«Οι όχλοι έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο στην ιστορία» διατυπώνει ο Λε Μπον, στο έργο του που μελετά την επίδραση της μάζας στην ατομική ψυχολογία. Για τον Λε Μπον ο όχλος κυριεύεται από ασυνείδητες διαδικασίες και απαρτίζεται από εντελώς διαφορετικά άτομα που συχνά καθοδηγούνται. Με πέπλο προστασίας την ανωνυμία, που επιτυγχάνεται μέσα στην κίνηση του όχλου και την έλλειψη ατομικής ευθύνης, το άτομο γίνεται εύπιστο, υιοθετεί αμφιλεγόμενες ή/και ψευδείς ιδέες και πληροφορίες και δρα παρορμητικά και συχνά επικίνδυνα.
Οι όχλοι και η δημιουργία και ενίσχυσή τους, αποτελούσαν πάντοτε μοχλό πίεσης και πεδίο εκμετάλλευσης πολλών πολιτικών στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τροφοδοτούνταν με ψευδείς πληροφορίες μέσα από προπαγανδιστικές πρακτικές και συνέβαλαν στην δημιουργία χάους και αποσταθεροποίησης.
Κάτι παρόμοιο επιχειρήθηκε να γίνει και στη χώρα μας αρχικά με την προσπάθεια ηρωποίησης του Κουφοντίνα και μετέπειτα με την προσπάθεια στοχοποίησης της αστυνομίας. Αν το σκεφτεί κανείς επί της ουσίας, επιχειρήθηκε η αντιστροφή ρόλων με έναν εγκληματία να προσπαθεί να φανεί ήρωας και την αστυνομία να μπει στη θέση του εγκληματία. Το τέλειο σχέδιο για όσους επιθυμούν την αναρχία, το μπάχαλο και την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας, ειδικότερα εν μέσω κρίσης.
Πάντα στην ιστορία οι προσπάθειες εκμετάλλευσης του όχλου και δημιουργίας χάους, λάμβαναν χώρα, σε περιόδους κρίσης, όπου οι πολίτες ήταν εξαγριωμένοι, κουρασμένοι και απογοητευμένοι από καταστάσεις. Αυτή τη φορά προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την κόπωση της κοινωνίας από την πανδημία και τον εγκλεισμό που σαφώς έχει φτάσει στα όριά τους όλους τους πολίτες. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ εύκολο να επικρατήσει το ένστικτο και όχι η λογική.
Κάπως έτσι στη χώρα μας πρώτα υποκινήθηκαν οι πορείες και οι συγκεντρώσεις και μετά αφού είδαμε ότι δεν έπιασε και πολύ το κολπάκι, χρησιμοποιήθηκε με χείριστο τρόπο ο άδικος ξυλοδαρμός ενός συμπολίτη μας, για να πυροδοτηθεί το μπάχαλο. Και φυσικά για όλους τους υποκινητές του μπάχαλου, ο πρώτος και πιο «εύκολος» στόχος είναι πάντα η αστυνομία αφού αυτή είναι και η υπεύθυνη για την διατήρηση της τάξης που τόσο μας χαλάει.
Ναι υπάρχουν και κακοί αστυνομικοί. Όπως αντίστοιχα υπάρχουν κακοί γιατροί, δικηγόροι, πωλητές, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, δάσκαλοι κ.ο.κ. αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όταν ένας άνθρωπος δεν κάνει καλά τη δουλειά του, αυτό μας δίνει το δικαίωμα να επιτεθούμε με μίσος σε κάθε συνάδελφό του που θα εμφανιστεί μπροστά μας. Εξάλλου οι υποκινητές του όχλου περιμένουν ακριβώς αυτές τις λάθος κινήσεις για να δημιουργήσουν το μπάχαλο προς όφελος τους, φυσικά όντας έτοιμοι να «αδειάσουν» τον όχλο τη στιγμή που θα τους είναι πλέον άχρηστος ή και επικίνδυνος για τον στόχο τους. Όπως ακριβώς και έγινε.
Αυτό που πρέπει όμως όλοι να κατανοήσουμε είναι ότι όχλος πάντα θα δημιουργείται όταν βρεθεί το παραθυράκι και φυσικά οι πρόθυμοι υποκινητές και συμμετέχοντες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έρθει απαραίτητα η αποσταθεροποίηση ή το χάος που επιθυμούν. Ευτυχώς ή δυστυχώς για κάποιους, αυτή τη φορά στόχος δεν επετεύχθη…
