Η ψηφοφορία υπέρ ή κατά της ίδρυσης εργατικού συνδικάτου σε αποθήκη της Amazon στην Αλαμπάμα, για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, ολοκληρώνεται σήμερα έπειτα από πέντε μήνες εκστρατείας, σε μια μάχη που θεωρείται ήδη ιστορική, όποιο κι να είναι το αποτέλεσμα.
“Είμαστε εξαντλημένοι. Οι προσωπικές μας σχέσεις είναι στα πρόθυρα καταστροφής. Όμως είμαι υπερήφανος για την ομάδα και τους εργαζόμενους στην Amazon που κινητοποιήθηκαν”, δήλωσε ο Τζόσουα Μπρούερ, ο πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος του RWDSU, του συνδικάτου διανομέων που θα εκπροσωπεί τους 5.800 εργαζόμενους στην αποθήκη του Μπέσεμερ, αν το επιλέξουν με την ψήφο τους.
“Ο χειρότερος φόβος της Amazon έχει ήδη γίνει πραγματικότητα: 3.000 εργαζόμενοι έχουν δηλώσει ότι δεν μπορούν να εργάζονται σε αυτές τις συνθήκες”, πρόσθεσε.
Από το φθινόπωρο τα μέλη του συνδικάτου βρίσκονταν μέρα- νύκτα στην είσοδο του τεράστιου κτιρίου της αποθήκης προκειμένου να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες υπογραφές προκειμένου να μπορέσει να διεξαχθεί η ψηφοφορία για την ένταξη των εργαζομένων στο RWDSU.
Η καταμέτρηση των ψήφων θα ξεκινήσει αύριο Τρίτη.
“Θέλουμε να μας αντιμετωπίζουμε με σεβασμό και αξιοπρέπεια”, δήλωσε η Τζένιφερ Μπέιτς, μία από τις υπαλλήλους που συμμετείχε στο κίνημα. “Αυτό σημαίνει ασφαλείς συνθήκες εργασίας, εξασφάλιση της εργασίας και αντίστοιχους μισθούς”.
Ο κολοσσός του διαδικτύου προχώρησε στη διάρκεια του 2020 σε πολλές προσλήψεις εργαζομένων, ενώ σχεδόν διπλασίασε τα καθαρά του κέρδη, φτάνοντας τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια, χάρη στην ραγδαία άνοδο των αγορών μέσω του ίντερνετ τον καιρό της πανδημίας του κορονοϊού.
Όμως ο δεύτερος μεγαλύτερος εργοδότης στις ΗΠΑ (800.000 υπάλληλοι) ξεκίνησε μια σφοδρή επικοινωνιακή μάχη προκειμένου να πείσει τους εργαζόμενους στην αποθήκη στο Μπέσεμερ να μην ψηφίσουν υπέρ της ένταξής τους σε εργατικό συνδικάτο.
Οι εκπρόσωποι της Amazon επιτέθηκαν πρόσφατα μέσω του Twitter στους Αμερικανούς βουλευτές που στηρίζουν το συνδικάτο. Αρνήθηκαν επίσης ότι οι εργαζόμενοι στην εταιρεία αναγκάζονται να ουρούν σε δοχεία διότι δεν έχουν αρκετό χρόνο να πάνε στην τουαλέτα, αντίθετα με τις καταγγελίες και τις φωτογραφίες που μετέδωσαν διάφορα μέσα ενημέρωσης.
Στην αποθήκη η Amazon χρησιμοποίησε διάφορες τακτικές αποτροπής, από μηνύματα στα κινητά των εργαζομένων ως αφίσες στις τουαλέτες.
Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, στη διάρκεια “συσκέψεων ενημέρωσης”, εκπρόσωποι της Amazon αναφέρθηκαν στο μεγάλος κόστος συμμετοχής σε συνδικάτο (σχεδόν 500 δολάρια ετησίως για κάθε εργαζόμενο) και υπογράμμισαν ότι οι εργαζόμενοι στην αποθήκη στο Μπέσεμερ κερδίζουν τουλάχιστον 15 δολάρια την ώρα, ποσό διπλάσιο από τον κατώτατο μισθό στην Αλαμπάμα.
Όμως ο Τζόσουα Μπρούερ επεσήμανε ότι “άλλες αποθήκες στην περιοχή πληρώνουν 18-20 δολάρια την ώρα”. Για τον ίδιο, όπως και για πολλούς παρατηρητές, το διακύβευμα δεν είναι οικονομικό, αλλά η επιθυμία της εταιρείας να ασκεί πλήρη έλεγχο στους εργαζόμενους της.
“Όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί εργοδότες, η Amazon θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στα πάντα και να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να διαπραγματευθούν τίποτα”, εκτίμησε η Ρεμπέκα Γκίβαν, καθηγήτρια κοινωνικών σχέσεων στο πανεπιστήμιο Rutgers.
Σύμφωνα με την ίδια, η Amazon είναι έτοιμη να καταβάλει “σχεδόν απεριόριστα ποσά” προκειμένου να “αποδείξει ότι οποιαδήποτε απόπειρα είναι καταδικασμένη να αποτύχει και να αποτρέψει άλλους εργαζομένους να κάνουν το ίδιο”.
Η Amazon έχει όμως και υποστηρικτές στο Μπέσεμερ. Όταν άνοιξε την αποθήκη της στην περιοχή, πριν ένα χρόνο, έγινε δεκτή ως ένας ελκυστικός παράγοντας και ως “η πιο σταθερή επένδυση στην ιστορία της πόλης”, όπως είχε δηλώσει ο δήμαρχος Κένεθ Γκάλεϊ.
“Αν όλη αυτή η αρνητικότητα και οι φρικτές ιστορίες ήταν αληθινές, θα σήμαινε ότι υπάρχουν 5.800 ηλίθιοι που εργάζονται στο κτίριο. Όμως εγώ δεν εργάζομαι με κανέναν ηλίθιο και δεν είμαι ηλίθια”, τόνισε η 43χρονη Ντον Χόαγκ, υπεύθυνη ποιότητας στην αποθήκη του Μπέσεμερ.
Η ίδια πιστεύει ότι οι συνάδελφοί της δεν έχουν ανάγκη εκπροσώπους για να ακουστούν και δηλώνει περήφανη που έχασε περίπου 50 κιλά, κυρίως χάρη στα χιλιόμετρα που διανύει καθημερινά με τα πόδια στην αποθήκη.
Ο Ντάριλ Ρίτσαρντσον, ο εργαζόμενος που ξεκίνησε το κίνημα, έχασε επίσης βάρος τον τελευταίο καιρό, κυρίως εξαιτίας της κούρασης και του στρες.
“Το σώμα μου δεν θα αντέξει αυτούς τους ρυθμούς”, δήλωσε ο 51χρονος Αφροαμερικανός. “Με ρωτούν γιατί δεν ψάχνω μια άλλη δουλειά. Πιο εύκολο να το λες από το να το κάνεις. Είμαι πολύ μεγάλος (…) είναι καιρός να πολεμήσω”.
Το μήνυμά του προς το RWDSU πέρυσι το καλοκαίρι ενέπνευσε πολλούς άλλους, υπογράμμισε ο Μπρούερ. “Ήδη έχουμε λάβει περισσότερες από 1.000 αιτήσεις από περίπου 50 διαφορετικές αποθήκες”.
