηση. Η κυβέρνηση της ΝΔ με δική της αυθαίρετη και μονομερή απόφαση καθιστά τις αντεργατικές επιλογές της οιονεί «μνημονιακές υποχρεώσεις» της χώρας.
Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη και του κ. Χατζηδάκη αποτελούν πρόκληση και εμπαιγμό προς τους εργαζομένους. Υποτιμούν τη νοημοσύνη τους όταν ισχυρίζονται ότι η κατάργηση του οκταώρου και ο καθορισμός του χρόνου εργασίας με ατομικές συμβάσεις είναι προς όφελος τους. Προφανώς στη νεοφιλεύθερη αντίληψη τους ο εργοδότης και ο εργαζόμενος είναι ισότιμοι, κάθε έννοια ρύθμισης και συλλογικής διαπραγμάτευσης είναι αχρείαστη, και ο εργασιακός μεσαίωνας της φθηνής και ελαστικής εργασίας χωρίς κανόνες, δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες είναι το «σχέδιο» της κυβέρνησης της ΝΔ για την κοινωνία του 21ου αιώνα!
Μητέρα των μαχών η μάχη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο. Θα τη δώσουμε στη Βουλή, στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία, μαζί με τον κόσμο της εργασίας, με τη νέα γενιά και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που αγωνίζεται για ένα δημοκρατικό και κοινωνικά δίκαιο μέλλον.
* Η κα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Β1′ Βόρειας Αθήνας
